Lektura na weekend: Chrobry na Krymie

Z tą „chorwacką” narodowością w północnych Karpatach jest wiele nieporozumień. Nie było czegoś takiego jak naród chorwacki w Karpatach. Natomiast centralna Słowiańszczyzna w dorzeczu Odry i Wisły dzieliła się, podobnie jak i inne kraje , na Kraj Górny, leżący w górnym biegu rzek i na Kraj Dolny w dolinach i dalej w stronę morza. Granica geograficzna była zawsze umowna i na ogół kojarzona z jakimiś wyraźniejszymi wyniosłościami terenu. W czasie odradzania się państwowości słowiańskiej po ok. 300 latach uzależnienia od najemników germańskich, a później w czasie uzależnienia od Hunów i Awarów, aż po pierwszych Piastów, Górny Kraj w Polsce nazywał się CHROBACJA, od starosłowiańskiego słowa HRBIET, czyli grzbiet , kark, a ludzi tam mieszkających nazywano geograficznie Chrobatami. Geograficznie do tej Chrobacji zaliczano całą dawną Słowiańszczyznę południową: Śląsk, Karkonosze, północną część dzisiejszych Czech, czyli Księstwo Libickie, skąd pochodził święty Wojciech, północne Morawy, Słowację, Małopolskę na południe od Gór Świętokrzyskich, Podkarpacie po Halicz, północna część Mołdawii i Bessarabii, górną część Wołynia i Podola aż po południowe Wały Żmijowe, a także Spisz i Zagórze do rzeki Cisa. Cały naród nazywał siebie po prostu LUDŹMI, co było różnie przez obcokrajowców zapisywane, np: Lugiae, czyli ludzie w czasach rzymskich, LYCYKE , lub LICIKI , Ludziki, Lucice w X-tym wieku. (Mieszko Władca LICIKAVICI) . Dawniej przez starożytnych i ludy północy nazywani byliśmy WINIDI lub WENEDI, a w czasach niewoli i uzależnienia od Awarów, upowszechniło się przezwisko SCLAVINI, czyli niewolnicy, od germańskiego słowa SCLAVE, czyli niewolnik, od łacińskiego słowa Servus, Serbowie, czyli niewolnicy, od hebrajskiego Kanaeńczycy, czyli niewolnicy.
Po uwolnieniu się z niewoli awarskiej Słowianie w porozumieniu z Bizancjum wygonili Awarów z Panonii i Dalmacji na teren dzisiejszej BAWARII (Kraj Bojów i Awarów) i za zgodą Bizancjum osiedli tam na stałe , tworząc początkowo kilka odrębnych województw słowiańskich, rządzonych przez wojewodów. Ci którzy wyszli na południe z południowej Polski z okolic Przemyśla, Krakowa , Opola i Raciborza, swój nowy kraj nazwali po staremu Chrobacja , co później przekształciło się w Kroacja. Chorwacja to nazwa Chrobacji dalmatyńskiej zniekształcona później w Królestwie Węgierskim. Starą polską Chrobację zaczęto nazywać Starszym Krajem, czyli Chorbacją Białą. Po śmierci półlegendarnego króla słowiańskiego Lecha w Bawarii w walce z Frankami ok. połowy VIII-go wieku Słowiańszczyzna nie wybierała przez ok. 150 lat nowego króla i powróciła do starożytnego słowiańskiego ustroju państwowego, czyli do federacji województw. W.g. tradycji słowiańskiej rządy sprawowało 12-tu wojewodów i prawdopodobnie tyle było na Słowiańszczyźnie północnej starożytnych województw ( Nie jakichś tam plemion!). W połowie IX-go wieku Słowiańszczyzna, czyli Kraj Ludzi, uległa koalicji Germanów, Awarów i Bojów z Bawarii , którzy opanowali Czechy (BOHEMIA) i Morawy, Normanów, Ugro-finów i Chazarów. Południową Polskę , czyli Chrobację zajęli Morawianie, czyli Awarskie Dzieci, i dokonali chrystianizacji w obrządku metodiańskim. Chrobacja ta w.g. dokumentów diecezji wyszehradzkiej, przeniesionej później do Pragi, obejmowała teren Chrobacji „… aż po Bug i Styr …”, czyli także Wołyń i Podkarpacie . W Polsce północnej Niemcy prawdopodobnie narzucili wtedy jakiegoś księcia, który się ochrzcił, czyli w.g. ówczesnych Polaków