11 maja w Historii Kresów

Obraz, „Bitwa pod Kaniowem”, Stanisław Bagieński (1923 r.). W środku – na białym koniu – generał Józef Haller Fot: muzeumwp.pl

1918 – bitwa II Brygady Legionów Polskich z przeważającymi siłami niemieckimi pod Kaniowem na obecnej Ukrainie.

Do bitwy doszło po tym jak polska II Brygada – protestując przeciwko postanowieniom Traktatu Brzeskiego – przebiła się przez front austriacko-rosyjski pod Rarańczą i połączyła z polskimi formacjami w Rosji tworząc II Korpus Polski na Wschodzie. W dniu 6 maja Niemcy zażądali od Polaków złożenia broni. W odpowiedzi II Korpus rozpoczął przygotowania do obrony.

Atak niemiecki nastąpił w nocy z 10 na 11 maja. Pierwsze uderzenie było skierowane na Kutelewkę i Potok. 1 szwadron 6 pułku ułanów w Kutelewce został całkowicie rozbity – ocalał tylko jeden ranny ułan, który zdążył dojechać do Masłówki i zaalarmować dowództwo. Na Potok Niemcy uderzyli z trzech stron. Po początkowym zaskoczeniu polskie wojska zdążyły się jednak skoncentrować i zająć pozycje obronne.

Kolejne niemieckie uderzenie było skierowane na Kozin. Tam odcięty od głównych sił 2 szwadron 6 Pułku Ułanów por. Cieślińskiego brawurową szarżą pobił nieprzyjaciela biorąc około 100 jeńców. Trwały krwawe walki na ulicach Kozina, w Stepańcach, Sieniawce i Tulińcach. Odmówił poddania się i do końca bronił się ze swoimi żołnierzami kpt. Brandys. W końcu polskie wojsko utworzyło zwarty obronny czworobok o obwodzie 15 km i skutecznie odpierało atakujących.

Niestety, wieczorem Polakom zabrakło amunicji i następnego dnia II Korpus musiał złożyć broń. Straty niemieckie wyniosły ok. 1500 zabitych i rannych, polskie nie przekraczały 1000. Niemcy nie dotrzymali warunków kapitulacji – rozbrojonych polskich jeńców – 3 tys. żołnierzy i 250 oficerów – ograbili i wysłali do obozów jenieckich. Drugie tyle polskich żołnierzy zdołało zbiec i uniknąć niewoli, wśród nich generał Haller. Zdaniem historyków, bohaterski bój Polaków pod Kaniowem, w chwili największych wojennych zwycięstw Niemców na frontach I wojny, miał ogromne znaczenie polityczne i moralne dla całego narodu polskiego.

1895 – we Lwowie urodził się Jan Parandowski – polski pisarz, eseista i tłumacz, autor słynnej „Mitologii”. Zmarł w 1978 r.

1916 – w Łochwicy koło Połtawy urodziła się Maria Kann – polska pisarka, autorka książek dla dzieci, działaczka niepodległościowa. Członek Rady Pomocy Żydom „Żegota”. Zmarła w 1995 r.

1962 – w Mińsku powstało Radio Białoruś nadające programy dla zagranicy.

1989 – zmarł Tomasz Zan – polski żołnierz AK, major, kawaler Virtuti Militari. Prawnuk Tomasza Zana – „Promienistego”. Był harcerzem w drużynie Andrzeja Małkowskiego. Walczył w obronie Wilna w 1918 r. Członek Polskiej Organizacji Wojskowej i uczestnik wojny polsko – bolszewickiej.

Studiował na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Kampanię Wrześniową odbył na froncie Osowiec-Wizna. W Akcji „Burza” był szefem sztabu 30 Poleskiej Dywizji Piechoty AK. Internowany przez Armię Czerwoną 18 sierpnia 1944 r., został wywieziony do Riazania. Urodzony w 1902 r. w Duksztach.

Kresy24.pl / Historyczne Kalendarium Kresowe – 11 maja

Podziel się tym z innymi. Udostępnij na:

Powiązane wiadomości:

29 września w Historii Kresów 21 września w Historii Kresów 8 sierpnia w Historii Kresów 29 maja w Historii Kresów 25 maja w Historii Kresów