Adam Mickiewicz zmarł w Stambule 26 listopada 1855 r. (powyżej na łożu śmierci). Fot. Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza
26 listopada 1855 roku w Konstantynopolu zgasło życie Adama Mickiewicza, a wraz z nim narodziła się legenda pełna tajemnic, sporów i dramatycznych zwrotów akcji. Poeta, którego ciało spoczywało w trzech trumnach, przeżyło podróż przez morza i kontynenty, a jego pogrzeby stały się areną politycznych napięć, rodzinnych dramatów i sensacyjnych spekulacji o otruciu. Od nagłej śmierci poety po ostateczne spoczęcie na Wawelu historia Mickiewicza przypomina emocjonującą powieść, w której losy jednej z największych postaci polskiej literatury splatają się z dramatem emigracji i polityki.
Artykuł Eweliny Knutowicz na portalu LRT przedstawia okoliczności śmierci Adama Mickiewicza w 1855 r. oraz późniejsze, wielokrotne pochówki poety, które – jak zauważa kustosz Muzeum Adama Mickiewicza przy Uniwersytecie Wileńskim Alicja Dzisiewicz – obrosły licznymi niejasnościami, legendami i sporami historycznymi. Śmierć Mickiewicza w Konstantynopolu była nagła i od początku budziła wątpliwości. Oficjalnie za przyczynę podano cholerę, jednak – jak podkreśla Dzisiewicz – w relacjach pojawiały się również podejrzenia otrucia, zwłaszcza arszenikiem, ponieważ poeta nie skarżył się wcześniej na żadne dolegliwości.
W niektórych środowiskach krążyła też teoria o zamachu politycznym, związanym z działalnością Mickiewicza na rzecz pogodzenia dwóch emigracyjnych dowódców: Sadyka Paszy (Michała Czajkowskiego) i Władysława Zamoyskiego. Wrogowie zjednoczenia polskich oddziałów mieli mieć interes w pozbyciu się poety.
Okolicznosci-smierci-adama-mickiewicza-ostatnia-zagadka-wieszcza
Dodaj komentarz
Uwaga! Nie będą publikowane komentarze zawierające treści obraźliwe, niecenzuralne, nawołujące do przemocy czy podżegające do nienawiści!