„Rosjanie nigdy nie kapitulują”. A co było w 1711?

Sułtan Ahmed III, wspierany przez dyplomację francuską, zażądał wycofania wojsk rosyjskich z terenów Rzeczypospolitej. Po odmowie cara Piotra I wypowiedział 20 listopada 1710 wojnę Rosji (na obrazie Jaen-Baptista van Mou Ahmed III podczas audiencji 10 października 1724 roku – fot. Wikipedia)

Propagandowa dewiza „Russkije nie sdajutsa” nie znajduje potwierdzenia w faktach historycznych, a na pewno nie we wszystkich faktach. Na przykład jakich? Proszę bardzo: Piotr I, który ledwie uszedł z życiem po przegranej wojnie z Turcją.

Wojna rosyjsko-turecka 1710–1711 pomiędzy Carstwem Rosyjskim a imperium osmańskim była częścią III wojny północnej, rozegraną na teatrze południowoeuropejskim.  Przypomnijmy, jak to wtedy było z „nigdy nie poddającymi się” Rosjanami.

Po zwycięstwie wojsk rosyjskich w bitwie pod Połtawą w 1709 i powtórnym zainstalowaniu przez Rosjan Augusta II w Rzeczypospolitej, król Szwecji Karol XII przy pomocy dyplomacji francuskiej skłonił sułtana Ahmeda III do wypowiedzenia wojny Rosji, co nastąpiło 20 listopada 1710.

Rosja zawarła rozejm z panującym w Mołdawii Dymitrem Kantemirem. 27–30 maja rosyjski feldmarszałek Borys Szeremietiew przeprawił konnicę przez Dniepr na teren Mołdawii i ruszył na Isakczę w celu opanowania przepraw na Dunaju. Otrzymawszy wiadomości o podejściu dużych sił tureckich do Dunaju skierował swoje siły na Jassy, gdzie 25 czerwca podeszły główne siły rosyjskie pod dowództwem Piotra I. Armia turecka wielkiego wezyra Baltaczi Mahmet Paszy 7 lipca przeprawiła się przez Dunaj i ruszyła na Isakczi i na lewym brzegu Prutu połączyła się armią chana krymskiego Dawlet Gireja. Armia rosyjska, pod dowództwem Piotra I została pobita przez Turków 11 lipca 1711 w bitwie pod Stănileşti.

12 lipca 1711 Piotr I zmuszony był podpisać niekorzystny traktat prucki, na mocy którego Rosja zwracała Turcji Azow, zobowiązując się do zburzenia kilku twierdz (m. in. Taganrogu). Turcy zażądali ewakuowania wojsk rosyjskich z Polski i nie mieszania się Rosji w wewnętrzne sprawy Rzeczypospolitej. Wojnę zakończył upokarzający dla Rosji pokój adrianopolski (1713).

Traktat zakończył wojnę turecko-rosyjską, toczoną w latach 1710-1711, i trwające po niej jeszcze dwa lata działania wojenne. Zawarty został na okres 25 lat. W całości potwierdzał traktat prucki, zawarty dwa lata wcześniej.

Zgodnie z traktatem Rosja zobowiązała się usunąć swoje wojska z terytorium Rzeczypospolitej. Granica rosyjsko-turecka została przesunięta aż do granicy Hetmanatu (do międzyrzecza Samary i Orila, a dalej na południowy wschód do Dońca. W ten sposób Rosja utraciła wschodnią część Zaporoża, i została odsunięta od Morza Azowskiego.

Kresy24.pl/Wikipedia

Podziel się tym z innymi. Udostępnij na: