Nie żyje Eduard Szewardnadze. Gruzini zapłaczą?

W wieku 86 lat zmarł Eduard Szewardnadze, prezydent Gruzji (1995 -2003), były minister spraw zagranicznych Związku Sowieckiego (1985-1990).

Eduard Szewardnadze urodził się w 1928 roku w Gurii. W wieku 18 lat został instruktorem Komsomołu, dwa lata później wstąpił do partii komunistycznej, w 1959 roku został członkiem Rady Najwyższej komunistycznych władz w Gruzińskiej Socjalistycznej Republiki Sowieckiej, w 1965 – ministrem porządku publicznego, w 1968 – ministrem spraw wewnętrznych i generałem milicji, w 1972 – I sekretarzem KC Komunistycznej Partii Gruzji, w 1976 – członkiem Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Związku Sowieckiego, w 1978 – członkiem jej Biura Politycznego, w 1985 – ministrem spraw zagranicznych Związku Sowieckiego. W 1990 – na parę miesięcy przed nieudanym puczem w Moskwie – przewidując nadchodzący wstrząs polityczny, podał się do dymisji. W lutym 1991 powrócił na stanowisko, po czym podał się do dymisji razem z Gorbaczowem, po formalnym rozwiązaniu Związku Sowieckiego.

Przejął władzę w niepodległej Gruzji po jej pierwszym prezydencie, którym był Zwiad Gamsachurdia, syn słynnego pisarza gruzińskiego, Konstantyna Gamsachurdii, dysydenta więzionego przez Szewardnadzego w latach 70., a który został obalony w wyniku puczu w styczniu 1992. Trzy lata później, w 1995 został wybrany na prezydenta Gruzji. W 2000 roku ponownie został prezydentem, fałszując wynik wyborów. Za jego prezydentury wybuchł konflikt wojenny w Abchazji, który doprowadził do utraty kontroli najpierw nad Abchazją, później nad Osetią Południową i silnych tendencji separatystycznych w Adżarii.

W lipcu 2012 roku opozycyjna Gruzińska Partia Pracy chciała go postawić przed Trybunałem Stanu, zarzucając mu zamach stanu, obalenie Zwiada Gamsachurdii, przyczynienie się do utraty kontroli nad Abchazją oraz poparcie, jakiego udzielił w wyborach parlamentarnych prorosyjskiemu liderowi „Gruzińskiego Marznia” Bidzinie Iwaniszwilemu. „Poparcie dla Bidziny Iwaniszwilego, najbogatszego Gruzina, który zdobył majątek w Rosji, a który był jej faworytem, nie jest ze strony Eduarda Ambrosjejewicza Szewardnadze bezinteresowne” – argumentowała Partia Pracy, zarzucając, że Szewardnadze i cała jego rodzina trzymają pieniądze w bankach Iwaniszwilego. „Prosimy wszystkie partie i pojedyncze osoby, które mają informacje lub dokumenty świadczące o przestępczej działalność Szewardnadze, aby z nami współpracowali” – apelowała Partia Pracy .

Na początku lipca tego samego roku Szewardnadze przeprosił naród gruziński za to, że przekazał władzę Micheilowi Saakaszwilemu (informacja za: newsru.com), a popierając Bidzinę Iwaniszwilego, określił swoje wcześniejsze poparcie dla Micheila Saakaszwili jako „największy grzech wobec narodu i kraju”.

„Wtedy (w 2003 roku – red.) nie miałem innego wyboru, jak podać się do dymisji, ale jestem gotowy tysiąc razy pokajać się i przeprosić naród gruziński za to, że przekazałem władzę Micheilowi Saakaszwiliemu. Przyznaję się do błędu i przepraszam naród gruziński – powiedział Szewardnadze w wywiadzie dla gazety „Asawal dasawali”.

____________

Gruzja odzyskała niepodległość 9 kwietnia 1991 roku – po 70 latach podległości Związkowi Sowieckiemu. W tym samym czasie przestała istnieć sprawująca w Gruzji władzę Komunistyczna Partia Gruzji, a pierwszym prezydentem został lider koalicji wyborczej ugrupowań niepodległościowych Okrągły Stół-Wolna Gruzja Zwiad Gamsachurdia. Był prezydentem zaledwie rok. Prezydenturę Gamsachurdii przerwał w styczniu 1992 zamach stanu, w wyniku którego władzę przejęła Rada Wojskowa, a następnie były I sekretarz Komunistycznej Partii Gruzji i minister spraw zagranicznych Związku Sowieckiego Eduard Szewardnadze.

Kresy24.pl

Podziel się tym z innymi. Udostępnij na: