( na podstawie relacji i dokumentów w posiadaniu syna Ludwika Zalewskiego)
Porucznik Leszek Bolesław Zalewski na granicy polsko – słowackiej w m. Skole k. Stryja woj.stanisławowskie 1938 r.Ze zbiorów Ludwika Zalewskiego
Porucznik Leszek Bolesław Zalewski był „dzieckiem pułku”. Mając ukończone 13 lat, wstąpił w 1918 r., do Legionów Polskich. W latach 1923/27 jego opiekunem legionowym był płk Zdzisław Maćkowski. Później służył w 86 Pułku Piechoty Legionów (Strzelców Mińskich) w Mołodecznie. W 1929 r. ożenił się z mieszkanką Mołodeczna Jadwigą Janowiczówną.
W 1931 r. został przyjęty do Szkoły Oficerskiej dla podoficerów w Bydgoszczy, po której ukończeniu – z patentem oficerskim podpisanym przez Prezydenta RP Ignacego Mościckiego objął służbę w 6 Pułku Piechoty Legionów w Wilnie (dowódcami pułku byli: płk Stefan Leon Biestek – 1927/35, ppłk dypl. Zygmunt Berling 1935/37).
W koszarach 6 ppleg. na Antokolu w Wilnie. Ze zbiorów Ludwika Zalewskiego
„Kiedy ułan z konia spadnie”, w koszarach 6 ppleg., na Antokolu w Wilnie. Ze zbiorów Ludwika Zalewskiego
Bal oficerów 6 ppleg.,w pałacyku na Antokolu w Wilnie – 1936 r. W środku ppłk dypl. Zygmunt Berling. Ze zbiorów Ludwika Zalewskiego
W 1936 r., przeszedł do służby w Korpusie Ochrony Pogranicza w Niemenczynie.
W czasie międzynarodowego napięcia politycznego w 1938 r., II Rzeczpospolita uzyskała granicę z Węgrami i Słowacją – w marcu KOP przejął granicę polsko węgierską, w lipcu polsko słowacki odcinek od Przełęczy Jabłonkowskiej do rejonu Łupkowa.[1]
Graniczne spotkanie Polaków z Węgrami – Skole k. Stryja 1938 r. Ze zbiorów Ludwika Zalewskiego
Rozkazem nr 84 z dnia 5 listopada 1938 r., wydanym przez dowódcę II batalionu KOP w Niemenczynie mjr Czesława Mierzejewskiego, porucznik Bolesław Leszek Zalewski został czasowo przesunięty do oddziału wydzielonego KOP i objął dowództwo strażnicy KOP w miasteczku Skole k. Stryja w woj. stanisławowskim.
W 1939 r., po walce w wojnie obronnej i ucieczce z obozu internowania na Litwie przedostał się do Francji gdzie w Parthenay uczestniczył w formowaniu 2 Dywizji Strzelców Pieszych otrzymując przydział na dowódcę 5 kompanii w 2 batalionie 5 Pułku Strzelców Małopolskich.
W czerwcu 1940 r., podczas odwrotu dywizji w walkach, już z granicy szwajcarskiej 5 kompania została skierowana do osłony przed nacierającą niemiecką dywizją pancerną. Porucznik Bolesław Leszek Zalewski poległ w okolicy Seweux nad Saoną. Pośmiertnie został mianowany kapitanem.
Ludwik Zalewski
Zredagował: Stanisław Karlik
[1] Kwartalnik historyczny „Karta” nr 67 z 2011 r. s. 4
Dodaj komentarz
Uwaga! Nie będą publikowane komentarze zawierające treści obraźliwe, niecenzuralne, nawołujące do przemocy czy podżegające do nienawiści!