był człowiekiem papieża, czyli POPEM, stąd chyba legenda o obaleniu przez powstanie Polan (polne myszy) księcia POPIELA. ( MISECO możliwe, że pierwotnie Myszko, stąd tyle w Polsce Myszyńców?) Powstanie objęło głównie słabo kontrolowaną przez zaborców północ Słowiańszczyzny od Odry aż do Dniepru. Piastowie ustabilizowali granice Państwa Polskiego na Dźwinie i na Dnieprze, dogadując się z fińskimi Rusami, przeciwko Szwedom, Duńczykom i Chazarom. Rusowie stali się najemnikami polskimi, co skutkowało wymordowaniem Normanów przez Polaków i Finów w miastach nad Dnieprem, podatki słowiańskie z Zadnieprza na utrzymanie Rusów , przeniesienie głównej siedziby Rusów z Nowogrodu do pogranicznego ze stepami Kijowa, i rozbicie Chazarii przez SŁOWIAN I RUSÓW.
Po dogadaniu się z Rusami przeciwko Szwedom, Duńczykom i Chazarom, Polacy sprowadzili dodatkowo na stepy czarnomorskie ugrofińskich Madziarów (Ugrów, czyli Węgrów) Wspólnie z nimi zlikwidowali państwo morawskich Awarów i wyzwolili Chrobację, włączając ją w granice utworzonego państwa słowiańskiego pod przewodem polańskich Piastów. Powstała taka sytuacja, że południowa Polska, czyli Chrobacja, późniejsza Polska Młodsza, czyli Polonia Minor, była już od kilkudziesięciu lat chrześcijańska w obrządku metodiańsko-słowiańskim, a północna Polska, czyli polska Starsza, Polonia Magna, była pogańska. W walkach Niemców z Polakami nad Łabą Niemcy i ich poddani, Czesi wysuwali roszczenia do Chrobacji polskiej, jako do terytorium chrześcijańskiego i zmuszali w ten sposób Piastów do wycofania się z Chrobacji lub do chrystianizacji całej Polski. Polacy nie chcieli zgodzić się przede wszystkim dlatego, że ówczesne państwo było państwem świeckim z wolnością religijną, a poza tym przyjęcie chrztu przez Piastów łączyło się automatycznie , zgodnie z prawem kanonicznym, stosunkowi lennemu Piastów i Polski wobec Papieża i cesarza niemieckiego. W roku 945 Polska została zaatakowana z dwóch stron . Od Łaby i Czech przez Cesarstwo Niemieckie i od wschodu przez Pieczyngów i przez zdradzieckich Rusów, którzy dokonali klasycznego odwrócenia sojuszy i z najemników polskich stali się najemnikami niemieckimi. Początkowo wojska polskie pokonały Rusów i Pieczyngów w lasach drewlańskich na zachód od Kijowa, ale doznały druzgocącej klęski nad Łabą w okolicach Wyszogrodu (okolice dzisiejszego Magdeburga w kraju słowiańskim , dziś w Niemczech środkowych WENDLAND) Chcąc ratować sytuację nad Łabą Polacy osłabili obronę na wschodzie , co doprowadziło w następnym roku do masakry Polan kijowskich i Drewlan przez Rusów i Pieczyngów. Zmusiło to Piastów do ochrzczenia się , a co za tym idzie, do przyjęcia poddaństwa cesarskiego, co nastąpiło w Ratyzbonie w 946 r., gdzie w.g. kronik niemieckich Niemcy ochrzcili kilkadziesiąt głównych rodów słowiańskich. Niemcy zobowiązali Piastów do wprowadzenia chrześcijaństwa jako religii państwowej, do mariażu z Przemyślidami, czyli lennikami Cesarstwa, przekazania chrześcijańskiej Chrobacji pod zwierzchnictwo diecezji praskiej, do podziału państwa, przy czym Chrobacja miała stanowić odrębne Królestwo Chrobacji ( tzw.REGNUM ABLATUM) pod rządami potomków Mieszka i Dobrawy. Niemcom chodziło o rozczłonkowanie Słowiańszczyzny, aby łatwiej skłócać i opanowywać po kawałku. Rusowie jako zapłatę otrzymali zapewnienie własności terytorium słowiańskiego za Dnieprem i Dźwiną , a także ziemię drewlańską na wschód od Wołynia. Z najemników stali się niezależnym państwem w oparciu o sojusz z Pieczyngami i Niemcami.
