Studentki Konserwacji i Restauracji Tkanin Zabytkowych Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, pod kierunkiem dr Moniki Stachurskiej, przeprowadziły w listopadzie br. prace inwentaryzacyjno-dokumentacyjne przy zespole ubiorów i fragmentów tkanin z pochowków w kryptach kościoła pw. Świętego Ducha w Wilnie. Projekt został sfinansowany przez Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA.
To był już drugi etap prac inwentaryzacyjno-dokumentacyjnych przy zespole ubiorów i fragmentów tkanin z pochowków w kryptach kościoła Ducha Świętego w Wilnie. Pierwszy etap odbył się w lipcu w ramach programu „Polskie dziedzictwo kulturowe za granicą – wolontariat. Edycja 2023”.
Projekt realizował zespół studentek Konserwacji i Restauracji Tkanin Zabytkowych Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie pod kierunkiem dr Moniki Stachurskiej. W listopadowych pracach udział wzięły: Róża Borek, Maria Bystrowska, Dorota Osman i Olga Zasada.
Sale katechetyczne przy parafii Ducha Świętego w Wilnie zamieniły się na tydzień w pracownie konserwatorsko-dokumentacyjną.
„Tkaniny przeniesione z krypt wymagały oczyszczenia z ziemi i wstępnego rozprostowania. Dopiero wówczas możliwe było ich pierwsze rozpoznanie, posegregowanie i połączenie fragmentów o podobnych wzorach. Sporządzono dokumentację fotograficzną wydzielonych kompletów, którym nadano wstępną numerację”
– poinformował Instytut POLONIKA za pośrednictwem mediów społecznościowych.
Drugim celem prac było, jak podał Instytut POLONIKA, podjęcie podstawowych działań prewencji konserwatorskiej polegających nie tylko na wstępnym usunięciu zanieczyszczeń z ziemi, ale również wykonaniu dla każdego z fragmentów dostosowanych wymiarami opakowań z papieru bezkwasowego oraz dezynfekcji w komorze fumigacyjnej silnie skażonych tkanin. Skuteczność zabiegu potwierdziły badania mikrobiologiczne wykonane przez Bogdana Filipa Zerka. Zapewniono tkaninom bezpieczne warunki przechowywania w oczekiwaniu na dalsze prace konserwatorskie.
„Podczas listopadowych prac zinwentaryzowano łącznie 89 wydzielonych grup elementów tekstylnych, dla których wykonano również opakowania. Wśród nich zachowały się ubiory dziecięce, kobiece i męskie (zachowane kompletnie lub fragmentarycznie), nakrycia głów, pojedyncze przykłady szat liturgicznych, szkaplerze, obicia trumien i poduszki. Na obecnym etapie prac nie udało się ustalić funkcji i pochodzenia wszystkich zachowanych fragmentów. Wymagają one dalszych prac porównawczo-analitycznych”
– podkreśla Instytut POLONIKA.
Projekt został sfinansowany przez Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą Polonika, a koordynowany był przez Fundację Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Kinga Adamczyk na podst.: Honorata Adamowicz, Kościół Ducha Świętego najwspanialszym wileńskim zabytkiem późnego baroku, kurierwilenski.lt; Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA; Przewodnik po Wilnie i jego okolicach : z wykazaniem historycznym najbliższych stacyj kolei żelaznych / przez A. H. Kirkora, Wilno 1880; Elżbieta Klukowska, Przewodnik po Wilnie, Wilno–Częstochowa 2015; Henryk Mościcki, Wilno, Warszawa 1922; Najpiękniejsze kościoły Wilna, wybór i oprac. Krystyna Marczyk ; zdj. Bronisława Kondratowicz et al., Wilno 1997
Dodaj komentarz
Uwaga! Nie będą publikowane komentarze zawierające treści obraźliwe, niecenzuralne, nawołujące do przemocy czy podżegające do nienawiści!