W czasie I wojny światowej służył na rosyjskim pancerniku „Połtawa”. Kiedy Polska odzyskała niepodległość zgłosił się do Wojska Polskiego i otrzymał przydział do Flotylli Pińskiej. Podczas wojny polsko-bolszewickiej dowodził początkowo baterią artylerii nadbrzeżnej i zatopił w Skrygłowie statek „Wołga”. W 1920 był oficerem artylerii, a następnie dowódcą na statku pancernym „Pancerny 1”, Przyczynił się do zatopienia rosyjskiej kanonierki „Gubitielnyj” pod Czarnobylem i uszkodzenia kolejnych dwóch. Po samozatopieniu jego jednostki i odwrocie Flotylli Pińskiej, podczas którego dowodził statkiem uzbrojonym „Pancerny 2”, przydzielono go na dowódcę monitora rzecznego ORP „Horodyszcze” we Flotylli Wiślanej. W okresie pokoju był kierownikiem ćwiczeń i oficerem kursowym II rocznika w Oficerskiej Szkole Marynarki Wojennej w Toruniu. W przededniu wybuchu II wojny światowej otrzymał rozkaz mobilizacyjny do Dowództwa Floty na Helu. 1 września przejął dowodzenie stawiaczem ORP „Gryf”. Przedostał się do Wielkiej Brytanii objął dowodzenie m.in niszczycielem ORP „Błyskawica”. Zginął w 1943 roku na Atlantyku jako dowódca ORP „Orkan”.
Podziel się tym z innymi. Udostępnij na:
Dodaj komentarz
Uwaga! Nie będą publikowane komentarze zawierające treści obraźliwe, niecenzuralne, nawołujące do przemocy czy podżegające do nienawiści!