Kiedy syn Mieszka i Dobrawy , Bolesław uzyskał pełnoletność, a Mieszko nie spieszył się z podziałem państwa, nastąpiła w 981 r.zbrojna interwencja Niemiec, Czech, Rusów i Pieczyngów, co doprowadziło do podziału państwa polskiego, osadzenia w Krakowie Bolesława CHROBREGO, czyli księcia CHROBACJI, a także przejściowo do podporządkowania przez Rusów w sojuszu z Pieczyngami, województwa wołyńskiego,przemyskiego i czerwonogrodzkiego (Grody Czerwieńskie, prawdopodobnie na Polesiu nad Berezyną.), pozostawiając po stronie Mieszka Jaćwież, Litwę i „trzy plemiona żmijowe” Bałtów ( Sambowie, Żmudź i Kurowie ?). Prawdopodobnie Rusowie w.g. planu Niemców mieli te prowincje jako zapłatę za usługi wojskowe tylko zrabować i wycofać się, jednak chcieli oni posiąść te województwa na własność. Doprowadziło to do kilku wypraw Chrobatów Chrobrego i posiłkami czeskimi i niemieckimi przeciw Rusom i Pieczyngom, co doprowadziło w kilka lat ( 983- 097?) do wyzwolenia wschodniej Chrobacji, czyli Podkarpacia, Wołynia i Podola od najeźdźców ruskich i od Pieczyngów. Chrobry zmusił Rusów do przyjęcia chrześcijaństwa (w obrządku metodiańskim) i do powrotu ruskiego władcy Kijowa w lenno od Piastów. Wydał swoją kilkuletnią córkę za syna księcia Włodzimierza i tron w Kijowie przeznaczył dla tego potomstwa.
Chrzest Polan kijowskich i symbolicznie całej ziemi słowiańskiej , podległej pod władzę Kijowa, Chrobry zorganizował w 988 r. Obalono wtedy ustanowione kilka lat wcześniej przez Włodzimierza posągi Peruna, Swarożyca i Mokoszy, symbolizujące wspólne panowanie religii słowiańskiej i ugrofińskiej.
( W.g. kłamliwej tradycji cerkwi ruskiej odbyło się to inaczej. Podobno książę Włodzimierz złożył przyrzeczenie, że jeśli pokona Greków na Krymie to przyjmie ich religię . (?), co śmiało można między bajki włożyć, bo byłoby to tak, jakby pokonując chrześcijan, dobrowolnie stawał się lennikiem cesarza chrześcijańskiego, bo tak nakazywało prawo kanoniczne, które zarazem było wtedy prawem państwowym.) W rzeczywistości został zobowiązany do tego po przegranej wojnie z Chrobrym, księciem Chrobacji, Zwycięzca narzucił religie i obrządek, tak jak wcześniej zostali zobowiązani do tego Piastowie, po przegranej w 945-6 roku wojnie z Niemcami i ich sojusznikami, a te wszystkie cudowności o małym , ślepym Mieszku z Gala Anonima można śmiało między bajki włożyć. Tradycje państwowe często tworzą takie bajdy, aby ukryć coś wstydliwego. Włodzimierz nie mógł wyprawić się na Krym wbrew woli zwycięskiego Bolesława Chrobrego i bez jego posiłków, bo już sama ich obecność trzymała na wodzy Pieczyngów, którzy w każdej chwili mogli dokonać odwrócenia sojuszu na niekorzyść Rusów. Rusowie bez Pieczyngów lub Polaków byli wtedy jeszcze za słabi na samodzielność.
