Rocznica „krwawej niedzieli na Wołyniu” a współczesność

Nie autorska propaganda lecz tego typu TESTY istotę zjawiska pokażą.

http://kresy.pl/wydarzenia/osmiu-ukraincow-oskarzonych-bicie-polakow-przejsciu-granicznym/

Obecna Ukraina jest tworem sztucznym – sowieckim produktem stworzonym przemocą z ziem ukradzionych Polsce, Rosji, Węgrom, Rumunii. Do tego doszła bestialska praktyka polegająca na wymordowaniu przez Ukraińców korzystających ze wsparcia nazistowskich Niemiec Polaków, Węgrów, Żydów czy Czechów a także przy wsparciu Sowietów wywiezienia, wypędzenia, wynarodowienia tych, którym udało się przeżyć ukraińskie mordy. To powoduje, że Ukraina jest tworem z gruntu złym, etycznie nieuprawnionym bo zbudowanym na zbrodni, ludobójstwie, rabunku i cierpieniu milionów niewinnych ofiar i z tego punktu widzenia niezasługującym na samodzielne istnienie i partnerskie traktowanie. Zwłaszcza, że Ukraińcy nie odżegnują się od swoich potwornych zbrodni, wręcz przeciwnie są z nich dumni i starają się je zakłamać i otaczać kultem. Ten fakt można propagandowo pomijać ale nie da się go ukryć, czego dowodzi fiasko komunistycznej i obecnie prowadzonej postkomunistycznej polityki kłamstwa wobec sowieckiej i postsowieckiej Ukrainy. Polacy zyskują coraz większą świadomość czym była i czym tak naprawdę jest współczesna Ukraina oraz czym grozi Polsce dopuszczenie by urosła w siłę i była w stanie przeprowadzić banderowski scenariusz ukraińskiej mocarstwowej,patologicznej dominacji.
Na szczęście Ukraina nie jest, jak tego chcieliby banderowcy i probanderowcy, obszarem jednolitym ani terytorialnie ani etnicznie ani ideologicznie i Polska zamiast kolaborować z oligarchiczno-banderowskimi władzami i środowiskami powinna sprzyjać wszystkim, których dojście do głosu, żądania autonomii i samostanowienia może osłabić banderowską Ukrainę. Tylko Ukraina różnorodna, zdezintegrowana,słaba militarnie, podzielona, podatna na wpływy może skutecznie pełnić rolę buforu między Polską a Rosją i jako taka być Polsce przydatna. Silna, zmilitaryzowana, szowinistyczna Ukraina jest dla Polski śmiertelnie niebezpieczna!

Wg autora Polacy mają palić znicze , ale dzięki postawie Ukraińców , 90% ofiar mordów dokonanych przez Ukraińców nie ma zwykłego krzyża , nie mówiąc o grobie.Ukraińcy gloryfikują UPA bo chcą ukryć nacjonalistyczną czystkę etniczną , która skończyła się ludobójstwem Polaków. Chcieli Ukrainy bez Polaków , dlatego musieli ich zamordować albo wyrzucić z ich ziemi . Cel był taki szlachetny , samostijan Ukraina , że trzeba dziś morderców postawić na panteonie ukraińskich bohaterów. Ale zbrodniarz pozostanie zbrodniarzem i mordercą czy stoi na pomniku , czy nie .Polacy nie chcą odwetu , ale pamięci i szacunku dla pomordowanych , a tego na Ukrainie nie ma. Dziwię się Ukraińcom , że nie jadą dalej na Zachód , ale zostają w Polsce , w której po sobie pozostawili tylko śmierć , krzywdę i spalone domy.

Wielka dawka naiwności przebija z treści tego artykułu. Pan Redaktor w imię przyjaźni z Ukrainą w ramach Międzymorza( Trójmorza)gotowy jest zrelatywizować w maksymalnym stopniu odpowiedzialność Ukraińców za ludobójstwo na Wołyniu i w Galicji Wschodniej ( nawiasem mówiąc nigdy dosyć powtarzania, że ludobójstwo dokonane przez Ukraińców na Polakach nie ograniczało się wyłącznie do terenów Wołynia, gdyż jest to nieprawda). Można oczywiście przytaczać przykłady polskich akcji odwetowych, można i należy wspominać postaci szlachetnych Ukraińców pomagająch ofiarom ludobójstwa,ale to wszystko nie jest w stanie zrównoważyć skali mordów dokonanych przez UPA oraz unieważnić zbrodniczych zamysłów przywódców tej organizacji. Straszliwe zbrodnie trzeba nazywać po imieniu i niezależnie od bieżącej „realpolitik” wymieniać z nazwisk oraz potępiać ich sprawców. Jest to po prostu kwestia podstaw ogólnoludzkiej moralności.
Ukraina natomiast będzie naszym sojusznikiem tylko wtedy, kiedy uzna, że leży to w jej interesie. Żadne gesty pojednawcze z naszej strony nie zmienią takiego nastawienia. Jeżeli Ukraińcy uznają, że po drodze im będzie z Berlinem, to choćby Szanowny Pan Redaktor stwierdził wprost, że ludobójstwa na Wołyniu i w Galicji Wschodniej dokonali Polacy sami na sobie i wzywał do ogólnonarodowej pokuty, Ukraińcy nie zmienią swojego geopolitycznego wektora. I odwrotnie : Jeżeli uznają, że tylko w ramach sojuszu z Polską i innymi krajami Trójmorza umocnią niepodległość i siłę swojego państwa, to wówczas nawet nasze ustawiczne przypominanie ludobójstwa dokonanego przez UPA niczego w ich polityce zagranicznej nie zmieni.

