Na Ukrainie powstaje film o „braterstwie broni UPA i AK”

ocipieli

W PO-dły sPOsób chcą UPOdlić AK-owców tzn. zrównać ich z ludobójcami określając to jakieś wyjątkowe i nieprawdopodobne wydarzenie(jeśli takie było) „braterstwem” broni!
Nigdy nie będzie Polakowi bratem; zdziczały, okrutny, zwyrodniały bandyta cywilnej bezbronnej polskiej ludności PO napadzie na Polskę; hitlerowskich Niemiec, stalinowskej Rosji!

Film finansowany ze środków publicznych. Czytelny sygnał co do prowadzonej przez Ukrainę polityki historycznej. W skrócie UPA jest organizacją niepodległościową, taką samą jak AK. Zbrodnie ludobójstwa, kolaboracji członków UPA z Niemcami w holocauscie idą w niepamięć.

Taki film można tylko wyśmiać. Bo jeśli akcja dzieje się w kwietniu 1945 roku, to AK nie istniała już co najmniej od 3 miesięcy 🙂

Był także jeden przypadek że pewien oddział NSZ walczyły u boku AL-owców przeciw niemieckim hitlerowcom; czy należy w związku z tym na podstawie oderwanego epizodu budować całą ideologię ? 😀

Oni robia filmy takie jakie chcą, a nasza rzeczą jest robić u nas odpowiednie filmy, uchwalic wreszcie ustawy penalizujące banderyzm, prowadzić odpowiednia politykę wewnętrzna i zagraniczna, i finansować profesjonalny PR Polski na świecie. Niestety, tego wszystkiego nie robimy, a jak wiadomo, na pochyłe drzewo wsystkie kozy skaczą.

Rzecz w tym, że zestawienie epizodu współpracy UPA z WIN,jest jakąś pokrętną próbą przykrycia polskiej hekatomby na Rusi Czerwonej, która dla Polaka, jest nie do przyjęcia, a dla Ukraińca może być, bo on historii swojej przeważnie nie zna. Ten film zatem jest przeznaczony nie dla Polaków ale dla Ukraińców, bo ci przyjmą go bezkrytycznie. Wiedza historyczna o rzeziach Polaków na Ukrainie w Polsce jest szczegółowa, i chyba już powszechna, natomiast na Ukrainie, gdzie komunizm wyczyścił z wiedzy bardzo sprawnie archiwa, i społeczeństwo z ludzi, życie społeczne w tej kwestii jest pełne pustek i manipulacji. Taką manipulacją jest głoszenie na Ukrainie że UPA była nieskazitelną formacją, podkreślanie jej antykomunistycznego dorobku, a całkowicie pomijane jest to, że jest to formacja winna ludobójstwa. Vide działalność kłamcy Wiatrowycza. W kontekście bezspornej winy UPA za ludobójstwo na Polakach kresowych sfilmowanie incydentalnej współpracy UPA i AK,” rzekomego braterstwa broni”, jest przykrywką dla zamysłu obrony polityki historycznej na Ukrainie wobec UPA przed polską polityką historyczną, która demaskuje publiczne kłamstwa ukraińskiej elity władzy w tej kwestii. Trudno zając więc w tej sprawie jakieś pozytywne stanowisko, bo widać zamysł propagandowy, ale rzecz miała miejsce i jest prawdą. Tyle tylko, że te porozumienia miały charakter lokalny, miały służyć obronie lokalnej ludności, były zabronione przez dowództwo AK i nie mogą być żadną miarą dla całości stosunków polsko-ukraińskich w II wojnie światowej, od pierwszej rzezi Polaków autorstwa Dowbeszki-Korobki po akcję Wisła. A z drugiej strony, przesłania tego filmu nie można w całości odrzucić, czyli rzekome 'braterstwo broni’ jest chyba pozytywne, bo buduje jakiś most między Polakami a Ukraińcami, mimo intencjonalnej fałszywości, realnie zbuduje w Ukraińcach poczucie wspólnoty z Polakami. No, dobrze ale temu można zarzucić, że w ogólnym znaczeniu, to takie incydentalne braterstwo broni, w istocie pomiędzy akowcami, a przykładowo: esesmanami z Oświęcimia. Egzotyczne i wątpliwe. A z trzeciej strony, w tym pomyśle jednak jest jakiś wątek szukania porozumienia…

Problem w tym ze Ukraina nie uznaje tego ludobujstwa
Turcja ciagle zaprzecza ludobujstwa na Ormianach
W tej sprawie potrzeba nacisku opini miedzynarodowej na Ukraine
Choć zdecydowana większość historyków potwierdza, że na ludności ormiańskiej dokonano ludobójstwa, to przez wiele lat nad tą zbrodnią panowała zmowa milczenia – Turcja była zbyt ważnym sojusznikiem dla światowych mocarstw. Jednak w ostatnich latach kolejne parlamenty podejmują uchwały, w których stwierdzają, że Rzeź Ormian była ludobójstwem. Do tej pory ludobójstwo Ormian oficjalnie uznały: Argentyna, Armenia, Austria, Australia, Belgia, Bułgaria, Chile, Cypr, Francja, Grecja, Holandia, Kanada, Liban, Litwa, Niemcy, Polska (19 kwietnia 2005 r. Sejm dokonał tego poprzez aklamację)[11], Rosja, Słowacja, Szwajcaria, Szwecja, Urugwaj, Walia, Watykan, Wenezuela i Włochy oraz w 2010 roku USA. Ponadto 22 grudnia 2011 roku izba niższa francuskiego parlamentu wprowadziła prawo przewidujące rok więzienia i 45 tys. euro grzywny za każde publiczne negowanie faktu ludobójstwa Ormian w latach 1915–1917[12]. Spośród organów międzynarodowych uznających Rzeź Ormian za fakt historyczny wymienić można: Parlament Europejski (dwukrotnie: w 1987 i 2004 r.), Radę Europy, Podkomisję ONZ ds. Zapobiegania Dyskryminacji i Ochrony Mniejszości, Międzynarodowe Stowarzyszenie Badaczy Ludobójstw, Światową Radę Kościołów czy Amerykańską Unię Organizacji Żydowskich. Fakt ten uznał papież Jan Paweł II, podczas pielgrzymki do Armenii w roku 2001[13][14], oraz papież Franciszek, w orędziu adresowanym do Ormian[15] i w homilii podczas mszy świętej odprawionej w Watykanie dla pielgrzymów rytu ormiańskiego w 2015 roku[16].