1914 – urodził się Kazimierz Świątek – arcybiskup, Metropolita Mińsko-Mohylewski, kardynał. Pasterz duchowy katolików na Białorusi.
O śp. Kazimierzu Świątku trudno jest pisać w czasie przeszłym, pamięć o nim jest nadal żywa. Przypomnijmy więc tylko najważniejsze fakty z jego życia. Urodził się w polskiej rodzinie w Valdze (obecnie w Estonii). Ojciec walczył w Legionach Polskich i zginął podczas obrony Wilna przed bolszewikami w 1920 r. W wieku 3 lat Kazimierz Świątek został wraz z rodziną zesłany na Syberię. Wrócił do Polski w 1922 r. i zamieszkał w Baranowiczach. Tam chodził do Gimnazjum im. Tadeusza Rejtana.
Do Seminarium Duchownego w Pińsku wstąpił w roku 1932. W kwietniu 1939 r. otrzymał święcenia kapłańskie i został skierowany jako wikariusz do parafii Prużana. Po wybuchu II wojny brał udział w polskiej konspiracji. W 1941 r. został aresztowany przez NKWD i uwięziony w Brześciu, gdzie z powodu przekonań religijnych był represjonowany przez władze radzieckie. Sowieci skazali go na karę śmierci. Na szczęście, jej wykonanie uniemożliwiło wkroczenie wojsk niemieckich w czerwcu 1941 r.
Podczas okupacji niemieckiej pracował w parafii Prużany. Po ponownym wkroczeniu armii sowieckiej w końcu 1944 r. został ponownie aresztowany i uwięziony w Mińsku. Skazano go na 10 lat łagrów o zaostrzonym reżimie – pracował przy wyrębie tajgi, był także w gułagu koło Workuty. W 1954 r. powrócił do Pińska. U schyłku imperium sowieckiego aktywnie wsparł odradzające się polskie organizacje – był m.in. wiceprezesem Związku Polaków na Białorusi.
W 1989 r. Jan Paweł II mianował go biskupem i administratorem apostolskim na Białorusi. W 1991 r. został arcybiskupem Archidiecezji Mińsko-Mohylewskiej i Administratorem Apostolskim Diecezji Pińskiej. W 1994 r. został kardynałem. Po długiej chorobie zmarł 21 lipca 2011 w Pińsku.
1658 – armia księcia Jurija Dołgorukiego rozbiła wojska Hetmana Polnego Litewskiego Wincentego Gosiewskiego pod Werkami. Rosjanie ponownie zajęli Wilno, a następnie Grodno i Nowogródek.
1671 – wojna polsko – kozacko – tatarska: hetman polny koronny Jan Sobieski rozgromił wojska kozacko-tatarskie w bitwie pod Kalnikiem.
1672 – urodził się Filip Orlik – polski dowódca wojskowy, hetman kozacki. Autor tzw. Konstytucji Benderskiej uznawanej przez niektórych historyków ukraińskich za pierwszą konstytucję Ukrainy. Do końca życia zabiegał w europejskich stolicach o poparcie dla sprawy kozackiej. Zmarł w 1742 r. w Jassach.
1920 – podczas wojny ukraińsko-radzieckiej armia Ukraińskiej Republiki Ludowej została wyparta do Polski i internowana na terytorium RP.
1923 – we Lwowie urodził się Jan Łopuszański – polski fizyk teoretyk. Zmarł w 2008 r.
1925 – w Wilnie urodził się Olgierd Stanisław Narkiewicz – polski lekarz, anatom, neuroanatom. Zmarł w 2010 r.
1927 – zmarł Gustaw Daniłowski – polski pisarz, publicysta, działacz socjalistyczny i niepodległościowy. Członek PPS, legionista. Urodzony w Cywińsku w guberni kazańskiej w 1871 r.
1933 – ukraiński nacjonalista Mykoła Łemyk zabił naczelnika kancelarii konsulatu sowieckiego we Lwowie i jednocześnie emisariusza sowieckiego wywiadu O. Majłowa, na znak protestu przeciw wywołaniu przez sowietów Wielkiego Głodu na Ukrainie.
1941 – zmarł w Londynie Herman Lieberman – adwokat, działacz socjalistyczny, poseł PPS-u, współautor Konstytucji Marcowej, urodzony w Drohobyczu. Skazany w Procesie Brzeskim, emigrował. W 1941 r. był ministrem sprawiedliwości w rządzie Sikorskiego. Urodzony w 1870 r. w Drohobyczu.
1999 – zmarł Alfred Schütz – polski kompozytor, pianista, twórca piosenek, m.in. melodii do pieśni „Czerwone maki na Monte Cassino”. Związany z radiowym programem „Wesoła Lwowska Fala”. Urodził się w 1910 r. w Tarnopolu.
Kresy24.pl / Historyczne Kalendarium Kresowe – 21 października
Dodaj komentarz
Uwaga! Nie będą publikowane komentarze zawierające treści obraźliwe, niecenzuralne, nawołujące do przemocy czy podżegające do nienawiści!