Ostatnie chwile przed burzą…

11 maja 2018

Prezentujemy kolejny dokument z naszych odkryć archiwalnych. Nidy nie publikowany, ostatni rozkaz wydany przed wybuchem wojny przez dowódcę pułku Korpusu Ochrony Pogranicza „Zdołbunów” pułkownika Józefa Peckę.

Pułkownik Pecka, kawaler orderu Virtuti Militari, był żołnierzem I Brygady Legionów, uczestnikiem wojny polsko – bolszewickiej, oficerem zawodowym II Rzeczpospolitej. Aresztowany przez Sowietów 17 września 1939. Więzień obozów w Kozielsku i Starobielsku. Zamordowany w Charkowie.

Cześć Jego Pamięci!

---

„KORPUS OCHRONY POGRANICZA                                                                  TAJNE

Dowództwo Pułku „ZDOŁBUNÓW”

l.dz. 1826/tj./39

Równe, dnia 31 sierpnia 1939 r.                                             Według rozdzielnika.

Dotyczy szkolenia rezerwistów

 

W związku z odtworzeniem baonów granicznych i przydziałem do służby gran. pewnej ilości rezerwistów – zarządzam:

1/ Dcy baonów i dcy kom. gran. zainteresują się bliżej stanem wyszkolenia i wychowania przybyłych rezerwistów  w odwodach baonowych, komp. i na strażnicach i wydadzą na miejscu wszelkie zarządzenia mające na celu podciągnięcie tak wychowania jak i wyszkolenia do poziomu odpowiadającemu potrzebnym i koniecznym warunkom służby granicznej.

2/ Niezależnie od Instr. służby K.O.P.  należy wydać bardzo zwięzłe programy szkolenia nawet dla strażnic, uwzględniając w nich przedmioty w takim zakresie i w takiej formie jaką odnośni dowódcy będą uważali za najodpowiedniejszą w zastosowaniu do warunków lokalnych.

3/ Na podstawie zaobserwowanych dotychczas braków podaję niektóre uwagi odnośnie podciągnięcia wychowania i wyszkolenia:

 

a/ Oficerowie rez.:

Stan ogólny moralny bardzo dobry, służbę traktują poważnie i spokojnie,

– trochę nieśmiali, brak pewności siebie, mało ruchliwi.

– Nastawić na studiowanie w wolnych chwilach regulaminów,

Kazać jak najwięcej dowodzić, ośmielić w wystąpieniach w ogóle a przed frontem w szczególności.

Zająć się bliżej oficerem rez. po służbie, wciągnąć w życie towarzyskie.

Nastawić na większą ruchliwość.

 

b/ Podoficerowie rez.:

Poziom bardzo nierówny, ogólnie ociężali, mało ruchliwi, służbą się jednak przejmują w dość znacznym stopniu i traktują ją poważnie. W wystąpieniach chwiejni, dużo zapomnieli przez co nieśmiali i bez pewności siebie.

– Przerobić z nimi te części regulaminów, które najwięcej będą mieli w zastosowaniu, instruować, podkreślając na każdym kroku ważność roli podoficera, podnosić moralnie i wyrabiać pewność siebie i śmiałość.

Podoficerowie zawod. Winni przyciągać kolegów rezerwistów do swego życia towarzyskiego, przez co rezerwiści ośmielą się i nabiorą większej ogłady i więcej wejdą w formy życia wojskowego.

 

c/ Rezerwiści:

Ogólnie ociężali, zupełnie nieruchliwi,- zapomnieli prawie wszystko czego nauczyli się  /przed kilkunasty laty/ w wojski, niektóre rzeczy pamiętają , ale są to przeważnie sprawy nieaktualne. U wielu daje się zauważyć chęć uchylania się od służby wojskowej i od pracy.

– Należy przez osobistą opiekę oficerów wglądnąć w codzienne życie rezerwisty, zainteresować się jego pracą i postępami, przez rozmowy i pogadanki urabiać i kształtować ducha i nastawiać do uczciwej i solidnej pracy.

– Ćwiczeniami i wykładami nie zanudzać, a wysiłek fizyczny stopniować i obserwować.

– Nacisk położyć na wychowanie fizyczne i stopniowo rezerwistów rozruszać.

– Za podstawę wziąć szkolenie pojedyncze i przerabiać musztrę bez broni i z bronią, – wyrabiać dobrą i śmiałą postawę żołnierską.

Zwrócić uwagę na meldowanie się.

– W szkoleniu bojowym przypomnieć czujkę i szperacza i przypomnieć pracę strzelca w zespole.

– Codziennie kilka minut poświęcić musztrze zwartej zespołu i plutonu.

– Przypomnieć strzelectwo zaczynając od strzelań sportowych, strzelaniami zainteresować rezerwistów i wzbudzić rywalizację.

– Na podstawie pogadanek i pouczeń opanować zupełnie nową dla rezerwistów dziedzinę służby granicznej. Wyrabiać w tej służbie ruchliwość, spryt i dokładność – przez częste kontrole sprawdzać postępy i usuwać braki i niedokładności.

– We wszystkich innych dziedzinach szkolenia usuwać stopniowo najjaskrawsze braki i doprowadzić do wygładzenia ogólnego poziomu wyglądu strażnic, komp. I odwodów baonowych.

 

4/ Podkreślam z całym naciskiem, że mimo konieczności poświęcenia pewnej ilości czasu na szkolenie, nie może się ono odbywać na strażnicach kosztem pełnienia służby granicznej i że żadne uchybienia w tej służbie nie mogą być usprawiedliwione koniecznością prowadzenia szkoleń.

 

5/ W najbliższych dniach zca dcy pułku sprawdzi w baonach i komp. Jakie rozkazy zostały w tej sprawie wydane i jak postępuje realizacja i wykonanie rozkazów wydanych.-

 

Otrzymują:                                                                                    Dowódca Pułku

Dcy baonów xxx-wszyscy

P E C K A

Płk.”

Redakcja