Gdzie na urlop ? Może jeziora Brasławskie

Propozycja dla miłośników wytchnienia na łonie natury, prawdziwie dziewiczej przyrody, dla tych, którym nie straszy jest brak wygód, infrastruktury do jakiej zdążyły nas przyzwyczaić europejskie kurorty – polecamy Brasławskie jeziora

W przedwojennej Polsce urok tego zakątka był już dobrze znany licznym turystom, wczasowiczom i uczestnikom obozów harcerskich, przybywającym z większości miast kraju. Co roku latem na rzekach i jeziorach Brasławszczyzny pojawiali się wodniacy na swych kajakach i żaglówkach. Obrzeża jezior zasiedlały dziesiątki obozów harcerskich.

Chcąc zorientować się w położeniu Ziemi Brasławskiej, należy sięgnąć po mapę Polski w granicach przed 1939 r. i szukać w województwie wileńskim. Północna rubież powiatu oparta była o rzekę Dźwinę (w starożytności zwaną Rubon), stanowiącą jednocześnie granicę państwową z Łotwą. Granice wschodnia, południowa i zachodnia przebiegały nizinami rzek w ich górnym biegu: Dryświaty, Miedzioły, Łyczajki, Tuźbiny, Bereżnicy.

Na półwyspie pomiędzy wielkimi połączonymi ze sobą jeziorami Snudy i Strusto (ok. 16 km od Brasławia) wznosi się góra Majak, najwyższa w okolicy. Choć ma zaledwie 107 m, jest cudownym miejscem widokowym. Ze wszystkich stron po horyzont jeziora, wyspy, półwyspy, olbrzymie obszary trzcin, lasy i łąki. Zaledwie kilka wsi. Do granicy z Łotwą jest kilkanaście kilometrów, z Litwą – ponad trzydzieści.

Powiat:brasławski zajmował powierzchnię 4218 km kw. Administracyjnie w skład powiatu brasławskiego wchodziło miasto powiatowe Brasław, gminy Bohiń , Druja, Dryświaty, Jody, Leonpol, Miory, Nowy Pohost, Opsa, Plusy, Przebrodzie, Rymszany, Słobódka, Smołwy i Widze. Obecnie rejon brasławski jest mniejszy obszarowo, część należy do Litwy a część do rejonu morskiego.Graniczy z powiatami: Miory, Szarkowszczyzna i Postawy na Białorusi, Daugavpils na Łotwie i Zarasaj na Litwie.

Szlachta i magnaci za zasługi wojenne otrzymywali nadania i wysokie urzędy w tutejszych dobrach królewskich – sprowadzali się ze służbą, a inni ulegali polonizacji, bo kultura polska („pańska”) nobilitowała.

Brasławszczyzna zawsze należała do terenów o największej liczbie Polaków na całych Kresach – dziś także jest ich tu najwięcej, na Białorusi według spisu z 1989 r. ok. 27%.
Brasławszczyznę zamieszkiwała ludność wielonarodowościowa: Polacy, Białorusini, Litwini, Rosjanie osadnicy cara,Tatarzy, Żydzi.

Oprócz Polaków okolice Brasławia zamieszkują także prawosławni Białorusini i Rosjanie staroobrzędowcy, dlatego obok świątyń katolickich spotykamy cerkwie, molenny staroobrzędowców a także meczety tatarskie.

Przywykłych do przetrwania w każdych warunkach, nie odstraszy wszechobecny „sowok”, czyli sowiecki styl życia, zamknięte w porze obiadowej restauracje, nie dość uprzejma pani ekspedientka w miejscowym sklepie, brak bazy noclegowej w europejskim standardzie. Dla faktu obcowania z tak wyjątkową przyrodą można znieść te niedogodności….

 

Kresy24.pl za naszabraslawszczyzna.blog.onet.pl/putevki.by