Marszałek „szczerze” dla radia Znad Willi: Musimy rozwiązać problemy mniejszości polskiej

Z marszałkiem Sejmu RP Szymonem Hołownią rozmawiała Renata Widtmann. Fot: zw.lt

“Musimy rozwiązać kwestię pisowni polskich nazwisk na Litwie, musimy rozwiązać kwestię z dostępem polskich dzieci do szkół na Litwie, bo mamy natychmiast zaraz do rozwiązania problemy związane z bezpieczeństwem fizycznym naszych obu narodów.” – mówił Szymon Hołownia, marszałek Sejmu RP w rozmowie z Renatą Widtmann.

Marszałek odpowiedział też, czy myśli o ponownym startowaniu w wyborach prezydenckich, o kryzysie instytucjonalnym w Polsce, a także o wileńskich korzeniach.

Panie marszałku, przyjechał Pan z pierwszą oficjalną wizytą zagraniczną do Wilna, dlaczego właśnie tutaj? 

Dlatego, że bardzo chciałem pokazać, jak ważne jest dla nas w Polsce partnerstwo z Litwą, partnerstwo w ogóle z krajami bałtyckimi, a z Litwą w szczególności. Bardzo nas wiele historycznie łączy, nasze narody to rodzeństwo, ale łączy nas też wiele i z innymi krajami bałtyckimi, z państwami skandynawskimi. My potrzebujemy tej polityki północnej, bo w tej chwili przebudowuje się cała scena bezpieczeństwa w Europie. Morze Bałtyckie staje się wewnętrznym morzem Sojuszu Północnoatlantyckiego. Mam nadzieję, że ten proces akcesji Szwecji do NATO szybko się zakończy i musimy na nowo poukładać kierunki, w których robimy politykę.

Z Litwą wiele nas łączy, łączy nas wspólna historia, łączy nas wierzę, wspólna przyszłość, a teraz łączą nas wspólne pytania, choćby o bezpieczeństwo przesmyku suwalskiego, choćby o sytuację, która wciąż niestety ma miejsce na Ukrainie i nie zanosi się, żeby w ciągu najbliższych kilku lat zgasła.

Mówił Pan, że jest nowy rozdział w relacjach Polski Litwy. Na czym polega ta nowość? 

Bardzo bym chciał, żebyśmy pokazali, ja, Pani przewodnicząca Čmilytė-Nielsen, jesteśmy z podobnego pokolenia, ale też i rozmawiałem dzisiaj wczoraj z wiceprzewodniczącymi parlamentu, że przychodzi nowe pokolenie.

Nowe pokolenie Polaków i nowe pokolenie Litwinów, które opierając się oczywiście na tym, co wypracowało pokolenie naszych przodków i po jednej i po drugiej stronie, będzie w stanie być może właśnie dlatego, że ma już optykę zakorzenioną w trochę innej rzeczywistości, patrzy w stronę roku 2050, jest w stanie rozwiązać te rzeczy, które wydawały się być nie do rozwiązania i pójść dalej z rzeczami, które są wspólne dla nas.

Musimy rozwiązać kwestię pisowni polskich nazwisk na Litwie, musimy rozwiązać kwestię z dostępem polskich dzieci do szkół na Litwie, bo mamy natychmiast zaraz do rozwiązania problemy związane z bezpieczeństwem fizycznym naszych obu narodów.

I nam energii, siły powinno wystarczyć na spory przede wszystkim w tej materii. Tego oczekują od nas ludzie.

Tak, ale sprawy Polaków na Litwie od lat są nierozstrzygane albo rozstrzygane połowicznie albo pojawiają się nowe problemy, tak jak teraz na przykład w oświacie i mamy rok maratonu wyborczego i w Polsce na Litwie. Czy to dobrze rokuje na rozstrzyganie tych problemów? 

Mam odpowiedzieć szczerze?

Tak.

Nie najlepiej. Jak jest rok wyborczy, to niestety z różnych politycznych butelek wydostają się czasami bardzo złe dżiny i bardzo złe emocje. Bardzo ciężko jest prowadzić racjonalną politykę w roku wyborczym, a Polska, podobnie jak Litwa, ma w tym roku trzykrotnie wybory. Wybory u was na Litwie najpierw prezydenckie, później europejskie, w końcu parlamentarne. My mamy samorządowe, później europejskie i prezydenckie na początku przyszłego roku. Więc to nie jest łatwy czas.

Natomiast i z rozmów z Panią premier, i z rozmów z Panią marszałek Čmilytė-Nielsen wnoszę po pierwsze szczere przekonanie, że po tamtej stronie jest gotowość do tego, żeby ktoś się tymi problemami zajął i realnie próbował je rozwiązać.  To nie będzie jak za dotknięciem magicznej różdżki, to się nie stanie w pięć minut, ale jest jasna deklaracja dotycząca tego co więcej. Jest pewna mapa drogowa, którą na przykład obie te Panie, z którymi najbardziej konkretnie rozmawialiśmy pokazały, że jest jakiś pomysł na to.

Rozmowa z prezydentem była w sporej mierze protokolarna, jak to rozmowy z prezydentem, a nie jestem prezydentem, jestem o szczebel niżej od niego, ale te rozmowy pokazały, że jest jakiś pomysł na to i że elementy tego pomysłu zaczęły już być wdrażane, natomiast na ile rzeczywistość wewnętrzna, polityczna pozwoli na dowiezienie tego w to inny temat.

Czytaj dalej….

Podziel się tym z innymi. Udostępnij na:

Powiązane wiadomości:

Hołownia: o Tomaszewskim słyszałem wiele dobrego i wiele złego „Na wileńskiej ulicy” tym razem w Turmontach „Zjednoczeni pamięcią” na wileńskich nekropoliach; zebrano ponad 15 tysięcy zniczy! 30. rocznica pielgrzymki Papieża Polaka na Litwę Komu na Wileńszczyźnie przeszkadzają dwujęzyczne napisy? Żądają usunięcia polskich tablic