i cdn
Naiwność Autora przejawia się szczególnie w stwierdzeniu o traceniu energii na protesty w sprawie ulicy Bandery w Kijowie. Zamiast tego lepiej spożytkować siły witalne narodu na stawianie krzyży i paleniu zniczy. Dosłownie! Czyżby Szanowny Naczelny nie wiedział, ze właśnie krzyży na mogiłach pomordowanych Polaków Ukraińcy nie pozwalają stawiać? Czy Naczelny wie ile lat umizgiwania się i łapówek wręczanych lokalnym kacykom ukraińskiej administracji (o, przepraszam, to przecież nie łapówki, to obiady proszone, kolacje i, co najwyżej, drobne upominki) wymaga postawienie jednego krzyża na miejscu śmierci wołyńskich Polaków? To nie tablica na cześć prezydenta Kaczyńskiego, którą załatwia się w miesiąc, bo ma się poparcie władz państwowych!
Ciekawa jest również propozycja, by Polacy nie skupiali się na kulcie Bandery, którzy przecież jest tak marginalny, że wręcz go nie ma, ale skoncentrowali się na pozytywnych bohaterach obu narodów, wśród których Autor wymienia Tarasa Bulbę (Borowcia). No tak, to przecież dobry Ukrainiec, tak bardzo nie mordował, on tylko chciał oderwać od Polski 4 województwa… Wprawdzie to zdrada główna, bo był obywatelem państwa polskiego i miał wobec niego takie same obowiązki, jak inni, ale co będziemy się nad tym rozwodzić. Doprawdy, radosny to pomysł!
Równie wesołą sugestią, z której Giedroyć wyziera do sześcianu, jest kropla drążąca skałę. W tym przypadku mają to być wielopokoleniowe warty zaciągane przy pomnikach (jeszcze stojących za linią jałtańską) ofiar UPA, które będą oddziaływać na Ukraińców jak miesięcznice smoleńskie na Polaków. To może za 150 lat Ukraińcy sami zrezygnują z kultu Bandery i UPA, bo w Europie będzie to uznane za passe. Aż mnie kusi, by napisać co myślę o miesięcznicach smoleńskich i jak one na mnie oddziałują, ale tego to Redakcja nie przepuści… Problem tkwi w tym, że za 15 lat (to minimalny termin, jaki Autor daje „bratniemu” narodowi ukraińskiemu na uporanie się z kultem Bandery) wszyscy świadkowie Rzezi Wołyńskiej zejdą z tego padołu i coraz mniej Polaków będzie o tym pamiętać w zderzeniu z pogonią za życiem. A pomniki upowskie przetrwają na pohybel ofiarom ludobójstwa! Takie jest myślenie Wiatrowycza, czyżby Autor starał się o grant czy stypendium u niego?
Czy 25 lat zamiatania pod dywan zbrodni ukraińskich, by nie urazić uczących się demokracji Ukraińców, było Autorowi mało? Jakie zbieramy tego owoce? 25 lat nie kłuliśmy ich w oczy ludobójstwem, nie wypominaliśmy zbrodni jak Niemcom i Rosjanom, i co z tego mamy? Czy po 25 latach zmniejszyła się ilość miejsc pamięci o ludobójcach? Czy w szkołach ukraińskich uczą o zbrodniach na „bratnim” narodzie polskim? O nie, bo owe braterstwo istnieje tylko w głowach potomków Giedroycia! Jakoś nie widać tego po drugiej stronie linii jałtańskiej. Dość tego krzewienia chorej naiwności! Kontynuowanie „przekonywania dobrem” Ukraińców to nie tylko działanie na szkodę Polski, ale przede wszystkim to obelga wobec ofiar ukraińskiego ludobójstwa!
PS
To będzie nieco złośliwe, ale jakoś nie mogę się powstrzymać: czy Ukraińcy też tak dobrze płaciliby za obronę ich interesów na portalu Kresy24, gdyby to oni go finansowali, zamiast polskiego podatnika, czyli m. in. mnie?

