Sowiecka spuścizna. Ukraiński specjalista o wyższości zachodniej amunicji nad rosyjską

Ukraińska artyleria w akcji. Fot. www.facebook.com/GeneralStaff.ua

Technologia zachodnia zawsze była lepsza od technologii radzieckiej w niemal każdym aspekcie związanym z pojazdami opancerzonymi, łącznie z amunicją do nich. Ciekawą analizę w tej kwestii przedstawił Mykoła Sałamacha, specjalista w dziedzinie pojazdów opancerzonych, w wywiadzie dla kanału telewizyjnego „Armija TV”.

„Powodem jest technologia i chemia. Istnieje coś takiego jak wartość kaloryczna prochu. Nitroceluloza produkcji sowieckiej i nitroceluloza produkcji zachodniej to dwie różne nitrocelulozy. Zachodnie rodzaje prochu są o 30% bardziej kaloryczny niż sowieckie.

Oznacza to, że aby wystrzelić z tą samą prędkością z tej samej armaty pocisk o takiej samej wadze, z sowieckim i zachodnim prochem, różnica w wadze musi wynosić 30%. Oznacza to, że potrzeba o 30% więcej sowieckiego prochu” – wyjaśnił.

Dodał, że również lepsza jest konstrukcja zachodniego pocisku, zwłaszcza jeśli chodzi o przeciwpancerne pociski podkalibrowe.

„Mieliśmy dwupunktowe „ogonki” – konstrukcję, która prowadzi [pocisk – red.] wzdłuż kanału lufy podczas strzału i rozpada się po nim. To jest przednie podparcie… Na zachodzie mają trzypunktowe. To znaczy, że mają trzy prowadzące pasy, a średnica „ogona” jest znacznie mniejsza od kalibru. To znaczy, że ogon {pocisku – red.] nie obija się wzdłuż kanału lufy. Ale sowieckie pociski obijają się i często zdarza się, że w momencie wylotu pocisku następuje uderzenie albo w prawo, albo w lewo, albo w górę, albo w dół, a celność, skoncentrowanie zachodnich przeciwpancernych pocisków podkalibrowych jest znowu o 50% lepsze niż sowieckich” – wyjaśnił.

Według niego wszystkie te czynniki — jakość materiałów, poziom stosowanej technologii i rozwiązań inżynieryjnych — miały wpływ na lepszą jakość amunicji produkowanej na Zachodzie.

Zauważył również, że wszystkie obrabiarki, które trafiły do ​​produkcji wojskowej w Związku Sowieckim, kupowano na Zachodzie, albo państwach satelickich, gdzie – przykładem Czechosłowacja i NRD – produkcja obrabiarek była na o wiele wyższym poziomie niż w ZSRS.

„I sami robiliśmy niewiele, co byłoby unikatowego. Nie trzeba szukać daleko. Wiele rosyjskich i ukraińskich przedsiębiorstw nadal ma urządzenia, które zostały zagarnięte  w ramach reparacji po II wojnie światowej. I one jeszcze do dzisiaj są wykorzystywane” – powiedział.

Zauważył też, że Ukraina obecnie aktywnie angażuje się w rozwój własnej produkcji obronnej, stosując najnowsze rozwiązania techniczne.

Przypomnijmy, obecnie trwa proces integracji ukraińskiego kompleksu wojskowo-przemysłowego z przemysłem obronnym UE. Ukraina nie jest w stanie wyprodukować całego potrzebnego jej uzbrojenia, dlatego ukraińskie władze rozwijają swój przemysł obronny w oparciu na spółkach joint venture z firmami zachodnimi.

Przewodniczący podkomisji ds. przemysłu obronnego i modernizacji technicznej Komisji Bezpieczeństwa Narodowego, Obrony i Wywiadu Rady Najwyższej Ihor Kopytin stwierdził, że rozwój krajowego kompleksu obronno-przemysłowego na Ukrainie rośnie dynamicznie. Jednak Ukraina wciąż jest uzależnienia od dostaw zagranicznych w zakresie niektórych rodzajów uzbrojenia.

Opr. TB, youtube.com/@army_tv_ua

Podziel się tym z innymi. Udostępnij na:

Powiązane wiadomości:

Stoltenberg: Przyjęcie Ukrainy do NATO jest przesądzone. Rosja nie ma tutaj nic do powiedzenia Pieskow: Rosja nie dopuści do wstąpienia Ukrainy do NATO Ukraina nie będzie atakować wyrzutni rakiet Iskander na terenie Rosji Czy Rosja przygotowuje się do kolejnej fazy wojny na Ukrainie? Pokój nastanie, jeśli pogodzicie się z rosyjskimi aneksjami na Ukrainie. Prorosyjska „misja pokojowa” Li Huia w Europie