13 grudnia 1898 r. we Lwowie urodził się Henryk Wereszycki, polski historyk, żołnierz Legionów i POW, uczestnik wojny z bolszewikami i Września. W PRL publiczne kwestionował tezy marksizmu.
Pochodził z zasymilowanej rodziny żydowskich wydawców i księgarzy we Lwowie (właściwe nazwisko Vorzimmer). Gimnazjum ukończył we Lwowie. W Legionach Polskich walczył nad rzeką Stochód. W 1918 r. wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej. W 1920 r. walczył z bolszewikami w okolicach Gródka Jagiellońskiego, nad rzeką Wereszycą, od której później wziął nazwisko i w ofensywie Piłsudskiego na Wołyniu. W potyczce z kozakami koło Kamionki Strumiłowej został ranny.
Po zakończeniu wojny wrócił na Uniwersytet Lwowski. W 1925 r. uzyskał stopień doktora filozofii (rozprawa „Polityka rządu austriackiego w Galicji w czasie powstania styczniowego”). Potem uczył historii we Lwowie, a w 1935 r. przeniósł się do Instytutu Badania Najnowszej Historii Polski w Warszawie. W czasie Kampanii Wrześniowej był w grupie gen. Kleeberga i pod Wolą Gułowską trafił do niemieckiej niewoli. Wojnę spędził w oflagu.
Po wojnie od 1947 r. wykładał na Uniwersytecie Wrocławskim, a od 1956 r. na Jagiellońskim. W 1957 r. opublikował artykuł „Pesymizm błędnych tez” kwestionujący marksistowską wizję dziejów. Za swoją postawę był stale szykanowany przez władze PRL. Publikował w Tygodniku Powszechnym. W 1985 r. otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego. Zmarł w 1990 r.
Kresy24.pl / Historyczne Kalendarium Kresowe
1 komentarz
józef III
8 marca 2015 o 15:31rzeka : Stochod, nie „Stochów”