W dniu 30 czerwca 2022 roku w wieku 87 lat zmarł Aleksander Sokołowski – fizyk, pedagog, poeta i… pszczelarz.
Aleksander Sokołowski urodził się 26 lutego 1935 roku we wsi Nielidziszki nieopodal Wilna.
W roku 1956 ukończył Szkołę Średnią w Miednikach Królewskich, a w latach 1959–1961 studiował na Wydziale Fizyczno-Matematycznym Instytutu Nauczycielskiego w Nowej Wilejce.
Pracował jako nauczyciel, dyrektor szkół polskich na Wileńszczyźnie.
W latach 1968–1970 studiował fizykę w Instytucie Pedagogicznym (obecnie Uniwersytet Pedagogiczny) w Szawlach, zaś latach 1970–1988 pracował jako wizytator w Wydziale Oświaty Okręgu Wileńskiego. Od roku 1988 pracował na Wydziale Pedagogicznym Wileńskiego Uniwersytetu Pedagogicznego. Wykładał na Uniwersytecie Polskim w Wilnie.
W 1991 roku obronił pracę doktorską uzyskując stopień naukowy doktora nauk pedagogicznych. Opublikował ponad 30 artykułów naukowych w kraju i za granicą, m.in. monografię Polityka oświatowa i naukowa III Rzeszy niemieckiej w okupowanej Litwie (1941–1944).
W twórczość poetycką zaangażował się od wczesnej młodości; wydał 9 tomików wierszy, m.in.: Iskrzące się drzewo (1986); Wiatraki historii (1990); Kolce losu (1992); Kontrasty (1993); Podanie o zwrot ziemi (1993); Dzierżawa (1996); Pszczoły i ludzie (2003); Umykające chwile (2003); Maraton miłości. Erotyki (2003).
W 2004 roku w Światowy Dzień Poezji pod patronatem UNESCO w Warszawie Aleksander Sokołowski otrzymał nagrodę literacką za promowanie literatury polskiej na Litwie.
Od 1991 r. był członkiem Związku Pisarzy Litwy, od 1989 – założycielem i prezesem Sekcji Literatów Polskich przy Związku Pisarzy Litwy, od 1994 r. – członkiem Związku Literatów Polskich.
Jego pasją było pszczelarstwo, które uprawiał aż do śmierci na odzyskanej ojcowiźnie.
RES
Dodaj komentarz
Uwaga! Nie będą publikowane komentarze zawierające treści obraźliwe, niecenzuralne, nawołujące do przemocy czy podżegające do nienawiści!