„Semper Fidelis”. Bohaterowie obrony Lwowa (VI) Walerian Niedźwiecki

Walerian Niedźwiecki
Fot. Wikipedia – domena publiczna

Walerian Stanisław Niedźwiecki urodził się 6 I 1897 w Krakowie jako syn Karola i Adeli. Rodzice posiadali majątek ziemski koło Lwowa.

Uczęszczał do II Szkoły Realnej we Lwowie, gdzie w 1916 zdał maturę. W trakcie nauki należał do drużyny skautów, a w 1912 wstąpił do Polskich Drużyn Strzeleckich we Lwowie, gdzie ukończył szkołę podoficerską.

Po wybuchu wojny, wyruszył 6 VIII 1914 do Legionów Polskich i jako sekcyjny brał udział w walkach I Brygady Legionów Polskich, awansując do stopnia plutonowego. Po przebytej chorobie i leczeniu w Krakowie, został odkomenderowany do szkoły podchorążych w Marmarosz-Sziget, a po jej ukończeniu został mianowany podchorążym i przeniesiony na stanowisko dowódcy plutonu do 3 pułku piechoty II Brygady Legionów. 2 V 1915 został przeniesiony do 4 pułku piechoty III Brygady Legionów, w którym był dowódcą plutonu, a następnie kompanii, awansując do stopnia chorążego (1915), a w 1916 roku do stopnia podporucznika. Po kryzysie przysięgowym został wcielony do armii austriackiej i służył do końca 1917 roku, kiedy to zdezerterował.

W styczniu 1918 wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej. W listopadzie 1918 wstąpił do WP w stopniu porucznika został wysłany na odsiecz Lwowa i brał udział w walkach o miasto. Od grudnia 1928 roku dowodził kompanią w 4 pułku piechoty Leg., skąd w marcu 1919 został przeniesiony na stanowisko referenta broni i amunicji w sztabie 2 Dywizji Piechoty Legionów, a 16 X 1919 naznaczony na kierownika Wojskowego Okręgowego Urzędu Gospodarczego w Kielcach. Funkcję tę pełnił do kwietnia 1920, kiedy to został mianowany kierownikiem Wojskowego Okręgowego Urzędu Gospodarczego w Grudziądzu. Od 1 VII 1920 służył jako I oficer sztabu i adiutant w grupie pułkownika Erwina Więckowskiego, z którą brał udział w obronie Warszawy, a następnie był zastępcy kierownika II Wydziału Sztabu Dowództwa Okręgu Generalnego w Kielcach.

Zaświadczenie z Związku Obrońców Lwowa
Centralne Archiwum Wojskowe (Warszawa)

W lipcu 1922 został na własną prośbę przeniesiony do rezerwy w stopniu kapitana. Po zakończeniu służby wojskowej studiował przez rok na Politechnice Lwowskiej, a później mieszkał i pracował na roli we własnym majątku Krymidów koło Horożanki w powiecie stanisławowskim.

Był bardzo aktywny w życiu społecznym, gospodarczym i politycznym w powiecie stanisławowskim. Był tam prezesem Związku Zawodowego Rolników, członkiem Związku Strzeleckiego, Związku Legionistów Polskich, wiceprezesem Delegatury Małopolskiego Towarzystwa Rolniczego w Stanisławowie i członkiem Okręgowego Towarzystwa Szkoły Ludowej oraz Zarządu Wojewódzkiej Komisji Rolnej.

W 1928 został wybrany posłem na Sejm RP II kadencji (1928-1930). Ponownie wybrany posłem III kadencji (1930-1935), był członkiem klubu BBWR i pracował w komisjach robót publicznych i wojskowej.

Po klęsce wrześniowej aresztowany przez NKWD i więziony we Lwowie. Zamordowany wiosną 1940 roku w Bykowni.

Odznaczony: Krzyżem Niepodległości, trzykrotnie Krzyżem Walecznych, Krzyżem Obrony Lwowa, Krzyżem I Brygady, Odznaką II Brygady.

RTR

Podziel się tym z innymi. Udostępnij na:

Powiązane wiadomości:

„Semper Fidelis”. Bohaterowie obrony Lwowa (V) Wacław Iwaszkiewicz „Semper Fidelis”. Bohaterowie obrony Lwowa (IV) Jan Papeć „Semper Fidelis”. Bohaterowie obrony Lwowa (III) Bernard Mond „Semper Fidelis”. Bohaterowie obrony Lwowa (I) Janina Prus-Niewiadomska W 105. rocznicę wojny polsko-ukraińskiej 1918–1919… (I)