Jan Papeć
Fot. zbiory autora
Jan Czesław Papeć urodził się 3 stycznia 1897 roku we wsi Cichawa w powiecie bocheńskim w Galicji.
Był synem Błażeja, administratora dóbr w Cichawie i Marii z domu Regec. Uczęszczał do Gimnazjum Św. Jacka w Krakowie, gdzie w 1913 roku uzyskał świadectwo dojrzałości.
Po maturze rozpoczął studia na wydział rolnictwa Akademii Rolniczej w Dublanach. Podczas nauki w gimnazjum wstąpił w 1912 roku do Polskich Drużyn Strzeleckich w Krakowie, a następnie należał do tej organizacji we Lwowie, gdzie był instruktorem.
16 sierpnia 1914 roku wstąpił do Legionów Polskich w Krakowie i został przydzielony w stopniu kaprala do 2 Szwadronu Ułanów i w składzie tego oddziału walczył w Karpatach, na Bukowinie i w Bessarabi.
Po utworzeniu 2 Pułku Ułanów Legionów Polskich został awansowany do stopnia plutonowego i przydzielony do oddziału karabinów maszynowych. W składzie pułku walczył na Wołyniu, awansując w listopadzie 1916 roku do stopnia wachmistrza. Po przejściu 2 Pułku Ułanów do Królestwa ukończył wiosną 1917 roku Szkołę Oficerską.
Po kryzysie przysięgowym służył dalej w 2 Pułku Ułanów. Po przejściu II Brygady Legionów pod Rarańczą, został zwolniony ze służby w 2 pułku i wyjechał do Olkusza, gdzie działał w Polskiej Organizacji Wojskowej.
W pierwszych dniach listopada 1918 roku wstąpił w Dębicy do tworzonego przez rotmistrza Borkowskiego oddziału kawalerii, który 21 listopada przyjął nazwę 3 Pułku Strzelców Konnych, a w grudniu 1918 roku został przemianowany na 9 Pułk Ułanów. W tym pułku został dowódcą plutonu a następnie szwadronu karabinów maszynowych.
Z pododdziałami pułku wyruszył w listopadzie 1918 roku na odsiecz Lwowa. Wziął udział w walkach o miasto, a następnie walczył z Ukraińcami w składzie Armii „Wschód”, awansując 1 marca 1919 roku na stopień podporucznika.
Poległ podczas natarcia pod wsią Lipniki koło Mościsk 8 marca 1919 roku. Pochowany na polu walki, został w 1921 roku ekshumowany i przewieziony na cmentarz w Krakowie.
Odznaczony pośmiertnie: Krzyża Virtuti Militari V klasy, Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych, Odznaką Pamiątkową „Orlęta”.
Druga strona wniosku na odznaczenie orderem Krzyża Virtuti Militari
Centralne Archiwum Wojskowe (Warszawa)
RTR
Dodaj komentarz
Uwaga! Nie będą publikowane komentarze zawierające treści obraźliwe, niecenzuralne, nawołujące do przemocy czy podżegające do nienawiści!