Świńskie łby i obcięte języki. W „podzięce” za ustawę

Ukraina jest terytorialnie rozdęta, gdyż jej granice pokrywają się z granicami ukrainskiej SSR po I wojnie światowej. Przyczyna tej hojności terytorialnej sowietów było przekonanie władców z Kremla,że Ukraina po wieki wieków bedzie przynależala do ZSRR i dlatego granice tej republiki ni emiały większego znaczenia. Samo pojęcie Ukraina jest pojeciem sztucznym stworzonym przez historyka Mychajło Hruszewskiego dla celow politycznych na początku XX wieku. Napisał on dzieło pt. historia Rusi-Ukrainy, gdzie tendencyjnie włącza do historii Ukraiony wszelkie przejawy walk dynastycznych w obrębie dziedziny Rurykowiczów jako walki o uniezaleznienie się Ukrainy od Rusi. Należy zacząc od tego, że Ruś jako taka nigdy także w historii nie stała się pojęciem państwa jednolitego jak Francja, Anglia czy Polska, gdyż nigdy w sredniowieczu nie wykształciła jednolitych struktur państwowych. Jedynie można mówić o pnaowaniu Włodzimierza Wielkiego i Jarosława Mądrego ( przełom Xi XI wieku) jako właców całego państwa . Nie wiadomo zresztą w prztybliżeniu jakie to pantswo obejmowało terytorium zwłaszcza na wschodzie. Docieranie bowiem wielu wypraw daleko na wschód nie oznaczało podboju tych ziem a miało często motyw rabunkowy. Zatem Ruś nie wyszła właśicwiwie do momentu powstania państwa Moskiewskiego z etapu państwa dynasrtycznego rozumiana jako wspólnota rodowa rodu Rurykowiczów. Od mniej więcej XIII wieku terminem Ruś zaczęto oznaczać obszar poddany patrairsze Kijowskiemu. Za tą niewątpliwie w miarę jednolitą strukturą kościelna nie szła jednak jednolita struktura państwowa. Taki stan był do czasu najazdu tatarskiego na Ruś, kiedy Tatarzy podporządkowali sobie księstwa dzielnicowe Rusi. Jendocześnie ekspansje terytorialną rozpoczęła Litwa podporządkowując sobie księstw adzielnicowe idąc od północy na południe. Ostatnim aktem tutuaj był spór między POlską a Litwą o schedę po Jerzym Bolesławie księciu halicko-włodzimirskim. Od tego czasu XIV wiek tzw. Ruś czerowna należy do korony polskiej. Odrębność narodowa i kulturalna obecnej Ukrainy i Rosji zaczęła się kształtować w czasie przynależności terenów dawnej Rusi Kijowskiej do Rzeczyposploitej Obojga Narodów i kształtowania się nowego państwa moskiewskiego na obrzeżach dawnej Rusi. Na skutek długiego oddziaływania kultury polskiej i iinstytucji politycznych Rzeczypospolitej szlachta zaczęła sobie uświadamiać odrebność narodową od Moskwy ale też i od Polski. Popularne było powiedzenie „gente Rutenus natinae Polonus” Czyli jako szlachcic należał on do dorobku Rezczypospolitej, ze względu jednak na wiarę – prawqosławie i język etnicznie czuł się Rusinem. Należy zwrócić uwagę na kulturalną działalność księcia Konstantego Ostrogskiego, który działał na rzecz odrebności ruskiej. Z kolei upatrywanie ruchu narodowowyzwoleńczego w Chmielnickim i jego „powstaniu” w 1648 r. jest wielkim nieporozumieniem. Kozacy to bowiem nie świadoma część narodu ukraińskiego, ale sposób życia polegający na życiu z łupu wojennego i zorganizowanego na sposób wojskowy w Siczy. O dziwo następstwem jego powstań była masowy eksodus szlachty i warstw mieszcańskich od rutenizmu i przyjmowanie polskości. Spowodowało to, że w XVIII wieku obszra Ukrainy ( oznaczało to wóczsa obsazr trzech województw kresowych ( kijowskiego, bracłąwskiego i czernichowskiego) zamieszkiwała dobrowolnie spolonizowana i skatolicyzowana szlachta i prawosłąwni chłopi bez żadnej świaodmości narodowej. W takim stanie obszary te popadły pod władze Rosji w ramach trzech kolejnych rozbiorów. Rosja od samego początku tępiła polskość na tych ziemiach dążąc do rusyfikacji i uinifikacji z resztą obszaryu imperium. Powoli wyzuwano szlachtę z ich posiadłości , takl że do wieku XX pozostały już tylko pojedyncze majątki największych magnatów. Jenocześnie w wieku XIX na fali romantyzmu nastąpiło pobudzenie świadomości ludowej. Od tego czasu następuje też pobudzanie świadomości odrebności Rusinów zamieszkujących Ukrainę oraz obszary dalej na zachód. Inny rozwój następował w Galicji poddanej włądzy Austrii, gdzie po 1848 popierano Rusinów galicyjskich przeciw Polakom jako warstwie rządzącej w Galicji. Pierwsze postulaty narodowe jako już Ukraina zaczeła stawiac podczas i po I wojnie światowej. Tzw. zadnieprze chciało autonomii w ramach Rosji a po rewolucji bolszewickiej także niepodległości. Tak więc wiadać , że pojęcie Ukraina było zawsze mgławicowe. Nigdy nie istniało żadne państwo ukraińskie, które mogłoby być elementem krystalizującym naród i zakreślający obszary danego narodu. Doszło do tego, że na Ukrainie obecnie Ukraińców jest 70 % , tyle i le Polakow w II Rezcyposlpolitej. Wiele odłamów tego „narodu” jak Łemkowie, rusini zakarpaccy nie czują się częścią tego narodu. Nie mówiąc jużo Rosjanach czy Taratrach. Zatem skoro Ukraina jest państwem iwlonarodowym, to powinne być w nim dopuszczone do publicznego obrotu różne języki.