Iwona Kasta, „Historia Wojciechowa”

Ksiądz Leon Woyna na początku XIX wieku pożyczył hrabiemu Judyckiemu znaczną sumę pieniędzy, której ten nie był w stanie zwrócić.

Zaproponował księdzu spłatę w naturze. Leon Woyna zgodził się na majątek Liberowszczyzna z przyległościami: majątek Liberowszczyzna, majątek Krzeczoty, folwark Koźliki, łąki w Woyniłowszczyźnie, łąki na Kamionce i Kamieńskie Pole. Ksiądz nie gospodarzył i przekazał swojemu bratu Wojciechowi owe tereny. Nazwę Liberowszczyzna zmienił na Wojciechowo. Był bezdzietny i na starość przekazał całe Wojciechowo swojemu bratankowi Piotrowi Woynie. Piotr ożenił się z Otylią Zajączkowską . Mieli dwoje dzieci: córkę Annę i syna Leona.

W latach pięćdziesiątych XIX wieku przyjechała do Wojciechowa rodzina Rutkowskich, krewnych Woynów i Ich spadkobierców. Pelagia była z domu Woynianka. Wyszła za mąż za Antoniego Rutkowskiego herbu Bończa. Pracował on jako rejent w dobrach hrabiego Chreptowicza. Po jakimś czasie zrezygnował z pracy i przeniósł się w kierunku Iwieńca, kilka kilometrów od miasteczka, objął dzierżawę w Mozolewszczyźnie.

Pelagia z Woynów i Antoni Rutkowski , mieli 5 synów i 3 córki:

Józef – powstaniec 1863 r., aresztowany i jako szeregowy wcielony do rosyjskiego wojska. Brał udział w wojnie turecko-rosyjskiej 1877-1878. Przebywał w Rosji (Besarabia. Zakaukazie) . Powrócił do Polski w 1922-23 r. Mieszkał w Nowej Wilejce i tam zmarł. Pochowany na miejscowym cmentarzu.

Karol Adam – ur.28.01.1840 r. w Szczorsach. Powstaniec 1863r. Ożenił się z siostrą szkolnego kolegi Witolda Janowskiego, Jadwigą Janowską w 1870 lub 1871 r. (dziadkowie Olgierda Rutkowskiego).

Juliusz –jedynie wiadomo , że był uzdolniony plastycznie.

Kajetan- j.w.

Alfons- powstaniec 1863 r. Był uzdolniony plastycznie i wstąpił do ASP w Petersburgu. Uczelni nie ukończył, ponieważ przystąpił do powstania. Ranny w lewą dłoń. Pracował jako prywatny geometra i jednocześnie był nadleśniczym u hr.Wingensteina, krewnego ks. Radziwiłła, w Wasiliszkach. W Wojciechowie były liczne pejzaże jego pędzla (wszystko spłonęło w czasie II wojny). Pozostały jedynie obrazy malowane do kościoła np. w Derewnie obraz Chrystusa na krzyżu.

Anatolia- powstaniec 1863 r. (łączniczka). Wyszła za Edwarda Landsberga.

Tekla i Anna- zmarły jako kilkuletnie dziewczynki. Pochowane w Kamieniu. Obok nich spoczął ich ojciec Antoni.

Po śmierci Antoniego, Pelagia znalazła się w ciężkim położeniu. Będąc sukcesorką części Wojciechowa, a nie miała gdzie mieszkać, Piotr Woyna odstąpił jej część domu. Spadkobiercami Pelagii były jej dzieci i majątek uległ podziałowi.

Wracając do Alfonsa- ożenił się z Eleonorą Sławińską, córką obywatela z Lipna na Mińszczyżnie. Mieli siedmioro dzieci: Florentynę (Florę), zmarła w wieku 17-18 lat i pochowana w Derewnie, Stefania (Stefa)- wyszła za Leona Woynę, Edwarda, Annę Marię – wyszła za Wolańskiego, Stanisława, Witolda, Adama. Eleonora zmarła w 1895 r. i została pochowana w grobie Rutkowskich w Derewnie. Jej osieroconym dzieciom matkowała jej siostra, wdowa Kamila Małaszewiczowa.

Stefania Rutkowska ur.15.02.1880 r. wyszła za mąż za Leona Woynę, syna Otylii z Zajączkowskich i Piotra Woynę. Ich dzieci: Czesław – ur. 21.02.1911 r., Janusz, Halina, Olgierd.

Wujku! Tyle mogę dzisiaj napisać. Dalsze informacje o Woynach postaram się przekazać jeszcze w tym tygodniu. Pozdrawiam . Iwona

Podziel się tym z innymi. Udostępnij na: