Lwowskie obchody setnej rocznicy urodzin Witolda Szolgini

Polski Teatr Ludowy we Lwowie wraz z Lwowskim Kabaretem Artystycznym „Czwarta Rano” w sobotę 11 marca 2023 roku uczciły koncertem wspomnień jubileusz setnych urodzin Witolda Szolgini – naukowca, pisarza, poety, autora książek o tematyce lwowskiej.

Wieczór upamiętniający setną rocznicę urodzin Witolda Szolgini, który Polski Teatr Ludowy wraz z Lwowskim Kabaretem Artystycznym „Czwarta Rano” zorganizowały w sobotę 11 marca 2023 r. we Lwowie
Fot. Anna Gordijewska/https://kuriergalicyjski.com

Witold Szolginia urodził się 11 marca 1923 roku we Lwowie. Od urodzenia do przymusowego wysiedlenia z miasta w 1946 roku mieszkał przy ulicy Łyczakowskiej 137, w słynnym „Domu pod Żelaznym Lwem”.

W roku 1944 Szolginia rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej; studia te kontynuował na Politechnice Krakowskiej. Ukończył je w 1950 roku, zdobywając tytuł magistra inżyniera architekta. Pracował w swoim zawodzie ponad 40 lat, osiągając stanowisko docenta w Instytucie Kształtowania Środowiska w Warszawie. Prowadził prace badawcze, odniósł też wiele sukcesów w działalności popularyzatorskiej z dziedziny urbanistyki, architektury i budownictwa.

Zakochany w rodzinnym Lwowie, był autorem licznych książek, wierszy i rysunków poświęconych temu miastu, m.in.:

• „Dom pod żelaznym lwem. Wspomnienia lwowskie”, Instytut Wydawniczy „Pax”, Warszawa 1971; wyd. 2 uzup. i popr., Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1989;
• „Lwów w grafice”, Fundacja Przyjaciół Lwowa, 1986;
• „Krajubrazy syrdeczny”, pod pseudonimem: Tolu z Łyczakowa, wydanie prywatne, wyd. Waldemar Markowski, Bytom 1986;
• „Kwiaty lwowskie”, pod pseudonimem: Tolu z Łyczakowa, wydanie prywatne, wyd. Waldemar Markowski, Bytom 1987;
• „Ikonografia dawnego Lwowa”, Cz. 1, „Najstarsze widoki Lwowa”, Polska Akademia Nauk Instytut Sztuki, Warszawa 1991;
• „Na Wesołej Lwowskiej Fali”, opracowanie i wybór: Witold Szolginia, „Polonia”, Warszawa 1991;
• „Tamten Lwów”, T. 1, „Oblicze miasta”, Oficyna Wydawnicza „Sudety”, Wrocław 1992;
• „Tamten Lwów”, T. 2, „Ulice i place”, Oficyna Wydawnicza „Sudety”, Wrocław 1993;
• „Tamten Lwów”, T. 3, „Świątynie, gmachy, pomniki”, Oficyna Wydawnicza „Sudety”, Wrocław 1993;
• „Pudełko lwowskich wspomnień pełne”, Oficyna Wydawnicza „Sudety”, Wrocław 1994:
• „Tamten Lwów”, T. 4 „My, lwowianie”, Oficyna Wydawnicza „Sudety”, Wrocław 1994:
• „Tamten Lwów”, T. 5 „Życie miasta”, Oficyna Wydawnicza „Sudety”, Wrocław 1994:
• „Tamten Lwów”, T. 6, „Rozmaitości”, Oficyna Wydawnicza „Sudety”, Wrocław 1994;
• „Kwiaty lwowskie. Krajubrazy syrdeczny”, pod pseudonimem: Tolu z Łyczakowa, Oficyna Wydawnicza „Sudety”, Wrocław 1995;
• „Tamten Lwów”, T. 7, „Z niebios nad Lwowem”, Oficyna Wydawnicza „Sudety”, Wrocław 1996;
• „Tamten Lwów”, T. 8, „Arcylwowianie”, Oficyna Wydawnicza „Sudety”, Wrocław 1997;
• Bogdan St. Kasprowicz, „Moim miastom. Wiersze i piosenki z Bytomiem i Lwowem w tle”, ilustracje: Lwów – Witold Szolginia, Bytom – Joanna Oblonk, Sandra Szandar, Instytut Lwowski, Warszawa 2004.

Witold Szolginia zmarł 30 czerwca 1996 roku w Warszawie i został pochowany na Cmentarzu Powązki Cywilne (kwatera 237-3-19).

Brama rodzinnego domu Witolda Szolgini – „Domu pod Żelaznym Lwem”, ulica Łyczakowska 137, Lwów
Fot. Anna Gordijewska/https://kuriergalicyjski.com

Wieczór wspomnień poświęcony setnej rocznicy urodzin pisarza i poety poprowadził kierownik Lwowskiego Kabaretu Artystycznego „Czwarta Rano” Sławomir Gowin, zaś swoimi wspomnieniami o Witoldzie Szolgini podzielił się dyrektor artystyczny Polskiego Teatru Ludowego we Lwowie Zbigniew Chrzanowski, który znał osobiście lwowskiego gawędziarza.

Jak relacjonuje red. Anna Gordijewska („Nowy Kurier Galicyjski”):

„[…] Pan Chrzanowski udostępnił zdjęcie z prywatnego archiwum, które zostało wyświetlone na ekranie. Na tej fotografii znaleźli się znani lwowiacy, a wśród nich Witold Szolginia z małżonką, ks. Janusz Popławski, Jerzy Janicki z małżonką, Kazimierz Górski, Zbigniew Kurtycz z żoną, Andrzej Hiolski. Spotkanie odbyło się w 1994 roku w warszawskim mieszkaniu Jerzego Janickiego. Widzowie wysłuchali opowieści z nutą sentymentu snutą przez Zbigniewa Chrzanowskiego o niesamowitej atmosferze, panującej podczas biesiad tych, którzy musieli opuścić swój ukochany Lwów po wojnie.

Wiersze w bałaku lwowskim czytała aktorka Polskiego Teatru Ludowego we Lwowie Jadwiga Pechaty. Koncert uświetnił występ kabaretu «Czwarta Rano».

12 marca, aktorzy kabaretu spotkali się i zaśpiewali jedną z lwowskich piosenek przy ulicy Łyczakowskiej 137, w «Domu pod Żelaznym Lwem», gdzie do 1946 roku mieszkał Witold Szolginia. Przy bramie czekała na aktorów mieszkanka tej kamienicy Teofilia Moskal, która umocowała na bramie kopię kołatki i przyozdobiła ją różami dla Jubilata, którego osobiście znała”.

Warto dodać, iż w roku 1999 powstał film dokumentalny o Witoldzie Szolgini, w reżyserii Aliny Czerniakowskiej, pt. „Semper Fidelis”.

RES

Podziel się tym z innymi. Udostępnij na: