Łucja Charewiczowa
17 grudnia 1943 r. w obozie w Oświęcimiu zmarła Łucja Charewiczowa, historyk Uniwersytetu Lwowskiego, kustosz Muzeum Historycznego Lwowa, autorka wielu prac o tym mieście.
Łucja ze Strzeleckich Charewiczowa urodziła się w 1897 r. w Cieszanowie w Województwie Lwowskim. Maturę zdała w Gimnazjum im. Z. Strzałkowskiej. Po krótkim pobycie na UJ w Krakowie kontynuowała studia i karierę naukową we Lwowie. Na Uniwersytecie Jana Kazimierza była docentem historii miast i kultury, działała w Towarzystwie Miłośników Miasta Lwowa, w którym spędziła niemal całe życie. Napisała wiele cennych opracowań: „Handel średniowiecznego Lwowa”, „Dziesięciolecie badań nad dziejami miasta Lwowa”, „Klęski zaraz w dawnym Lwowie”, „Wodociągi starego Lwowa 1404-1663”, „Czarna Kamienica i jej mieszkańcy”, „Historiografia i miłośnictwo Lwowa”, „Kobieta w dawnej Polsce”, „Dzieje miasta Złoczowa”. Badała też procesy przemian w sytuacji społecznej kobiet.
Mąż Charewiczowej, oficer WP, zginął na początku wojny. W 1940 r. przeniosła się do Warszawy, gdzie działała w konspiracji i uczestniczyła w tajnym nauczaniu, opowiadając też o ukochanym przez siebie Lwowie . W lipcu 1943 r. została aresztowana, osadzona na Pawiaku, a potem wywieziona do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Tu również zaangażowała się w konspiracyjną działalność klubową. Zmarła na tyfus.
Kresy24.pl / Historyczne Kalendarium Kresowe
Dodaj komentarz
Uwaga! Nie będą publikowane komentarze zawierające treści obraźliwe, niecenzuralne, nawołujące do przemocy czy podżegające do nienawiści!