Szef MSZ: Białoruską historię przypisują sobie inne narody, np. Kościuszkę

a ten znowu bredzi

To było do mnie ?

@Dolowski

Pierwszy artykuł, jaki mi się nasunął, to ten:

http://www.przegladprawoslawny.pl/articles.php?id_n=762&id=8

Samo zdrobnienie imienia „Kostiuszko” / „Kostiuszka” nie jest przecież typowe dla języka polskiego. Po polsku to „Kostek” 🙂 Kostiuszko, od imienia którego powstało nazwisko Kościuszko, był synem Fiodora. Wśród Polaków imię Fiodor raczej się nie trafiało.

Można pytać, ale można też poszukać samemu.

Oczywiście, można w tym miejscu zacząć typową dyskusję, od kiedy istnieją Białorusini.

Ja nie uważam, żeby słowo decydowało o rzeczy. Ważne jest od kiedy istnieją Białorusini, a nie od kiedy są NAZYWANI Białorusinami.

Panie „profesor”!
Każdy ma prawo do własnych ocen.
Rozbójnik? Być może, ale uchronił swoje wojsko przed zagładą. I nie dopuścił się zdrady, jak Czesi na przykład.

Był Litwinem w znaczeniu WKL. To trochę coś innego niż obecna Litwa. Najlepiej przyjąć że do takich postaci jak Kościuszko mają prawo zarówno Polacy, jak i Białorusini. Przypominam że choć większość terenu dawnego WKL nie należy obecnie do Polski to kawałek dawnego WKL Polska jednak posiada do dziś dnia. Tak że Polska też jest dziedzicem WKL i to nawet w znaczeniu terytorialnym a nie tylko kulturowym.

Nazwa „Ruś Biała” pojawiała się jako określenie pewnych ziem już od średniowiecza. Ale nigdy (aż do XX wieku) jej nie używano w stosunku do Grodzieńszczyzny czy Polesia, gdzie urodził się Kościuszko.

„Był Litwinem w znaczeniu WKL…”
Oczywista,oczywistość, przecież nie napisałem „Lietuvisem,czy Neolitwinem”

„Najlepiej przyjąć że do takich postaci jak Kościuszko mają prawo zarówno Polacy, jak i Białorusini…”
Też tak uważam, chodzi mi tylko o to, żeby Białorusini nie traktowali historii wybiórczo. Skoro chcą się szczycić takimi osobami jak Kościuszko, to nie mogą nie zauważać, że był on mieszkańcem WKL, które stanowiło z Koroną integralną część RON.

„Od kiedy istnieją Białorusini?”

Etnos istniał od czasu wyodrębniania się ziem białoruskich najpierw z Rusi Kijowskiej w ramach połączonego unią personalną z Koroną „dużego” WKL, a potem po włączeniu Wołynia, Kijowszczyzny, Bracławszczyzny do Korony w ramach WKL- części składowej RON. To terytorium ostatecznie stało się mni3ej więcej granicami etnosu i granicami świadomosci narodowej szlachty litewskiej.
Trudno jednak wówczas mówić o narodzie białoruskim w dzisiejszym tego słowa rozumieniu. Był ruski lud zamieszkujący WKL i był naród litewski w rozumieniu szlachty WKL. Rozbiory przerwały włączanie ruskiego ludu do litewskiej świadomości narodowej opartej na dziedzictwie WKL. W Polsce ten proces przebiegł inaczej, bo lud polski , nie wszędzie co prawda, ale przyjął etos i świadomość narodową polskiej szlachty.
Szlachta litewska częściowo się spolonizowała, przyjmując świadomość narodową szlachty polskiej, częściowo się zrutenizowała, grawitując poprzez narzucone jej prawosławie w kierunku rusyfikacji. Szczątki litewskiej świadomości etnicznej dotrwały do międzywojnia (tzw. Krajowcy).
Wiek XIX to początek kształtowania się na bazie bałtyjskiego i ruskiego etnosu, dwóch nowych narodów (Lietuvisów i Białorusinów), które generalnie dziedzictwo litewskiej (WKL) świadomości etnicznej odrzuciły. Na Białorusi dodatkowo to odrzucenie spowodowały już czasy sowieckie i kształtowanie nowego sowieckiego Białorusina.

Dla mnie cały czas pozostaje aktualny temat, czy na Białorusi istnieje jeszcze możliwość powrotu do świadomości narodowej WKL, świadomości nazywanej przeze mnie „starolitewską”, która bezpośrednio nawiąże do całego dziedzictwa WKL.

PS. Zbigniew Wójcik, Ignacy Domeyko – Litwa. Francja. Chile.,

Racja!!!

pokora nie ma tu nic do rzeczy ; tożsamość wynika z własnego wyboru a nie prezentyzmu a „niektóre przypadki” jak np. casus braci Romerów, Szeptyckich czy Iwanowskich jest dowodem na wspomniany wybór kulturowy. Etniczność (często b. wątpliwa) nie ma tu nic do rzeczy por. np. Chopin czy Wincenty Pol.

to wlasnie to