Biało-czerwona flaga powiewała nad Wilnem tylko kilka godzin (WIDEO)

Została zerwana przez sowieckich żołnierzy, którzy wywiesili czerwony sztandar…

Dzisiaj mija 71. rocznica operacji „Ostra Brama”. Hołd poległym akowcom spoczywającym na wileńskiej Rossie złożyli kombatanci, przedstawiciele Koła ZPL „Wileńska Młodzież Patriotyczna” oraz polskiej ambasady. Hołd bohaterom oddano również na cmentarzu w Kalwarii Wileńskiej oraz w innych miejscach związanych z operacją.

Obchody 71 rocznicy akcji AK „Ostra Brama” mają znacznie skromniejszy wymiar niż te sprzed roku, w 70.rocznicę, kiedy na uroczystości przyjechali uczestnicy walk o Wilno mieszkający w Polsce i w innych krajach.

Za kilka dni, 13 lipca o godz. 15.00 planowana jest uroczystość w Krawczunach. Organizatorem apelu poległych przy pomniku żołnierzy Armii Krajowej we wsi, gdzie 13 lipca 1944 r. rozegrała się ostatnia i jedna z największych bitew wileńskiej Armii Krajowej z opuszczającymi miasto regularnymi wojskami niemieckimi, jest Wileński Rejonowy Oddział Związku Polaków na Litwie.

Operacja „Ostra Brama” była trwała od 7 do 14 lipca 1944 r. Rozkaz o rozpoczęciu operacji wydał Dowódca Okręgu Wileńskiego AK ppłk Aleksander Krzyżanowski „Wilk”. Plan operacji zakładał, że ogarnięci paniką Niemcy szybko wycofają się z Wilna, w związku z tym nie przewidywano poważniejszych walk o miasto. Jednakże na mocy rozkazu Hitlera Wilno zostało przekształcone w strefę ufortyfikowaną, tzw. Fester Platz, obsadzoną przez około 17-tysięczny garnizon. Żołnierze polscy, nie zważając na przewagę sił niemieckich, wyzwolili znaczną część miasta. Po tygodniu walk, 13 lipca, na Górze Zamkowej wywiesili biało-czerwoną flagę. Flaga wisiała kilka godzin. Żołnierze sowieccy zerwali ją i wywiesili czerwoną.

Łącznie podczas tygodniowych walk o Wilno zginęło prawie 500 żołnierzy wileńskiej i nowogródzkiej AK, około 1000 zostało rannych. 17 lipca sowieci podstępnie aresztowali dowódców polskich oddziałów, po czym przystąpili do rozbrajania i wyłapywania wszystkich żołnierzy AK. Część z nich została aresztowana i wywieziona do Kaługi lub innych miejsc zesłań, część przedarła się do Polski Centralnej i tam podjęła dalszą walkę, a część pozostała na Wileńszczyźnie i Nowogródczyźnie walcząc do końca z kolejną po niemieckiej – sowiecką okupacją.

Kresy24.pl/wilnoteka.lt, L24.lt