Koledzy z wojska w Lidzie

W latach XX – lecia międzywojennego  miasto  Lida znajdowało się w Województwie  Nowogródzkim. Liczyło 13.401 mieszkańców: Polacy  – 8788,  Białorusini – 131, Niemcy – 12, Żydzi – 4344, Rosjanie – 72, Litwini – 30, Rusini – 6, Ukraińcy – 2, Węgrzy – 2, Estończycy – 1,  Łotysze – 1, Tatarzy – 1.[1]

W mieście stacjonowały dwa rodzaje Wojska Polskiego – piechota i lotnictwo.

Drugi od lewej Michał Żurawiel, fot. ze zbiorów Henryka Żurawiela

Piechota –  77 Pułk Piechoty, na naramiennikach zamiast numeru „77”, nosili stojącego na tylnych łapach „niedźwiadka”.  Obchodzone święto pułku – dzień  12 lutego.

Lotnictwo –  5 Pułk Lotniczy ( 5 plot), na naramiennikach nosili numer „5”. Obchodzone święto pułku  – dzień 31 maja.[2]

W 5 Pułku Lotniczym,  najprawdopodobniej w artylerii  przeciwlotniczej, służbę wojskową   odbywali  mieszkańcy Nowogródczyzny z Puszczy Nalibockiej:

– Michał Żurawiel. Podczas wojny wywieziony na Sybir. Po ogłoszeniu   „amnestii” wstąpił do Armii gen. Andersa, z którą przez Persję  przedostał się na Bliski Wschód.  Walczył  pod Tobrukiem i w kampanii włoskiej. Po wojnie wraz z II Korpusem przybył do Anglii, skąd na początku lat 50 – tych wyemigrował do Australii, gdzie osiedlił się w Launcheston na Tasmanii. Tam się ożenił z Polką, pracował w budownictwie. Zmarł  pod koniec lat  80 – tych.

– Jan Żurawiel, po zakończeniu II wojny światowej  mieszkał w Polsce, miał dwie córki[3]

Lida, najprawdopodobniej  „powitanie wiosny – obudził się niedźwiedź”, Michał Żurawiel z tyłu, zaznaczony strzałką. Fot. ze zbiorów Henryka Żurawiela

Teheran 1944 r., od lewej nn, Paulina i Aleksander Żurawiel z synem Henrykiem,   w mundurze Michał Żurawiel

Po zakończeniu II wojny światowej rodzina Państwa Żurawiel  zamieszkała poza granicami Polski.

Opracowano we współpracy z  Henrykiem Żurawielem

Stanisław Karlik

 

---