1876 – w Lucynie w guberni witebskiej urodził się Ferdynand Antoni Ossendowski – wybitny antybolszewicki pisarz i działacz polityczny, dziennikarz i podróżnik.
Szlachecka rodzina Ossendowskiego, herbu Lis, miała korzenie tatarskie. Przeprowadzała się kolejno do guberni pskowskiej, do Kamieńca Podolskiego, gdzie młody Ossendowski rozpoczął naukę w gimnazjum i w końcu do Petersburga.
Jeszcze przed rewolucją w Rosji Ossendowski miał na swoim koncie liczne podróże, m.in. Kaukaz, nad Dniestr, Jenisej, w okolice Bajkału, do Chin, Japonii, na Sumatrę i do Indii. Znał biegle 7 języków obcych, w tym chiński i mongolski.
W czasie rosyjskiej wojny domowej pisarz wspierał wojska Białych, był m.in. doradcą admirała Kołczaka na Syberii. Przekazał na Zachód tzw. dokumenty Sissona, które dowodziły, że Lenin był agentem niemieckiego wywiadu, a działalność partii bolszewickiej – finansowana przez niemiecki sztab generalny.
Powszechnie znany ze swojej antykomunistycznej postawy, po upadku Kołczaka przedostał się do Mongolii, gdzie został doradcą barona Ungerna walczącego z bolszewikami na czele Azjatyckiej Dywizji Konnej. Podobno Ossendowski znał miejsce ukrycia przez Ungerna wielkiego skarbu, który miał kiedyś posłużyć do kolejnej wojny z komunistami.
Do końca życia pisarz był tropiony przez sowietów, zarówno ze względu na jego dawną działalność, demaskatorską książkę „Lenin”, jak i chęć zdobycia przez nich informacji o miejscu ukrycia skarbu Ungerna.
Po zajęciu Polski przez Rosjan w 1945 r. zwłoki zmarłego w tym samym roku pisarza zostały ekshumowane i zidentyfikowane przez NKWD, które chciało upewnić się czy osobisty wróg Lenina na pewno nie żyje i czy przy jego ciele nie będzie jakichś wskazówek co do skarbu.
Ossendowski jest autorem 77 książek, w tym tłumaczonej na 19 języków „Zwierzęta, ludzie, bogowie”. Przeczytaj opisy książek Ferdynanda Antoniego Ossendowskiego: Przez kraj ludzi, zwierząt i bogów, Cień ponurego Wschodu: za kulisami życia rosyjskiego, W polskiej dżungli.
1784 – koło Pińska urodził się Leon Borowski – polski filolog, krytyk literacki, wykładowca Uniwersytetu Wileńskiego, profesor Akademii Duchownej w Wilnie. Nauczyciel i odkrywca talentu m.in. Adama Mickiewicza, członek Towarzystwa Szubrawców i pierwszego w Wilnie towarzystwa Filomatów. Zmarł w 1846 r. Pochowany na cmentarzu na Zarzeczu w Wilnie.
1809 – wojna polsko-austriacka: zajęcie Lwowa przez Polaków.
1839 – urodził się Lucjan Malinowski – polski językoznawca nazywany „ojcem polskiej dialektologii”. Współzałożyciel pierwszej na ziemiach polskich slawistycznej instytucji dydaktycznej – Seminarium Filologii Słowiańskiej. Wykładał gramatykę porównawczą języka rosyjskiego i małoruskiego (ukraińskiego), które zapoczątkowały dzieje krakowskiej ukrainistyki. Zmarł w 1898 r.
Kresy24.pl / Historyczne Kalendarium Kresowe – 27 maja
Dodaj komentarz
Uwaga! Nie będą publikowane komentarze zawierające treści obraźliwe, niecenzuralne, nawołujące do przemocy czy podżegające do nienawiści!