Zwłoki ofiar na podwórzu więzienia przy ul. Łąckiego. Fot: Domena publiczna
1941 – drugi dzień masakry dokonanej przez sowietów we Lwowie na 7 tys. Polaków. Tego samego dnia Niemcy zajęli miasto i rozpoczęli wraz z Ukraińcami masowe mordy Żydów.
Mordy i wywózki ludności polskiej Lwowa trwały od samego początku okupacji sowieckiej we wrześniu 1939 r. Jednak po ataku Niemiec na Sowiety – podobnie jak w wielu miastach Kresów – masakra gwałtownie przybrała na sile, osiągając swoje apogeum w dniach 28-29 czerwca.
Zabito prawie wszystkich przetrzymywanych Polaków, którzy nie zostali wcześniej wywiezieni na Wschód i nadal przebywali we lwowskich więzieniach – Brygidki, Zamarstynów i na ulicy Łąckiego. NKWD często paliła tam ludzi żywcem. Przeczytaj także artykuł Zagłada polskich oficerów we Lwowie.
Podobnych zbrodni sowieci dokonywali wtedy we wszystkich więzieniach na Kresach, których nie byli w stanie ewakuować przed wkroczeniem Niemców – w Wilnie (2 tys. zamordowanych), Łucku (2 tys.), Dubnie (1000), Złoczowie (700), Prowieniszkach (500), Drohobyczu, Czortkowie, Samborze, Brzeżanach, Borysławiu, Włodzimierzu Wołyńskim, Nadwórnej, Busku, Berezweczu, Oleszycach, Mińsku, Wilejce, Krzemieńcu oraz w wielu innych więzieniach na okupowanych przez nich obszarach Polski.
Tylko w ciągu tygodnia wymordowano co najmniej 14.700 uwięzionych, a kolejne 20 tys. na szlakach ewakuacyjnych – np. masakra kolumny 2 tys. więźniów z mińskiego więzienia pod Czerwienią. Łącznie zamordowano więc w tych dniach co najmniej 35 tys. Polaków.
Do jednej z najbardziej drastycznych masakr więźniów doszło w kopalni soli „Salina” pod Dobromilem. Skrępowanych drutem mężczyzn sowieci ustawiali nad głębokim szybem. Potem funkcjonariuszki NKWD uderzały ich w głowy młotami do rozbijania kamieni. Ofiary spadały na dno szybu. Ci, którzy byli tylko ranni, topili się w solance lub dusili pod kolejnymi warstwami ciał.
Z kolei tuż po wkroczeniu wojsk niemieckich do Lwowa, poprzedzonych Ukraińcami z batalionu Nachtigall, zaczęły się ukraińsko-niemieckie masowe mordy na Żydach. Tylko w pierwszych dniach niemieckiej okupacji zabito ich ponad 7 tysięcy. Dodajmy, że ze 160 tys. Żydów przebywających we Lwowie w momencie wkroczenia Niemców wojnę przeżyło zaledwie 700, głównie ukrywanych przez Polaków.
Również na początku okupacji niemieckiej – w nocy z 3 na 4 lipca 1941 r. – aresztowano i rozstrzelano na Wzgórzach Wuleckich 25 wybitnych polskich profesorów z uczelni Lwowa oraz członków ich rodzin.
1440 – późniejszy król Polski Kazimierz Jagiellończyk został Wielkim Księciem Litewskim.
1924 – w Kownie urodził się Gustaw Lutkiewicz – polski aktor.
1936 – w miejscowości Hnilcze koło Podhajec na Kresach Wschodnich urodził się Stanisław Srokowski – polski pisarz, poeta, prozaik, dramaturg, krytyk literacki, tłumacz i publicysta. W swoich powieściach „Ukraiński kochanek” (2008) i „Zdrada” (2009) nawiązuje do wydarzeń z 1943 roku kiedy ziemie wschodnie II Rzeczypospolitej ogarnęła fala ludobójstwa dokonywanego przez ukraińskich nacjonalistów na Polakach.
1941 – zmarł Ignacy Jan Paderewski – polski pianista, kompozytor, polityk, premier Polski, urodzony w 1860 r. w Kuryłówce na Podolu. Przeczytaj artykuł o Ignacym Janie Paderewskim.
1980 – zmarł Aleksander Baumgardten – polski pisarz. Urodzony w 1908 r. Do 1944 r. mieszkał i pracował we Lwowie. Założyciel (1926) i członek Polskiej Korporacji Akademickiej Cresovia Leopoliensis, reaktywowanej na Śląsku w 2007 r. Aresztowany przez NKWD.
1993 – otwarto Muzeum Katyńskie w Warszawie.
Kresy24.pl / Historyczne Kalendarium Kresowe – 29 czerwca
Dodaj komentarz
Uwaga! Nie będą publikowane komentarze zawierające treści obraźliwe, niecenzuralne, nawołujące do przemocy czy podżegające do nienawiści!