Cerkiew nie jest w Estonii agentem wpływu?

O tym, że takim agentem nie jest, zapewniał dziennikarzy na lotnisku w Tallinie Patriarcha Cyryl.

Zwierzchnik Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, który przybył dzisiaj (14 czerwca) z wizytą do Estonii, oświadczył, że jest ona związana z 20-leciem podpisania umów o autonomii Estońskiego Kościoła Prawosławnego.

„To było ważne wydarzenie, które dało początek umocnieniu prawosławia w Estonii” – cytuje Cyryla rus.err.ee.

Na pytanie dziennikarza, jak ocenia sytuację prawosławnej cerkwi w Estonii, Cyryl odpowiedział: „Mam nadzieję, że wszystkie rudymentarne problemy, jakie powstały pod koniec lat 90. Zostaną rozwiązane”

„Rudymentarne” problemy

Na terenie Estonii Samorządny Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego działa równolegle z Estońskim Apostolskim Kościołem Prawosławnym, podległym Patriarchatowi Konstantynopolitańskiemu. Do obu tych kościołów należą głównie przedstawiciele mniejszości rosyjskiej, a wyznaniem dominującym jest protestantyzm (luteranizm). Liczbę wiernych Estońskiego Kościoła Prawosławnego szacuje się na 150 tys. osób.

W 1920 roku Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego i patriarcha Tichon zgodzili się na nadanie statusu autonomicznego Estońskiemu Kościołowi Prawosławnemu. Jego zwierzchnikiem został wyświęcony na biskupa w tym samym roku estoński duchowny Aleksander (Paulus). W 1922 roku Synod Kościoła Estońskiego, nadal jako Kościół autonomiczny, porozumiał się z patriarchą Konstantynopola, przechodząc w jego jurysdykcję.

Po aneksji Estonii do ZSRS, w 1940 roku autonomia Estońskiego Kościoła Prawosławnego, mimo protestów około połowy duchowieństwa, została skasowana.

Rok później niemieckie władze okupacyjne zgodziły się na ponowne zorganizowanie Kościoła autonomicznego z metropolitą Aleksandrem na czele.

Jednak po zakończeniu II wojny światowej władze ZSRS zlikwidowały autonomiczny Estoński Kościół Prawosławny, zaś jego struktury włączyły do Patriarchatu Moskiewskiego. W kolejnych latach zamknięto 3/4 funkcjonujących na terenie Estonii cerkwi.

Po rozpadzie ZSRS i odzyskaniu przez Estonię niepodległości na nowo pojawiły się tendencje do odrodzenia autokefalicznego Kościoła prawosławnego. Patriarchat Moskiewski nie godził się na takie rozwiązanie.

W 1996 roku patriarcha konstantynopolitański Bartłomiej I ogłosił powstanie na terenie Estonii autonomicznego Kościoła w swojej jurysdykcji – Estońskiego Apostolskiego Kościoła Prawosławnego jako kontynuatora tradycji Kościoła funkcjonującego w okresie międzywojennym. I właśnie to miał zapewne na myśli Cyryl mówiąc dziennikarzom o „powstałych pod koniec lat 90. problemach” i określając je jako „rudymentarne”.

Oba Kościoły działają do dziś.

Podziel się tym z innymi. Udostępnij na: