Ambasador Rzeczypospolitej w Kijowie Bartosz Cichocki oraz Ambasador Państwa Izrael w Kijowie Joel Lion skierowali do mera Iwano-Frankowska Rusłana Marcinkiwa protest przeciwko odsłoniętemu 24 maja pomnikowi Romana Szuchewycza.
Podczas ceremonii odsłonięcia pomnika, w której licznie uczestniczyła młodzież szkolna, Marcinkiw powiedział, że „Roman Szuchewycz był wybitną postacią”, i wezwał obecnych do okazywania dumy na widok tego złotego [w rzeczywistości brązowego – red.] pomnika.
Natomiast w proteście ambasadorowie przypominają – szczególnie dzieciom i młodzieży z Iwano-Frankowska oraz ich rodzicom – że „Roman Szuchewycz był osobiście odpowiedzialny za odebranie życia dziesiątkom tysięcy ludzi takich jak oni – z pomocą broni palnej, ognia, przemocy, tortur i innych bestialskich metod – tylko dlatego, że modlili się do Boga po polsku lub po hebrajsku”.
Dyplomaci zwrócili również uwagę, że „ludzie, którzy przeżyli masakry, w których decydującą rolę odegrał Roman Szuchewycz, nadal żyją na Ukrainie, w Polsce i Izraelu, a wielu z nich uratowali ich bohaterscy ukraińscy sąsiedzi” – czytamy w ich oświadczeniu.
Szuchewycz (1907-1950) był ukraińskim działaczem nacjonalistycznym. Przed drugą wojną światową, jako członek Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów, w różnym stopniu zamieszany był w zamachy na polskich urzędników i polityków m.in. na posła Tadeusza Hołówkę. Za działalność antypaństwową został skazany na trzy lata więzienia. We wrześniu 1939 roku, podjął, w ramach OUN, współpracę z Niemcami. W 1941 roku był zastępcą dowódcy batalionu Nachtigall, z którym w czerwcu zajął porzucony przez wojska sowieckie Lwów. W lipcu batalion dopuścił się pogromów ludności żydowskiej w okolicach Winnicy. Po ogłoszeniu deklaracji niepodległości Ukrainy Szuchewycz wszedł w skład rządu Jarosława Stećki, jako wiceminister spraw wojskowych. Uniknął niemieckich represji, a po rozwiązaniu batalionu Nachtigall został dowódcą kompanii w 201. batalionie policyjnym Schutzmannschaft, który do początku 1943 roku operował na Białorusi. Poza walkami z radziecką partyzantką, jednostka prawdopodobnie dopuściła się licznych zbrodni na ludności cywilnej. Po jej rozformowaniu większość członków przeszła do tworzącej się Ukraińskiej Powstańczej Armii – również Szuchewycz, który, jako „główny prowidnyk”, wszedł w skład Biura Prowodu. Szuchewycz, prawdopodobnie, uczestniczył w zaplanowaniu akcji ludobójstwa na ludności polskiej Wołynia, a z pewnością koordynował takową na terytorium przedwojennej Małopolski Wschodniej. W 1944 roku stanął na czele Ukraińskiej Głównej Rady Wyzwoleńczej, a następnie uznał władzę Stepana Bandery nad OUN-B. Zginął w marcu 1950 roku, w obławie wojsk NKWD.
Opr. TB, https://www.facebook.com/PolishEmbassyKyiv/
fot. https://westnews.com.ua/
Dodaj komentarz