10 sierpnia to początek akcji likwidacyjnej. Do 23 sierpnia do obozu zagłady w Bełżcu Niemcy wywieźli ze Lwowa 50 tys. Żydów.
Lwów, który od 22 września 1939 był w rękach sowieckich – został zdobyty przez Niemców 30 czerwca 1941. W chwili zajmowania miasta przez wojska niemieckie przebywało w nim ponad 160 tys. Żydów.
Niemcy Żydów bili i mordowali, rabowali ich majątek, palili synagogi i demolowali należące do nich sklepy.
22 lipca 1941 r. utworzyli lwowski Judenrat. Trzy dni później wybuchły w mieście krwawe zamieszki antyżydowskie, które przeszły do historii pod nazwą „Dni Petlury” (od nazwiska Symona Petlury, prezydenta Ukraińskiej Republiki Ludowej w latach 1919-1926). Przez kilka dni wymordowano ponad 2 tys. Żydów.
10 sierpnia rozpoczęła się wielka akcja likwidacyjna getta.
Przez cały czas gestapo prowadziło akcję propagandową zachęcającą mieszkańców miasta do denuncjowania ukrywających się Żydów. Mimo że za pomoc w ich ukrywaniu groziła śmierć, wielu lwowiaków narażało życie, aby ich ratować.
W czerwcu 1943 r. Niemcy przeprowadzili ostatnią akcję wysiedleńczą w getcie. Natrafiła na niespodziewany opór. Podczas jego tłumienia Niemcy zamordowali lub wywieźli do obozów pracy przeszło 20 tys. Żydów. Około 3 tys. z nich popełniło samobójstwo.
Po likwidacji getta Lwów został ogłoszony miastem „wolnym od Żydów”.
Kresy24.pl
Dodaj komentarz
Uwaga! Nie będą publikowane komentarze zawierające treści obraźliwe, niecenzuralne, nawołujące do przemocy czy podżegające do nienawiści!