„To afront dla głowy Gruzińskiego Kościoła Prawosławnego. Nie wiem, czy Saakaszwili zrobił to celowo, ale te słowa padły, gdy patriarcha był z wizytą w Moskwie” – oburza się Eduard Szewardnadze.
Czym prezydent Gruzji Micheil Saakaszwili miał obrazić Eliasza II? Ano, mówiąc, że nie będzie rozmawiać z wrogami ojczyzny językiem miłości i padać przed nimi na kolana – twierdzi Szewardnadze i argumentuje, że Katolikos-Patriarcha Całej Gruzji dyskutował w Moskwie o przyszłości Gruzji, bo jest patriotą, więc skoro uważa, że przywrócenie integralności terytorialnej kraju, jest niemożliwe bez negocjacji z Rosją, politycy powinni z uwagą wsłuchać się w jego głos – dowodzi Szewardnadze.
Co zbliżyło Szewardnadze i Katolikosa?
Eduard Szewardnadze, który dziś za priorytetowy uważa w polityce dialogu z Rosją głos zwierzchnika gruzińskiej cerkwi, był cerkwi „programowym” wrogiem. W wieku 18 lat został instruktorem Komsomołu, dwa lata później wstąpił do partii komunistycznej, w 1959 roku został członkiem Rady Najwyższej komunistycznych władz w Gruzińskiej Socjalistycznej Republiki Sowieckiej, w 1965 – ministrem porządku publicznego, w 1968 – ministrem spraw wewnętrznych i generałem milicji, w 1972 – I sekretarzem KC Komunistycznej Partii Gruzji, w 1976 – członkiem Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Związku Sowieckiego, w 1978 – członkiem jej Biura Politycznego, w 1985 – ministrem spraw zagranicznych Związku Sowieckiego. W 1990 – na parę miesięcy przed nieudanym puczem w Moskwie – przewidując nadchodzący wstrząs polityczny, podał się do dymisji. W lutym 1991 powrócił na stanowisko, po czym podał się do dymisji razem z Gorbaczowem, po formalnym rozwiązaniu Związku Sowieckiego.
Po pierwszym prezydencie niepodległej Gruzji, którym był Zwiad Gamsachurdia, syn słynnego pisarza gruzińskiego, Konstantyna Gamsachurdii, dysydenta więzionego przez Szewardnadzego w latach 70., a który został obalony w wyniku puczu w styczniu 1992, Szewardnadze przejął władzę. Trzy lata później, w 1995 został wybrany na prezydenta Gruzji. W 2000 roku ponownie został prezydentem, fałszując wynik wyborów. Za jego prezydentury wybuchł konflikt wojenny w Abchazji, który doprowadził do utraty kontroli najpierw nad Abchazją, później nad Osetią Południową i silnych tendencji separatystycznych w Adżarii.
Kresy24.pl
Czytaj również: Patriarcha o Stalinie: Był wielki, wierzył w Boga
Dodaj komentarz
Uwaga! Nie będą publikowane komentarze zawierające treści obraźliwe, niecenzuralne, nawołujące do przemocy czy podżegające do nienawiści!