Eldar Riazanow urodził się w 1927 r. w Samarze. Twórca satyrycznych komedii, scenarzysta, aktor, dramaturg, poeta. Zmarł w 89. roku życia. O jego śmierci poinformował wnuk, Dmitrij Trojanowski.
Riazanow był między innymi uczniem Eisensteina. Początkowo pracował jako dokumentalista, jednak zasłynął w dziedzinie fabuły, głównie jako krytyczny obserwator życia w ZSRR, pokazujący je z całą jego śmiesznością oraz nieporadnością. Zrealizował ponad 30 filmów. Najpopularniejsze to: “Dworzec dla dwojga” (1982), “Gorzki romans” (1984), “Noc karnawałowa” (1956), “Ironia losu”/”Szczęśliwego Nowego Roku” (1975) i “Zapomniana melodia na flet” (1987). Odkrył wiele nowych twarzy dla filmu. W “Nocy karnawałowej” zadebiutowała w głównej roli Ludmiła Gurczenko. “Złodziej samochodów” (1966) był przełomowy dla Innokientija Smoktunowskiego. “Ironia losu” uczyniła z Barbary Brylskiej pierwszą blondynkę Związku Radzieckiego i najpopularniejszą polską aktorkę w krajach rosyjskojęzycznych po dziś dzień. Produkcje “Romans biurowy” (1977), “Garaż” (1979), “Dworzec dla dwojga”, “Gorzki romans” i “Zapomniana melodia na flet” uznawane są za klasykę kina radzieckiego. Riazanow jako jeden z nielicznych pozostał w branży po rozpadzie imperium. Nakręcił wówczas takie filmy jak: “Niebiosa obiecane” (1991), “Wróżba” (1993), “Cześć, pajace!” (1996), “Stare klacze” (2000), “Klucz od sypialni” (2003), “Andersen. Fantazje na temat” (2006).
Kresy24.pl/gazetavv.com,Filmweb.pl, PAP, Wikipedia
Dodaj komentarz
Uwaga! Nie będą publikowane komentarze zawierające treści obraźliwe, niecenzuralne, nawołujące do przemocy czy podżegające do nienawiści!