Warta honorowa na Rossie…

 

                        

Ostatnią wolą Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego było: „Nie wiem czy nie zechcą mnie pochować na Wawelu. Niech ! Niech tylko moje serce wtedy zamknięte schowają w Wilnie gdzie leżą moi żołnierze co w kwietniu 1919 roku mnie jako wodzowi Wilno jako prezent pod nogi rzucili.  Na kamieniu czy nagrobku wyryć wiersz z „Wacława”(u góry) i „Beniowskiego” (u dołu) Słowackiego zaczynający się od słów:

u góry:

Ty wiesz, że dumni nieszczęściem nie mogą

Za innych śladem iść tą samą drogą.

u dołu:

Kto mogąc wybrać, wybrał zamiast domu

 Gniazdo na skałach orła, niechaj umie

 Spać, gdy źrenice czerwone od gromu

 I słychać jęk szatanów w sosen szumie.

 Tak żyłem.

 między nimi:

Matka i Serce Syna

Przed śmiercią Mama mi kazała to po kilka razy dla niej czytać.

 A zaklinam wszystkich co mnie kochali sprowadzić zwłoki mojej matki z Sugint Wiłkomirskiego powiatu do Wilna i pochować matkę największego rycerza Polski nade mną. Niech dumne Sece u stóp dumnej matki spoczywa. Matkę pochować z wojskowymi honorami ciało na lawecie i niech wszystkie armaty zagrzmią salwą pożegnalną i powitalną tak by szyby w Wilnie się trzęsły Matka mnie do tej roli jaka mnie wypadła chowała. [1]

W królewskim mieście Wilnie znajdują się dwa Wielkie Serca Polaków i Litwinów,  Serce Marszałka Józefa Piłsudskiego na Rossie oraz  urna z Sercem króla Władysława IV (1595 – 1648) Wazy w podziemiach Katedry.[2]

Czy fotografie p. Iwony Kasta przedstawiają uroczystą wartę honorową w dniu 12 maja 1936 roku, kiedy Serce Marszałka złożono w kryształowej urnie w grobie  Jego Matki ?

 

 

Stanisław Karlik