Koledzy z Naliboków

(Na podstawie relacji p. Ireny Bujalskiej ur. 11XII1927 r. w Nalibokach)

W latach dwudziestych, rodzina Państwa Bujalskich zamieszkiwała w Nalibokach powiat Wołożyn – od 1930 r., powiat Stołpce.

Pan Bazyli Bujalski ur. 1897 r. w Karczówce na Podolu(1) pracował w Nalibokach w Urzędzie Gminy i przyjaźnił się z leśniczym Nadleśnictwa Naliboki p. Bolesławem Trypućko ( zob. Almanach Leśny z 1933 r. – Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa).

Przyjaźń wynikała najprawdopodobniej ze wspólnej pasji jaką było myśliwstwo. Pan Bolesław s. Grzegorza ur. w 1899(2), „miał siostrę i matkę oraz wykształconego brata Józefa, który był profesorem slawistyki na Uniwersytecie Uppsala w Szwecji” – urodzony w Malinowszczyźnie w 1910 r., zmarł w 1983.

(wg danych z Wikipedii, najprawdopodobniej nie chodzi o Malinowszczyznę w Lubelskiem, a o Malinowszczyznę – folwark w powiecie wilejskim, przy drodze z Mińska do Wilna – o 3 wiorsty od stacji drogi żelaznej Prudy., od 1827 r. przeszła od Radziwiłłów do Świętorzeckich(3)

Bolesław był ojcem chrzestnym p. Ireny Bujalskiej i „pamiętam, że miał swój samochód – mając 6 lat stałam na stopniu tego samochodu”.

Później, kiedy rodzina Państwa Bujalskich wyprowadziła się z Nalibok do Wołożyna, gdzie p. Bazyli pracował w miejscowej Kasie Stefczyka, p. Bolesław Trypućko pracował w leśnictwie Biały Brzeg gm. Bakszty pow. Wołożyn.

Kiedy 17 września 1939 r., Sowieci dokonali agresji na Polskę, w 1940 r., aresztowali p. Bolesława Trypućko.(4)

Podczas niemieckiej agresji na ZSRR w czerwcu 1941 r., wraz z kolegą udało się p. Bolesławowi uciec, i maszerując przeważnie nocami dołączyć do polskiej partyzantki.

Po wojnie zamieszkał na Kielecczyźnie, gdzie najprawdopodobniej należał do podziemia zbrojnego i gdzie w 1951 r. zmarł.

Wywieziony z rodziną na Sybir p. Bazyli Bujalski, po wyjściu z Armią gen. Andersa z ZSRR, zmarł w Egipcie i został pochowany na cmentarzu w El Kantara.

Stanisław Karlik