Córka Chrobrego jako wiano otrzymała od Chrobrego Ziemię Turowską nad Prypecią, która wtedy była graniczna z Chrobacją Bolesława, skąd później wyruszały do Kijowa wszystkie ówczesne misje chrześcijańskie. Turów stał się miejscem zamieszkania tego młodego małżeństwa pod opieka Chrobrego i tam oczekiwali oni na władzę w Kijowie po śmierci Włodzimierza.
Po śmierci Mieszka w 992 r. Polacy wygnali Niemkę Odę do Niemiec z jej potomstwem i zaprosili do Poznania Bolesława Chrobrego, który ponownie zjednoczył Polskę południową i północną. Jako książę zjednoczonej Polski przyjął wizytę Cesarza niemieckiego w Gnieźnie, gdzie symbolicznie został koronowany koroną cesarską przez Cesarza , oraz złożył cesarzowi hołd lenny z polskich terenów między Odrą Łabą i Soławą. Po śmierci Ottona III-go Chrobry pojechał do Merserburga, aby złożyć z Łużyc hołd lenny nowemu cesarzowi niemieckiemu. Tam Niemcy przygotowali na niego bandycki zamach, który się nie powiódł i Bolesław ocalał. Stało się to przyczyną ok. 20-to letniej wojny Polski z Cesarstwem Niemieckim i ich sojusznikami. Włodzimierz tzw. Święty od razu przyłączył się do Niemców i atakował Polskę od wschodu, dlatego u kronikarzy kijowskich zasłużył sobie całkowicie na przydomek WŁODZIMIERZ KŁAMLIWY. Polska Chrobrego wytrzymała wojnę na dwa fronty i doprowadziła do kompromisowego pokoju z Niemcami w 1018r. Niemcy zajęli część Łużyc na stałe, ale Polska całkowicie uniezależniła się od Cesarstwa, uzyskując zgodę nowego cesarza i papieża na koronację Chrobrego. Wtedy nastąpiła sławna wyprawa Bolesława Chrobrego na Rusów, Rusowie skoncentrowali się na obronie Grodów Czerwieńskich ( NAD BEREZYNĄ?), widząc, że Bolesław skoncentrował polskie wojsko w Brześciu nad Bugiem. Kijowscy Polacy skorzystali z okazji i wymordowali załogę ruską w Kijowie ( CUIAVA) , dając znać Bolesławowi. Wywołało to ogólne powstanie słowiańskie przeciwko Rusom. W Nowogrodzie spalono im okręty, więc nie mogli nawet uciec do Finlandii. Rusowie uciekli z Polski wschodniej do swoich braci Ugrofinów na ZALESIE, nawet nie stawiając żadnego oporu Bolesławowi, który wkroczył do wyzwolonego Kijowa witany przez miejscową ludność polską. Włączył ziemie podległe pod władzę Kijowa bezpośrednio do Królestwa Polskiego, a Zadnieprze oddał w lenno Mścisławowi i jego Kassogom, o czym zawiadomił w sławnym memoriale, wysłanym z Kijowa, dwory chrześcijańskie w Europie. Od strony Ugrofinów na Zalesiu, na wiatyckiej ziemi Golędź, po rosyjsku GOLJAD’, zbudował kilka grodów granicznych, m.in. zapewne Moskwę, bo ma ona identycznie jak grody piastowskie zbudowane wały obronne konstrukcji hakowej, nazwa rzeki i grodu jest przeniesiona z Wielkopolski. Przez Giecz, chyba pierwsza rodowa siedziba Piastów, płynie rzeka MOSKAWA.
