Tęsknię do Twojej ciszy na dalekim świecie

Wiersz o Grodnie napisany przez Krystynę Krahelską – urodzoną na Białorusi w Mazurkach na Ziemi Nowogródzkiej, harcerkę, śpiewaczkę, poetkę, która stała się modelem sławnego pomnika warszawskiej Syreny – jedynego, którego Niemcom nie udało się zniszczyć. Krystyna poległa w Powstaniu Warszawskim pierwszego dnia – 1 sierpnia 1944 r. ciężko ranna, gdy spieszyła jako sanitariuszka na pomoc rannemu. Jej pieśń «Hej chłopcy bagnet na broń» stała się symbolicznym hymnem Powstania.

Grodno, Grodno dalekie, Niemnie błękitny i kręty;

Ulicami tam chodzi pani Orzeszkowa,

Wiatr wiosenny jest ciepły i brzozowo – bzowy.

Wieczorami tak gwiazdy są bliskie i chłodne,

Choć ciepły wieczór leży nad uśpionym grodem.

Po parowach, nad Horodniczanką,

Słowiki tam śpiewają najsrebrzyściej, najsłodziej.

Wiatr tam wiosną jest brzozowo – bzowy,

I plącze się w zaułkach uśpiony po Grodnie,

A gwiazdy wtedy leżą liliowe lecz chłodne,

Takie, jakie lubiła pani Orzeszkowa.

Nad Niemnem w parku miejskim po krętych parowach

Słowiki tam śpiewają najczyściej, najsłodziej.

A księżyc srebrnym rąbkiem wschodzi, przechodzi

I odbija się w wodzie, topi się i chowa…

Horodniczanka szumi, Niemen srebrem świeci…

Niemen w głębokich brzegach, srebrzysty i kręty…

Grodno, Grodno dalekie, ciche niepojęcie,

Miasto bzów i słowików Tęsknię do Twojej ciszy na dalekim świecie