17 września Europa odrzuciła Łukaszenkę jako prezydenta. Jest specjalna rezolucja UE

Unia Europejska nie będzie uznawała Aleksandra Łukaszenki za prezydenta Białorusi po 5 listopada br., kiedy kończy się jego obecna kadencja – głosi rezolucja Parlamentu Europejskiego uchwalona 17 września 2020 absolutną większością głosów, w ślad za Radą Europejską.

W rezolucji przyjętej w czwartek 574 głosami za, 37 przeciw, przy 82 wstrzymujących się od głosu, Parlament Europejski odrzuca oficjalne wyniki “tak zwanych wyborów prezydenckich” na Białorusi w dniu 9 sierpnia tego roku, ponieważ wybory te zostały przeprowadzone z “rażącym naruszeniem wszystkich uznanych międzynarodowych standardów”.

Rezolucja wzywa do powstrzymania represji i tortur, zwolnienia więźniów politycznych, wprowadzenia szerokich sankcji i pomocy dla białoruskiego społeczeństwa obywatelskiego.

Dokument potępia hybrydową ingerencję Rosji na Białorusi, “w szczególności delegowanie tzw. ekspertów do białoruskich mediów państwowych oraz doradców wojskowych i organów ścigania”.

Wzywa rząd FR do zaprzestania wszelkiej ingerencji w sprawy Białorusi. Ostrzega, że “Łukaszenka nie ma politycznego ani moralnego mandatu do zawierania jakichkolwiek kolejnych umów w imieniu Białorusi, w tym z władzami Rosji, które mogłyby zagrozić suwerenności i integralności terytorialnej RB”.

Unia z  zadowoleniem przyjmuje opozycyjną Radę Koordynacyjną jako tymczasową reprezentację ludzi domagających się demokratycznych przemian na Białorusi, otwartą dla wszystkich zainteresowanych stron politycznych i społecznych”.

Wspiera pokojowe i demokratyczne przekazanie władzy w wyniku pluralistycznego dialogu narodowego przy pełnym poszanowaniu demokratycznych i podstawowych praw narodu białoruskiego; Ponawia w związku z tym apele narodu białoruskiego o jak najszybsze zorganizowanie nowych, wolnych i uczciwych wyborów pod nadzorem międzynarodowym, kierowanym przez OBWE / ODIHR i zgodnie z uznanymi normami międzynarodowymi;

Unia wyraża uznanie dla ważnego wkładu odważnych białoruskich kobiet, na czele z Swietłaną Tichanowską, Weroniką Capkałą i Marią Kalesnikawą, oraz ich zwolennikami dla wyrażania i reprezentowania uzasadnionych żądań narodu białoruskiego; zauważa, że ​​wielu Białorusinów uważa Tichanowską za zwyciężczynię wyborów prezydenckich i prezydenta elekta Białorusi;

Apeluje o zaprzestanie stosowania wszelkiego rodzaju tortur i znęcania się, o wprowadzenie konkretnej definicji tortur do białoruskiego kodeksu karnego zgodnie z międzynarodowymi standardami praw człowieka oraz o zmiany legislacyjne w celu uznania wymuszonych zaginięć za przestępstwo;

W pełni popiera białoruskich pracowników i niezależne związki zawodowe oraz wzywa białoruskie władze i pracodawców do poszanowania podstawowych praw białoruskich pracowników do strajku bez ryzyka zwolnienia, aresztowania lub innego odwetu, zgodnie z konwencjami MOP nr 87 i 98; Popiera apel Międzynarodowej Konfederacji Związków Zawodowych skierowany do Międzynarodowej Organizacji Pracy o pilną interwencję przeciwko aresztowaniom i skazywaniu przywódców komitetów strajkowych i niezależnych działaczy związkowych w celu ochrony ich wolności zgromadzeń i zrzeszania się. Wyraża poparcie dla koordynacyjnej roli odgrywanej przez Białoruski Kongres Demokratycznych Związków Zawodowych.

oprac. ba na podst.  europarl.europa.eu