Po śmierci Chrobrego Królestwo Polskie natychmiast zostało zaatakowane przez koalicję Niemców, Czechów, Wilków , Bałtów, Rusów i Połowców, którzy zdominowali Pieczyngów. Po ok. 20-to letniej wojnie Królestwo Polskie pierwszych Piastów zostało przez sąsiadów rozczłonkowane, a centralny kadłubek, stanowiący ok. 20% poprzedniego terytorium, Kazimierz tzw. Odnowiciel otrzymał od Cesarstwa Niemieckiego jako księstwo lenne, którego kształt znamy dobrze z kłamliwych podręczników i atlasów szkolnych jako tzw. Polska Piastowska. Dysponentem korony polskiej został cesarz niemiecki, czyli de facto władca zwierzchni tej resztówki Polski pierwszych Piastów. Tereny wschodniej Polski otrzymali Rurykowicze jako lenno od Kazimierza Odnowiciela. Hierarchia wyglądała tak, że na górze był cesarz , później jego lennicy Piastowie i później Rurykowicze, którzy z terenu dawnej Polski byli lennikami Piastów. Ostatnie pewne zapisy o podatkach lennych Rusów względem Piastów są z czasów Władysława Hermana, kiedy to nawet ziemia Ugrofińskich Mardów (MORDWA?) wymieniona jest jako płacąca podatki Władysławowi Hermanowi. Bolesław Śmiały wyprawiając się do Kijowa ściągnął z Rusów zaległe podatki, których oni prawdopodobnie na zapłacili Odnowicielowi, bo był za słaby. Później to już liczne mariaże Piastów z Rurykowiczami, Spustoszenie Wschodniej Polski (Rusi) przez ciągłe wojny wewnętrzne Rusów i masową sprzedaż Słowian jako żywy towar na targi muzułmańskie. W końcu zagłada Rusów przez nieopacznie sprowokowany przez nich najazd mongolski. Pozostała po nich tylko nazwa i nieliczne rody rycerskie, ocalałe na Zalesiu, Litwie i w Polsce. Po wymarciu Rurykowiczów linii wołyńsko-przemyskiej ziemie te na powrót przeszły na Piastów, początkowo mazowieckich, a później na królestwo Polskie, odrodzone wtedy szczątkowo za Łokietka. Są to więc starożytne ziemie Królestwa Polskiego, czasowo okupowane przez Rusów i Pieczyngów. Polaków Kijowskich nazwano od niewoli ruskiej nie Rusami, tylko RUSINAMI, tak jak np. Serbów pod panowaniem Turcji przezywano nie Turkami lecz POTURCZEŃCAMI. Ziemie te prawie całkowicie były wtedy już bezludne i trzeba było je na nowo organizować cywilizacyjnie i sprowadzić nowych, chętnych i odważnych osadników, bo stepy były tuż, tuż … Ponowne zaludnienie Ukrainy naddnieprzańskiej, czyli Ziemi Polan , Drzewian i Podola , to czasy dopiero po Unii Lubelskiej.

” … W każdym razie Mścisław Chrobry był Rurykowiczem … „? Niekoniecznie. Zważywszy na to, że linia książąt Czernichowa odnosiła się do tego właśnie Mścisława i to że objął on władzę z nadania Bolesława Chrobrego na Zadnieprzu, co w kronikach polskich opisane jest, że Bolesław Chrobry ustanowił tam „… pewnego Rusina ze swojego rodu …”, oraz to, że książęta czernichowscy są genetycznie słowiańscy R1a1 , a pozostali Rurykowicze są genetycznie ugro-fińscy NC1, to raczej z tym Mścisławem Chrobrym ( lub Mścisławem od Chrobrego!) jako Rurykowiczem, to raczej niekoniecznie. Przypuszczam, że wątpię!