Ukraiński Autokefaliczny Kościół Prawosławny ma nowego zwierzchnika

Kandydaturę ordynariusza diecezji rówieńskiej, wołyńskie i taurydzkiej, lwowskiego metropolity Makarija na zwierzchnika UAKP poparło 360 spośród 499 uczestników V Soboru Lokalnego UAKP w Kijowie.

Nowy zwierzchnik UAKP urodził się w 1944 r. w obwodzie lwowskim. Ukończył Moskiewską Akademię Teologiczną. W 1975 r. przyjął święcenia kapłańskie, a w 1996 r. sakrę biskupią.

Prawosławie na Ukrainie jest rozdzielone między trzy główne Cerkwie: podległą patriarsze rosyjskiemu Ukraińską Cerkiew Prawosławną Patriarchatu Moskiewskiego, Ukraińską Cerkiew Prawosławną Patriarchatu Kijowskiego i Ukraińską Cerkiew Autokefaliczną.  UAKP wywodzi się z prawosławnej diaspory ukraińskiej w USA oraz w Europie Zachodniej. Członkowie Kościoła mieszkają głównie na zachodzie współczesnej Ukrainy. (czytaj dalej po reklamach)

 

Działania zmierzające do nadania ukraińskiemu prawosławiu autokefalii rozpoczęły się po zakończeniu I wojny światowej, wraz z walką o niezależną Ukrainę.

W styczniu 1919 r. autokefalię Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego ogłosił Dyrektoriat Ukraińskiej Republiki Ludowej z Symonem Petlurą. W październiku 1921 Wszechukraiński Sobór Prawosławny, który odbył się w kijowskim Soborze Mądrości Bożej również ogłosił autokefalię. Początkowo władze sowieckie wspierały niezależność UKP. Pod ich wpływem w1923 sobór RKP uznał autokefalię ukraińskiego prawosławia. W styczniu 1930 pod przymusem zdecydowano o samorozwiązaniu Ukraińskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (UAKP). W 1934 r. RKP odebrała UAKP autokefalię, a dwa lata później zlikwidowano ostatnią niezależną parafię.

Podczas niemieckiej okupacji ziem współczesnej Ukrainy w latach II wojny światowej struktury UAKP zostały odnowione. Po zakończeniu wojny większość hierarchów opuściła Ukrainę, udając się głównie do Kanady i USA. W 1971 r. na czele UAKP stanął metropolita Mstysław, bratanek Symona Petlury.

Po obchodach milenium chrztu św. Włodzimierza powstał komitet odrodzenia ukraińskiej autokefalii, a w sierpniu 1989 we lwowskiej cerkwi św. św. Piotra i Pawła oficjalnie ogłoszono restytucję UAKP. W czerwcu 1990 odbył się Sobór UAKP, który uznał decyzję o likwidacji metropolii kijowskiej za niekanoniczną, i podjął o decyzję o powołaniu Patriarchatu Kijowskiego i Wszechukraińskiego z Mścisławem na czele. W 1992 r. znaczna część gmin przyłączyła się do UKP PK, część pozostała niezależna, ale po śmierci patriarchy Mścisława doszło do odnowienia struktur UAKP z Dymitrijem (Jaremą) jako głową kościoła. Po śmierci patriarchy Dymitrija (Jaremy) w 2000 r. na czele Cerkwi stanął metropolita tarnopolski i podolski Metody (Kudriakow), kierujący Cerkwią do śmierci 24 lutego 2015. W ostatnich latach UAKP rozpoczęła rozmowy z UAKP-PM będące, jak się powszechnie uważa, wstępem do przyszłego pojednania i zjednoczenia.

Zgodnie z danymi PKU ds. Religii ze stycznia 2005 UAKP posiada 1175 wspólnot religijnych z 702 duchownymi. Są oni zgrupowani w 12 diecezjach kościoła. W 5 klasztorach i 7 misjach kościoła przebywa łącznie 16 osób. W 7 szkołach UAKP naucza 169 słuchaczy w systemie dziennym i 76 w systemie zaocznym. Oprócz tego prowadzi 361 niedzielnych szkół i wydaje 7 tytułów prasowych.

Kresy24.pl/zik.ua, pl.wikipedia.org