Otwarcie Instytutu Polskiego Dziedzictwa Narodowego na Litwie

21 września 2022 roku Polska Fundacja Narodowa we współpracy z Prowincją św. Maksymiliana Marii Kolbego Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych w Polsce uroczyście otworzyła w Wilnie Instytut Polskiego Dziedzictwa Narodowego na Litwie.

Otwarcia Instytutu Polskiego Dziedzictwa Narodowego na Litwie; uczestnicy uroczystości zebrani na poddaszu klasztoru Ojców Franciszkanów w Wilnie, 21 września 2022 r.
Fot. ZW / Bartosz Frątczak / https://zw.lt

Instytucja zlokalizowana została w klasztorze Ojców Franciszkanów w Wilnie (ul. Pranciškonų 1, wejście od ul. Trakų), a pierwszym zadaniem nowego projektu jest dostosowanie pomieszczeń poddasza kościoła pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny klasztoru Braci Mniejszych Konwentualnych w Wilnie do prac Instytutu oraz stworzenie w nim biblioteki i sali konferencyjnej wraz z zapleczem.

Obecnie trwają już prace przy betonowaniu posadzki, a ukończony został całkowity remont dachu. Renowację wykonują litewskie firmy budowlane pod nadzorem konserwatora zabytków.

Przez lata kościół i klasztor Ojców Franciszkanów w Wilnie niszczały. Projekty realizowane przez Polską Fundację Narodową stwarzają szansę na przywrócenie ich świetności z korzyścią dla Polaków i Litwinów oraz ocalenie pamięci dla przyszłych pokoleń. To wspólne kulturowe dziedzictwo, zbliżające do siebie dwa sąsiadujące ze sobą kraje, które tworzyły Rzeczpospolitą Obojga Narodów.

Projekt Instytutu Polskiego Dziedzictwa Narodowego na Litwie zakłada nie tylko prace archiwalne i dokumentacyjne, ale także cyfryzację zbiorów, organizowanie konferencji, kursów i szkoleń.

Nowy Instytut ma zajmować się:

• wyszukiwaniem w archiwach i bibliotekach państwowych wspomnień, dzienników, korespondencji etc., opracowywanie ich i wydawanie drukiem,
• gromadzeniem bądź kopiowaniem cyfrowych materiałów będących w posiadaniu prywatnym, spisywanie i nagrywanie wspomnień miejscowych Polaków,
• kopiowaniem cyfrowych ksiąg kościelnych,
• tematycznym gromadzeniem, opracowywaniem i publikowaniem materiałów z różnych dziedzin: szkolnictwo, nauczyciele, kapłani, życie kołchozowe, ludzie pióra, służba chłopców w wojsku sowieckim,
• wydawaniem wspólnych prac na wybrany temat z zaangażowaniem specjalistów spoza Instytutu (etnografia, socjologia, politologia, pamiętnikarstwo i inne),
• organizowaniem konferencji tematycznych z publikacją materiałów przygotowanych przez uczestników,
• organizowaniem kursów i szkoleń dla gromadzących różne gatunki materiałów i je opracowujących,
• stworzeniem biblioteki i archiwum.

RES

Podziel się tym z innymi. Udostępnij na: