Władysław Syrokomla, ok. 1860 r.
awers-rewers.pl
W podwileńskiej Borejkowszczyźnie Władysław Syrokomla dzierżawił od hrabiów Tyszkiewiczów niewielki folwark. Jego mieszkaniem był „skromny mały domek z gankiem na dwóch słupach”, skąd „znad stolika u narożnego okna stojącego poszły w świat, aby na zawsze pozostać w ludzkiej pamięci, serdeczne gawędy wioskowego lirnika” – pisał Stanisław Lorentz w „Wycieczkach po województwie wileńskiem”.
Z inicjatywy Samorządu Rejonu Wileńskiego w Borejkowszczyźnie odrestaurowano Muzeum Władysława Syrokomli (Ludwika Kondratowicza) i otwarto przy nim Centrum Informacji Turystycznej. Miejsce młodości poety lokuje się na skrzyżowaniu szlaków turystycznych Polski i Białorusi, nieprzypadkowo więc ma pełnić funkcję centrum współpracy kulturalnej między krajami.
Muzeum Władysława Syrokomli w Borejkowszczyźnie
govilnius.lt
Muzeum Władysława Syrokomli w Borejkowszczyźnie funkcjonuje w dworku zlokalizowanym we wsi położonej na południowy wschód od Wilna (14 km), przy starej szosie Wilno–Mińsk. Zachował się tam XIX-wieczny drewniany budynek, w którym w 1853 roku, po stracie trojga dzieci, zamieszkał Władysław Syrokomla z żoną Pauliną z Mitraszewskich Kondratowiczową.
W okresie lat 1919–1969 w dworku mieściła się szkoła, która do wybuchu II wojny światowej nosiła ona imię Syrokomli. Od 1969 roku w lewym skrzydle budynku funkcjonowała biblioteka, zaś w prawym, gdzie pierwotnie znajdował się gabinet poety, w ramach obchodów 150. rocznicy urodzin Władysława Syrokomli w 1975 roku uruchomiono muzeum. Można w nim obejrzeć osobiste rzeczy poety, meble, książki, z których korzystał.
Fotografia fragmentu ekspozycji książek autorstwa Władysława Syrokomli w Muzeum Władysława Syrokomli w Borejkowszczyźnie
Fot. Muzeum Władysława Syrokomli w Borejkowszczyźnie/http://l24.lt
W 2011 roku dokonano przebudowy gmachu, a przy muzeum powstało pierwsze na Wileńszczyźnie Centrum Informacji Turystycznej.
Jak informuje dyrektor Muzeum Władysława Syrokomli Helena Bakuło:
„Zainteresowanie dworem w Borejkowszczyźnie rośnie z roku na rok. To miejsce jak magnes przyciąga ludzi w różnym wieku. Panujący tu spokój i romantyczna atmosfera przyciąga tych, którym nieobca jest spuścizna historyczna tej ziemi i towarzyszące jej piękno. Przyjeżdżają tutaj po to, aby oderwać się od rzeczywistości, od ustawicznego pośpiechu i prozy codziennego życia, żeby wypocząć”.
W 2011 roku dokonano rekonstrukcji muzeum i biblioteki za pieniądze otrzymane z Funduszu Rozwoju Regionalnego Unii Europejskiej i Samorządu Rejonu Wileńskiego.
„Dzięki tej rekonstrukcji udało się zachować budynek i dzisiaj możemy przyjechać tu, zapoznać się z jego historią, wypocząć na łonie przyrody. Okolice tutaj są bardzo piękne. Wykonać rekonstrukcję było bardzo trudno, ponieważ to miejsce i budynek są ważne pod względem zabytkowym. Nie wolno było nic zmieniać. Starano się zachować autentyczność. Teraz dwór wygląda jak nowy i minie wiele lat, nim potrzebny będzie ponowny remont”
– zaznaczyła dyrektor Helena Bakuło.
Kinga Adamczyk na podst.: instytutksiazki.pl; kurierwilenski.lt; l24.lt; przewodnik-wilno.lt; Ludwik Kondratowicz (Władysław Syrokomla), „Poeci Polscy”, Warszawa 1964; Władysław Syrokomla : antologia, „Poezja Polska”, Warszawa 2011; Władysław Syrokomla (Ludwik Kondratowicz) / przez J.I. Kraszewskiego, Warszawa 1863
Dodaj komentarz
Uwaga! Nie będą publikowane komentarze zawierające treści obraźliwe, niecenzuralne, nawołujące do przemocy czy podżegające do nienawiści!