Na Ukrainie można śmiało postawić krzyżyk, nic nie zdziałamy, oni już wybrali. Jedyne co możemy to przypominać o ludobójstwie i golgocie naszych obywateli mordowanych przez Ukraińców faszystów. Druga sprawa musimy jako sumienie pomordowanych i ludzi którzy sprzeciwiają się nazizmowi wskazywać światu co się tam na Ukrainie wyrabia. Nasze wspólne wysiłki powinny być wspierane przez społeczność żydowską w celu walki z antysemityzmem i innymi przejawami ideologii banderowskiej.

Kolejna, wyjątkowo podła próba relatywizacji zbrodni dokonanych przez UPA. Tym bardziej podła, że dokonywana na rzekomo kresowym portalu, przez polskiego redaktora w rocznicę apogeum ludobójstwa dokonanego na jego własnych rodakach, która powinna być dniem pamięci o ofiarach, a nie bezczelnym zakłamywaniu pamięci o nich. Nie mam co prawda o Panu dobrego zdania Panie Dominiku, ale nie sądziłem, że człowiek, który 10 kwietnia wzorem komunistycznych cenzorów blokował wszelkie negatywne komentarze o polityce Lecha Kaczyńskiego tłumacząc to koniecznością zachowania pamięci, będzie 11 lipca pluł na groby ofiar nacjonalistów ukraińskich. To już chyba nie jest „giedroycyzm” – to już jest poważnie zwichnięty kręgosłup moralny.
Gdyby ktoś zapytał mnie o najgłupszy fragment artykułu, ciężko by mi było wybrać, ale chyba najbardziej poraził mnie ten „przekonujący” o większej straszliwości zbrodni katyńskiej, niż wołyńskiej. Otwarcie napisał Pan bowiem, że ofiary nacjonalistów ukraińskich są ofiarami gorszego sortu, bo byli to zwykli wieśniacy, starcy dzieci, osoby przeważnie nie wykształcone. Myślę, że tym się różnimy – Pan uważa, że w Katyniu dokonano ludobójstwa, bo zgładzono elitę, a Wołyń był co prawda straszny, ale w sumie to nic się nie stało, bo zamordowano jakichś tam wieśniaków, często niepiśmiennych, starców, którzy i tak stali nad grobem, dzieci, które biedne męczyły by się życiem na biednej wołyńskiej wiosce pozbawione perspektyw.Przeraża mnie Pańska zwichnięta moralność. A tak na marginesie: inteligencji na Wołyniu byłoby więcej, gdyby w latach 1939-1940 wysługujący się Rosji Sowieckiej miejscowi Ukraińcy nie pomagali w aresztowaniach osadników, nauczycieli i „kułaków”.

No i wyszedłem na ruskiego trolla. Trudno, niech i tak będzie. Nie udowodnię przecież, że nie jestem wielbłądem.
Apologetom Bandery muszę jednak powiedzieć, że państwa małe oraz państwa średniej wielkości nie decydują niestety samodzielnie o swoich losach. Ani Ukraina, ani Polska nie znajdują się w komfortowej pod tym względem sytuacji. Polska ma jednak więcej atutów w ręku. W przeciwieństwie do Ukrainy jest członkiem UE i NATO, a tam chciałaby dostać się Ukraina. Polska, jak każde państwo członkowskie UE, może swoim wetem zablokować przyjęcie Ukrainy do Unii. Polska ze zdaniem Rosji nie musi się liczyć, bo nikt nie zapyta Rosji, czy współpraca z Polską jest przez nią dobrze, czy też źle widziana. Co innego Ukraina, czyli dawna „Małorosja”. Tutaj Kreml nie odpuści i przez długie lata będzie starał się destabilizować sytuację ukraińskiego państwa. Rosjanie nadal uważają Ukraińców za sztucznie odłączonych członków jednego, niepodzielnego rosyjskiego (ruskiego) narodu.
Dlatego nie ma co się rzucać i oczerniać Piłsudskiego, przypominać mord na Narutowiczu, bo to nic wam nie da. A zaszkodzić może, chociażby podczas starań o członkostwo w UE.

Gdzie mamy niby palić te znicze, skoro 90 proc. ofiar spoczywa w jamach, których nie można odkopać i po chrześcijańsku pochować pomordowanych bo strona ukraińska nie pozwala? Jakie Międzymorze z tak totalnie zaślepionym narodem i jego władzami, które mają tak elementarny problem ze zwykłym ludzkim odruchem? Bo tak się panom giedroyciowskim historykom marzy? Już dawno te wasze pobożne życzenia nie mają nic wspólnego z realną rzeczywistością i nie ma już żadnego znaczenia ile jeszcze tego typu manipulacji popełnicie. Ludzie już tego nie kupują. Krótki czas empatii dla Ukrainy skończył się w Polakach definitywnie za sprawą samych Ukraińców. A próba teoretycznego wartościowania, że Katyń był gorszy niż bestialskie tortury na kobietach i dzieciach – odrażający. Świadczy o braku zwykłych ludzkich uczuć u autora.