Białoruski pisarz Sławamir Adamowicz został oskarżony o ekstremizm. Komisja ekspercka doszukała się go w opowiadaniu opublikowanym przed dziewięcioma laty.
Adamowicz odpowie z artykułu 17.11 Kodeksu Administracyjnego Republiki Białoruś (rozpowszechnianie, produkcja, przechowywanie, transport produktów informacyjnych zawierających wezwania do działań ekstremistycznych lub promujących je).
Według gazety „Novy Chas”, sprawa dotyczy opowiadania „Nigdy nie pytaj skąd jestem”, opublikowanego jako dodatek do gazety „Literacka Białoruś” 24 grudnia 2010 roku.
W raporcie nr 92 z 18 kwietnia 2019 r., „komisja ekspertów” napisała,że znalazła w opowiadaniu oznaki „ekstremizmu”, o czym miała rzekomo poinformować mailowo wydawcę i autora. Ci jednak zapewniają, że nic podobnego nie otrzymali.
Adamowicz napisał na Facebooku, że sprawa przeciwko niemu trafiła już do sądu.
Sławamir Adamowicz to legendarny białoruski poeta i działacz społeczny, autor kilku tomików wierszy. W połowie lat 90. był liderem organizacji „Prawe przymierze”, które zrzeszało głównie twórców kultury, sympatyków białoruskiej historii i współczesnej białoruskiej sztuki nowoczesnej. Organizacja ta, nie stała się jednak realną siłą polityczną i została rozwiązana.
Adamowicz urodził się 8 marca 1962 roku w rejonie oneskim, obwodu archangielskiego. Później jego rodzina wyjechała do ojczyzny przodków i zamieszkała na Białorusi.
Adamowicz ukończył średnią szkołę zawodową nr 17 w Swirsku. Pracował w Kazachstanie, w sowchozie „Budsławski”, w białoruskich kolejach, a także w fabryce maszyn imienia Kirowa w Mińsku. W 1992 roku ukończył Wydział Filologii Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego w Mińsku. W latach 1991–1995 pracował w „Gazecie Nauczycielskiej”. Był jednym z dziennikarzy „Naszej Niwy”.
W listopadzie 1995 roku Sławamir Adamowicz napisał wiersz „Zabij prezydenta!”, który opublikowano w witebskiej gazecie „Wybór wierszy”, i za który 6 kwietnia 1996 roku został aresztowany. W więzieniu KGB ogłosił „suchą głodówkę”. Po dziesięciu miesiącach został zwolniony, otrzymał jednak zakaz opuszczania miasta.
W sierpniu 1997 roku na jednej z demonstracji publicznie „zaszył” sobie usta na znak protestu przeciwko łamaniu wolności słowa na Białorusi. Kilkakrotnie był zatrzymywany podczas masowych akcji opozycji.
W 2000 roku Sławamir Adamowicz przebywał w USA, pracował na budowach w Nowym Jorku. We wrześniu 2002 roku wyjechał do pracy do Norwegii, tam otrzymał status uchodźcy. Ostatecznie powrócił na Białoruś.
oprac ba na podst. palitviazni.info/belaruspartisan.by
Dodaj komentarz