Wierni z Mińska pożegnali swojego biskupa

Około tysiąca wiernych przyszło w środę do archikatedry pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny w Mińsku aby pożegnać  biskupa Antoniego Dziemiankę, który w sobotę obejmie obowiązki ordynariusza diecezji pińskiej. Biskup Dziemianko przez ostatnie 7,5 roku służył w diecezji mińsko-mohylewskiej.

Dziemianko, który był ostatnio biskupem pomocniczym diecezji mińsko-mohylewskiej, został 3 maja mianowany przez papieża Benedykta XVI biskupem pińskim. Jego ingres odbędzie się w sobotę.

Bp Antoni Dziemianko urodził się 1 stycznia 1960 r. we wsi Zabroddzie na terenie parafii Derewnoje w archidiecezji mińsko-mohylewskiej na Białorusi. Po ukończeniu szkoły średniej odkrył powołanie kapłańskie i usiłował dostać się do Wyższego Seminarium Duchownego w Rydze, jednak nie otrzymał na to zgody od władz państwowych. Rozpoczął więc formację i studiowanie teologii w tajnym seminarium duchownym w Niedźwiedzicy, ale o ficjalnie pracował tam jako palacz i dozorca pompy wodnej.

Po trzech latach studiowania otrzymał potajemnie święcenia diakonatu, a 28 października 1980 r., także potajemnie, przyjął świecenia kapłańskie z rąk litewskiego biskupa Vincentasa Sladkevièiusa,.

Po przyjęciu w bardzo młodym wieku święceń kapłańskich nie mógł on ujawnić tego faktu ani podjąć pracy duszpasterskiej. Pracował jako zakrystian i organista, był stale szykanowany, szantażowany i upokarzany przez milicję. Obiecywano mu legalizację kapłańską za cenę współpracy z KGB, gdy odmówił, został wcielony do radzieckiego wojska, mimo choroby serca i reumatyzmu. Został skierowany do Murmańska na półwyspie Kola, gdzie cudem przeżył służbę w batalionach budowlanych, trwającą 19 miesięcy.

Po wyjściu z wojska starał się wraz z parafianami z Nowogródka o rejestrację kapłańską w tej parafii. Po uporczywych i długich staraniach otrzymał to pozwolenie. Wielokrotnie jednak później grożono mu jego odebraniem i likwidacją parafii. Oprócz Nowogródka odbudowywał również kościoły we Wsielubiu, Niecieczy, Dworcu, Starojelni, Daniłowiczach i Weresowie oraz parafie w Brzozówce i Koreliczach.

W latach 90., gdy mógł wyjechać do Polski, podjął studia w Instytucie Studiów nad Rodziną w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie.

Był wikariuszem generalnym diecezji grodzieńskiej, proboszczem katedry i rektorem Wyższego Seminarium Duchownego w Grodnie. W 1998 r. bł. Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym w diecezji grodzieńskiej, a w 2004 r. biskupem pomocniczym archidiecezji mińsko-mohylewskiej, gdzie był także przez pewien czas administratorem apostolskim. Był on również sekretarzem generalnym Konferencji Katolickich Biskupów Białorusi i przewodniczącym Rady ds. Liturgii, Rodziny i Działalności Charytatywnej tej konferencji.

Bp Antoni Dziemianko został pierwszym po 66 latach biskupem pińskim. Pierwszym bowiem biskupem tej diecezji był sługa Boży Zygmunt Łoziński, a jego następcą bp Kazimierz Bukraba. Przez następne lata diecezją pińską rządzili administratorzy apostolscy. Ostatnimi z nich byli dwaj metropolici mińsko-mohylewscy – zmarły w ubiegłym roku kard. Kazimierz Świątek oraz abp Tadeusz Kondrusiewicz.

Kresy24.pl