Wejście centralne na Uniwersytet Wileński. Południowa strona dziedzińca biblioteki. Zdjęcie: Algirdas
1790 – w Żyrmunach (dzisiejsza Białoruś) urodził się Karol Podczaszyński – polski architekt, profesor Uniwersytetu Wileńskiego. Studiował na Cesarskim Uniwersytecie Wileńskim.
Podczaszyński był także pierwszym Polakiem studiującym architekturę w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Autor m.in. przebudowy wnętrza Uniwersytetu Wileńskiego oraz ratusza w Kownie, odbudowanego kościoła św. Bartłomieja w Wilnie, Pałacu w Jaszunach oraz kościoła ewangelicko – reformowanego w Wilnie. Zmarł w Wilnie w 1860 r. Pochowany na Cmentarzu na Rossie.
1575 – rozpoczął obrady Sejm elekcyjny, który wybrał na króla Stefana Batorego.
1602 – papież Klemens VIII wydał bullę kanonizacyjną Kazimierza Jagiellończyka.
1849 – we Lwowie urodził się Adolf Abrahamowicz – polski komediopisarz. Zmarł w 1899 r.
1878 – zmarł Józef Kowalewski – polski orientalista, badacz języka mongolskiego i lamaizmu. Studiował filologię klasyczną na Wydziale Literackim Uniwersytetu Wileńskiego. Członek stowarzyszenia Filomatów, gdzie działał razem z Mickiewiczem, Czeczotem i Zanem. Wszyscy oni wspominają go w swoich wierszach z tego okresu. Po ukończeniu uniwersytetu wykładał łacinę i język polski w Liceum Wileńskim. Urodzony w 1801 r. we wsi Brzostowica Wielka koło Grodna.
1899 – w Dyneburgu urodził się Stanisław Swianiewicz – polski ekonomista, prawnik, pisarz, sowietolog. Studiował m.in. w Wilnie, publikował, na łamach „Kuriera Wileńskiego”. Uczestnik wojny polsko – bolszewickiej. W czasie II wojny światowej więziony w obozie w Kozielsku. 29 kwietnia 1940 r. został wraz innymi przetrzymywanymi wywieziony pociągiem więziennym z Kozielska do stacji Gniezdowo koło Katynia, gdzie nieoczekiwanie wycofano go z dalszego transportu. Przez mały otwór pod sufitem wagonu obserwował, jak wyprowadzonych towarzyszy umieszczano w autobusach z oknami zasmarowanymi wapnem i wywożono dalej w nieznanym mu wówczas celu.
Po dotarciu na miejsce formowania Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR gen. Władysława Andersa natychmiast złożył polskim władzom obszerną relację dotyczącą losów polskich oficerów. Stała się ona częścią opublikowanej w 1948 r. książki „Zbrodnia katyńska w świetle dokumentów” pod redakcją Zdzisława Stahla i Józefa Mackiewicza, ze wstępem gen. Władysława Andersa – polskiej białej księgi, najpełniejszego aktu oskarżenia ZSRR w sprawie Zbrodni Katyńskiej.
Sam Swianiewicz napisał książkę „W cieniu Katynia” wydaną w 1976 r. przez Instytut Literacki w Paryżu. Tuż przed jej publikacją próbowano dokonać na niego zamachu. Zmarł w 1997 r. w Londynie.
Kresy24.pl / Historyczne Kalendarium Kresowe – 7 listopada
Dodaj komentarz
Uwaga! Nie będą publikowane komentarze zawierające treści obraźliwe, niecenzuralne, nawołujące do przemocy czy podżegające do nienawiści!