Do kościoła pw. Najświętszej Marii Panny w Szyłanach (rejon wileński, gmina suderwska) powróciła właśnie odrestaurowana, zabytkowa nastawa (część górna) XVIII-wiecznego ołtarza bocznego z dwoma obrazami – „Najświętsza Maryja Panna Różańcowa” i „Św. Józef”.
Odrestaurowana, zabytkowa nastawa (część górna) XVIII-wiecznego ołtarza bocznego z dwoma obrazami – „Najświętsza Maryja Panna Różańcowa” i „Św. Józef” z kościoła pw. Najświętszej Marii Panny w Szyłanach
Fot. vilnensis.lt/http://l24.lt
Miejscowość Szyłany (lit. Šilenai) położona jest na skraju płaskowyżu, obfitującego w liczne źródła, niedaleko rzeki Wilii; wieś jest jednym z najchętniej odwiedzanym miejscem w Parku Regionalnym Wilii.
Pierwsza wzmianka o Szyłanach pochodzi z roku 1500, kiedy to w dniu 3 czerwca, wielki książę litewski Aleksander Jagiellończyk potwierdził wszystkie nadania swych poprzedników dla kapituły przy wileńskim kościele katedralnym; w dokumencie wymieniana jest również „wieś Szyłany”. W archiwach zachowało się kilka ciekawych opisów z różnych okresów istnienia folwarku Szyłany, dzierżawionego przez kanoników wileńskich.
W połowie XVIII wieku folwarkiem Szyłany administrował ksiądz kanonik Franciszek Ancuta. Jego obowiązkiem było także sprawowanie posługi kapłańskiej w miejscowym kościółku i w 1758 roku kapłan ten postanowił utworzyć tu samodzielna parafię. Kapituła wileńska wydzieliła dla nowo założonego kościoła parafialnego dwie morgi ziemi.
Oczekiwania na rychłe powstanie w Szyłanach osobnej parafii przerwał wybuch I wojny światowej. Dopiero w 1920 roku, już z zezwoleniem otrzymanym od biskupa, rozpoczęto stosowne prace przygotowawcze. Do pertraktacji w tej sprawie z rządem został upoważniony właściciel majątku Jateluny Artur hr. Łubieniecki. Konsekwentna postawa miejscowych wiernych wreszcie została nagrodzona – dekretem z 20 stycznia 1922 roku biskup wileński Jerzy Matulewicz erygował parafię w Szyłanach.
Kościół pw. Najświętszej Marii Panny w Szyłanach
Fot. Иван Бай
Niewielki kościół pw. Najświętszej Marii Panny został zbudowany w 1725 roku. Świątynia jest drewniana, w formie architektury ludowej, na planie prostokąta, z wieżyczkami. W 1938 roku kościół w Szyłanach został powiększony.
Znajdziemy w nim kilka przykładów dawnego malarstwa sakralnego, a przede wszystkim – umieszczony w głównym ołtarzu obraz Świętej Trójcy. Obraz ten powstał prawdopodobnie w końcu XVII wieku (ewentualnie w początkach XVIII wieku), a już w wieku XIX miejscowi mieszkańcy uważali go za cudowny. Według legendy, miał on objawić się na wierzbie strzegącym bydła pastuchom.
Prace restauratorskie i konserwatorskie blisko 5-metrowego ołtarza Maryi Różańcowej trwały około roku. Kiedy usunięto warstwy farby, pokrywającej nastawę, odsłonięto malarstwo iluzjonistyczne. Konserwatorzy wykonali retusz warstwy polichromii. Obecnie w ołtarzu znajdują się malowane, karbowane kolumny z motywem liścia akantu, wolutami i fragmentami marmuru.
Jeden z odrestaurowanych obecnie obrazów przedstawia Matkę Boską z Dzieciątkiem Jezus, ofiarujących różaniec św. Dominikowi i św. Katarzynie ze Sieny; na drugim obrazie ołtarzowym (u góry) przedstawiony jest św. Józef z Dzieciątkiem Jezus.
Odrestaurowaniem nastawy z obrazami zajmowała się Alma Valickienė, naprawę stolarską ołtarza wykonał Mamertas Kamarauskas. Firma „Restauracijos ir statybos trestas” zadbała o wszystkie prace konserwatorskie.
Wartość wykonanych prac to ponad 37 tysięcy euro. Prace sfinansowała Służba Ekonoma Archidiecezji Wileńskiej.
RES
Dodaj komentarz
Uwaga! Nie będą publikowane komentarze zawierające treści obraźliwe, niecenzuralne, nawołujące do przemocy czy podżegające do nienawiści!