Na nieprzemyślanych reformach straciła cała litewska gospodarka. Aż 72 proc. Litwinów uważa, że sytuacja w kraju jest zła!

Te liczby porażają! O tym, że sprawy w państwie zmierzają  złym kierunku jest przekonanych 72 proc. Litwinów (82 proc. osób w wieku powyżej 50 lat, 78 proc. mieszkańców wsi, 83 proc. respondentów z najmniejszymi dochodami na członka rodziny zarabiających do 600 euro w ciągu miesiąca, 84 proc. emerytów, i 79 proc. obywateli narodowości nielitewskiej).

Pozytywnie ocenia sytuację w kraju jedynie 27 proc. mieszkańców Litwy – w większości młodzież w wieku powyżej 18 lat.

Jak wynika z badań przeprowadzonych od 29 kwietnia do 20 maja przez „Baltijos tyrimai”, tylko w ciągu ostatniego miesiąca o 7 proc. wzrosła liczba  osób, które uważają, że na Litwie żyje się coraz gorzej. W porównaniu z podobnym okresem z poprzedniego roku (maj 2015 r.) to wzrost o 9 proc.

Jedną z podstawowych przyczyn pesymizmu Litwinów jest wg dyrektora litewskiego Instytutu Pracy i Badań Społecznych Bogusława Grużewskiego brak przełożenia wzrostu gospodarczego kraju na wzrost poziomu życia obywateli.

W statystykach międzynarodowych widać wprawdzie, że przeciętna płaca zarobkowa na Litwie w latach 2014-2015 wzrastała, a wzrost poziomu gospodarczego był sprzężony ze wzrostem wynagrodzeń, jednak według Grużewskiego wzrost płac nie był wystarczający.

— Bardzo dużo straciliśmy w porównaniu z innymi krajami, w tym też w odniesieniu do Polski. Wzrost wynagrodzeń o 20-30 euro niewiele zmienia i ludzie to odczuwają. Zasiłki faktycznie są mniejsze, poziom wynagrodzeń jest bardzo niski i nie odpowiada ani poziomowi cen, ani oczekiwaniom obywateli – mówi cytowany przez „Kurier Wileński” dyrektor Instytutu Pracy i Badań Społecznych.

W programach wszystkich partii pojawiły się przed czekającymi Litwę wyborami parlamentarnymi zapisy dotyczące podniesienia poziomu płac.

— Dlaczego nie pamiętaliśmy o tym przez ostatnie 25 lat? – dziwi się ekspert. –  Zadaniem nr 1 każdej partii i każdego rządu musi być dbanie o to, by wzrost gospodarczy służył wzrostowi społecznemu.

– W ciągu roku czy dwóch nie da się naprawić tego, co zepsuliśmy po reformach 2010-2011 roku, kiedy bardzo mocno ograniczono wzrost socjalny i wzrost poziomu płac mieszkańców. Teraz obserwujemy skutki takich pochopnych nieodpowiedzialnych decyzji, których celem jest wzrost gospodarczy bez zapewnienia zaplecza socjalnego, z opóźnieniem wzrostu społecznego, kiedy reforma obróciła się przeciwko sobie — mówi Bogusław Grużewski.

Dyrektor Instytutu Pracy i Badań Społecznych ocenia, że na nieprzemyślanych reformach straciła cała gospodarka. Na krótszą metę wygrano, gdyż ustabilizowano budżet, w dłuższej zaś perspektywie po zaprzestaniu reform kraj płaci wysoką cenę, gdyż pozostaje bez ludzi, którzy emigrują i wycofują się z rynku pracy.

Kresy24.pl/Kurier Wileński