Miłaszewscy z Wołmy

(Na podstawie wiadomości p. Ewalda Kokotta)

Wołma, miasteczko i gmina wiejska w przynależnościami Andrejaszki, Chimorody, Dubno, Jachimowo, Naborowszczyzna, Sieniaszki,Teklopol, Zujówka powiat Wołożyn gm. Iwieniec, Sąd Grodzki Wilno, 298 mieszkańcow, kolej do Olechnowicz – 32 km, poczta Wołma.

Naczelnik gminy Józef Łojko. Właściciele ziemscy: Leon Wańkowicz. Spółdzielnia Mleczarska Prowżały, Młyn F. Wańkowicza.(1)

Naczelnik gminy Józef Łojko. Właściciele ziemscy: Leon Wańkowicz. Spółdzielnia Mleczarska Prowżały, Młyn F. Wańkowicza.(1)

Wołma – szkoła ok. 1956 r., zdjęcie dla Haliny przesłała koleżanka. Fot. ze zbiorów Ewalda Kokotta

Wołma nad rzeką Wołmą, lewym dopływem Isłoczy, w czasach I RP należała do gminy Rubieżewicze powiat Mińsk Litewski – 42 wiorsty. Miejscowość lekko falista, grunty szczerkowe, żytnie, łąki dobre.(2)

Kościół katolicki od 1473 r., w 1866 zamieniony na cerkiew. „Lud bardzo pobożny, świadczą o tym krzyże, które jakoby same wyrastały z ziemi, jak tylko zdjęto zakaz ich wznoszenia”. W 1912 r., odbył się pierwszy odpust, który ściągnął tłumy.(3)

Wołma – VII,VIII 1939 r., Ochotnicza Straż Pożarna i członkowie “Czerwonego Krzyża”. Fot. ze zbiorow Ewalda Kokotta

Rodzina Państwa Miłaszewskich: Antoni i Maria zd. Juszkiewicz urodzeni w 1906 r., córka Regina ur. 1925 r, syn Olgierd ur. 1927,córka Halina ur. 1931 r., zamieszkiwała w latach dwudziestolecia miedzywojennego w okolicy kościoła.

Antoni Miłaszewski był kościelnym, woźnym w szkole powszechnej (tercjanem) i należał do Ochotniczej Straży Pożarnej.

Olgierd uczył się grać na organach w kościele. W czasie wojny polska ludność była poddana licznym prześladowaniom okupantów. „Na zdjęciu OSP, są osoby, które prowadziły obserwację granicy z wieży kościoła, a podczas okupacji należały do polskiego zbrojnego ruchu oporu”.

Halina Miłaszewska w drugim rzędzie, druga od prawej – przed budynkiem szwalni.Zdjęcie w Dniu Zwycięstwa w 1945 r. Fot. ze zbiorów Ewalda Kokotta

Halina Miłaszewska w szwalni – pierwszy rząd, pierwsza z prawej. Fot. ze zbiorów Ewalda Kokotta

Po zakończeniu wojny, 13 letnia Halina pracowała – po 13 – 15 godzin dziennie w szwalni, była najmłodszą pracownicą. Do pracy dowożono ok. 45 minut samochodem wojskowym z plandeką (Iwieniec?).

W 1947 r., rodzina otrzymała zezwolenie na wyjazd do Polski i zamieszkała w m. Tuczno

Zredagował: Stanisław Karlik

Podziel się tym z innymi. Udostępnij na:

Powiązane wiadomości:

23 lipca w Historii Kresów 8 marca w Historii Kresów 7 lutego w Historii Kresów 14 stycznia w Historii Kresów 3 stycznia w Historii Kresów