1939 – popełnił samobójstwo Walery Sławek, bliski współpracownik Piłsudskiego. Zmarł dzień później. Trzykrotny premier i marszałek Sejmu. Pochodził z kresowej Strutynki koło Niemirowa.
Jeden z czołowych polskich konspiratorów w okresie walk o niepodległość, organizator i uczestnik ryzykowanych akcji bojowych. W jednej z nich w wybuchu bomby stracił oko, pięć palców i ogłuchł na jedno ucho. Był oficerem Legionów Polskich, działał w Polskiej Organizacji Wojskowej.
Jego kariera polityczna w okresie międzywojennym jest dobrze opisana, dodajmy więc tylko, że oprócz wspomnianych kierowniczych funkcji w państwie był także założycielem i szefem Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem oraz współautorem konstytucji z 1935 r.
Warte przypomnienia są natomiast kresowe wątki jego biografii. Rodzina Sławków była daleko spokrewniona z rodziną Ignacego Paderewskiego. W latach 1888–1894 Walery Sławek uczęszczał do gimnazjum w Niemirowie. Pochodząc z drobnej szlachty kresowej zajmował postawę zdecydowanie antyrosyjską.
W czasie wojny polsko-bolszewickiej kierował Sekcją Spraw Politycznych wywiadu i kontrwywiadu Sztabu Generalnego. Od maja 1919 r. dowodził II Oddziałem Frontu Litewsko-Białoruskiego. Realizując federacyjne koncepcje Piłsudskiego próbował wtedy porozumieć się z litewskim generałem Żukauskasem w celu ustanowienia na Litwie przychylnego Polsce rządu i rozpoczęcia wspólnej polsko-litewskiej przeciwko ZSRR.
W 1920 r. działał na Wołyniu i Froncie Podolskim, reprezentował polskie władze wojskowe w kontaktach z atamanem Semenem Petlurą, m.in. w Polskiej Ekspozyturze Wojskowej przy Rządzie Ukraińskiej Republiki Ludowej we Lwowie. Po zakończeniu działań wojennych był oficerem 43 Pułku Piechoty w Równem.
Motywy jego samobójczej śmierci (strzelił sobie w usta z browninga) są dość tajemnicze. Mówi się nawet, że mógł zostać zamordowany. Inni wskazują na długotrwałą depresję, na którą cierpiał z powodu kalectwa i utraty ukochanej kobiety. Wśród badaczy krąży także teza, że powodem mogło być wykrycie przez polskie służby planowanego jakoby przez Sławka zamachu stanu, w tym próby otrucia prezydenta Mościckiego i zajęcia jego miejsca. Niezależnie od tego Walery Sławek przeszedł do historii jako patriota bezwzględnie oddany służbie dla Ojczyzny.
1831 – Powstanie Listopadowe: wygrana powstańców w drugiej Bitwie pod Kałuszynem.
1934 – zmarł Adam Skwarczyński – polski działacz niepodległościowy, polityk w okresie II Rzeczypospolitej, jeden z głównych ideologów obozu piłsudczykowskiego. Wychowywał się i uczył we Lwowie. Założył tu organizację o nazwie Polska Młodzież Narodowa Bezpartyjna. Członek „Strzelca”. Uczył we lwowskich gimnazjach. Był komendantem Oddziału Żeńskiego Związku Strzeleckiego. Legionista. Urodzony w 1886 r.
1942 – w Wilnie rozpoczęto obławy na Polaków w celu wywózki na roboty do Niemiec.
1997 – utworzono Związek Białorusi i Rosji.
2007 – prezydent Ukrainy Wiktor Juszczenko rozwiązał parlament, co doprowadziło do kilkumiesięcznego kryzysu politycznego.
2008 – zmarł Adam Studziński – polski duchowny katolicki, dominikanin, kapelan w II Korpusie Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, generał brygady Wojska Polskiego, harcmistrz Związku Harcerstwa Polskiego. We Lwowie studiował teologię, a w 1937 r. przyjął święcenia kapłańskie. Urodzony w 1911 r. w Strzemieniu koło Lwowa.
Kresy24.pl / Historyczne Kalendarium Kresowe – 2 kwietnia
Dodaj komentarz
Uwaga! Nie będą publikowane komentarze zawierające treści obraźliwe, niecenzuralne, nawołujące do przemocy czy podżegające do nienawiści!