Ukraina – granice pomocy. Jaki sojusz Warszawy z Kijowem?

Sojusz to coś pozytywnego, to przyjaźń. Prócz przyjaźni między państwami występują jeszcze stosunki poprawne, neutralne, oraz wrogie. W przypadku Ukrainy mamy całą tę paletę. Część jest do nas nastawiona przyjaźnie, zwykli ludzie i nasi rodacy, część ma stosunek obojętny, zarobić i wrócić, część nie ma zdania, a część jest wroga. Właściwie mamy do czynienia, biorąc te różnorodne postawy, z kilkoma narodami w ramach jednego państwa. To państwo, idąc we wszystkich kierunkach na raz, nigdzie nie idzie. Nie ma ono strategii na przyszłość, nie wie jaki będzie jego stosunek do sąsiadów w przyszłości, gdy się wzmocni zażąda więcej. Gdy chce wszystkiego, to niczego nie chce. Nie ma tam silnych elit państwotwórczych. Ale może za 15 lat coś się zmieni.

Piłka, jak zwykle, na ukraińskiej połowie kortu, ale moim zdaniem nawet 15 lat to o wiele za mało dla wysoce zsowietyowanej Ukrainy, aby się pozbyła roSSyjskiej agentury. Przecież Polska dopiero rok temu zaczęła na serio usuwać kacapską agenturę, która jest w niej mocno zakorzeniona, a najlepszym przykładem jest infestacja kacapską agenturą i leninowskimi pożytecznymi idiotami forów tego portalu.

Ukraina to sąsiad Polski, wiec z sąsiadami Polska powinna żyć dobrze. To samo z Niemcami czy Rosją. Nie ma co się wychylać. Za dużo Polacy przelali krwi za „wolność naszą i waszą” a guzik z tego mieli. Trzeba być „dobrym” dla wszystkich. Również Rosja jako kraj słowiański powinna szanować swoich braci Słowian.

Cieszą takie sygnały z Ukrainy, które pokazują, że obok Ukraińców polonofobów są także tacy, którzy potrafią się wznieść ponad swoje uprzedzenia ze względu na interesy albo tacy, którzy widzą korzyści, jakie Rzeczpospolita i Polacy nieśli przez setki lat na Ukrainie i to, że dziś Ukraina potrzebuje ponownie więzów z Polską. Widzą także słusznie, że Rosja niesie tylko brak wolności i biedę gospodarczą połączony z chaosem i bezprawiem wobec obywateli. Rzecz jasna, jak państwo z Ukrainy wyobrażają sobie taki sojusz, gdy pan Wiatrowycz i Juszczenko przekonują Polaków, że oni przepraszają za mordy Polaków i jednocześnie tych morderców wychwalają jako „herojów”, nie jest to jasne? Ma rację redaktor, gdy mówi, że Ukraina musi okrzepnąć i spoważnieć i że póki co nie jest to sojusz korzystny dla Polski. Ja dodam, że Ukraina musi krytycznie spojrzeć na własną historię i wyrzec się polonofobii. Najlepiej zacząć od razy od przyznania katolikom kościoła we Lwowie, którego Polacy domagają się bezskutecznie od 25 lat.

Tłumacząc ”propozycję”Banderlandu na język ludzki: Wy nam opłacicie nasze elektrownie i naszą armię a w zamian postawimy jeszcze więcej pomników UPA i będziemy intensywniej na was pluć. Czyli wy poświęcicie wszystko dla Ukrainy a Ukraina wam nie da nic, nawet uczczenia waszych ofiar wojennych. To wygląda jak ”sojusz” PRL z ZSSR: Dla ZSSR statki i mięso a dla PRL, buty do podzelowania. Bo czy Ukraina w ciągu ostatnich 26 lat dała, Polsce cokolwiek ale cokolwiek w jakiejkolwiek sposób? Nawet szkolnictwo polskie na Ukrainie, Polska musi opłacać ze swojej kieszeni ale na odbudowę nielegalnych pomników UPA w Polsce jakoś na Ukrainie znajdują pieniądze. Czy ten ordynarny geszeft jeszcze nie znudził nawet największych fanów nacjonalizmu ukraińskiego w Polsce?Jest w ogóle jakaś granica jaką fani Banderlandu są w stanie wyznaczyć w stosunkach z Ukrainą, byle dokopać Rosji? No czy np powtórka Wołynia w Przemyślu by przekonała fanów Ukrainy że to państwo jest nam wrogie? A może w imię nienawiści do Putina, nasi banderofile oddadzą i ”Zakerzonie” bo wobec wiekopomnych projektów wojny z Rosją te dwadzieścia tysięcy kilometrów kwadratowych polskiej ziemi czymże jest dla bandrolubów? Po tym może nawet Michnik, Targalski, Żurawski vel Grajewski i Szuchewycz, pochwalą Polskę za rezygnację z ”Okupacji odwiecznych ziem ukraińskich” i ”Prawidłową politykę zapłaty Ukrainie za krzywdy wyrządzone przez Polaków” np w roku 1943 na Wołyniu, bo przecież krzywdy jakich wtedy biedna UPA doznała z rąk tych zezwierzęconych polaczków do dziś nie zostały prawidłowo rozliczone a Krakiw wciąż jęczy pod butem polskiego pana. Czas naprawić tę jawną niesprawiedliwość!

Oczywiście poroniony pomysł nie warty funta kłaków. Od pewnego czasu pojawiają się głosy sugerujące przyklejenie ruskich strupów do naszego kraju. Raz jest to Białoruś a raz Ukraina. W interesie Polski jest trzymać się od tego towarzystwa jak najdalej. Za dużo krwi polskiej zostało przelane a zbrodniarz pluje nam w twarz. To dywagacje dla ludzi bez honoru.

Gdy tam padnie neobanderyzm, a u nas kaczyzm, to może będzie o czym mówić. U nas się to (w przybliżeniu) da wyliczyć. U nich ten proces bedzie trwał nie mniej niż 15-20 lat. To coś jak śp. Kisiel przepowiedział kiedy w Polsce demokracja i gospodarka bedą porównywalne do zachodnich odpowiedników. Okreslił to na ok. 45 lat. Czy miał rację? Chyba tak.

Równie dobrze Pan Talaga może prowadzić deliberacje o naszym sojuszu z Zimbabwe.

W sumie to ostatnie tak bardzo nie różni się od Ukrainy. No i raczej banderowców w nim nie uświadczysz.

jak sie ukraina zacznie rozwijac gospodarczo,to ruski w ramach jej destabilizacji połknie np.charków,albo odesse.mi sie żuciło co innego w oczy.zamiast martwić sie o swój kraj w wyniku agresji rosyskiej,banderowcy debatują nad tym że wojsko polskie pod sztandarem nato,wejdzie do galicji w obronie polakow posiadających karty polaka.widac unich zaniki mózgu z tej nienawisci do polski.szok.wrazie wojny oni woleliby pujsc pod but ruski jak życ jak ludzie pod osloną polski.