Haga coraz bliżej: Za makabryczne zbrodnie w Donbasie przyjdzie Rosji już niebawem odpowiedzieć!

Znowu ten ruski troll SyoTroll co za ruski mongolski syn byś zczezł kreaturo przebrzydła.!!!!

A po piąte – proszę nas nie przesłuchiwać, bo to śmieszne. Przeglądamy ok. 300 stron i portali – wschodnich, agencji światowych i organizacji międzynarodowych. W tym portali rosyjskich. Pod względem liczby publikowanych kłamstw zdecydowanie biją one na głowę portale ukraińskie, których też nie traktujemy przecież bezkrytycznie. Jesteśmy przeglądem mediów wschodnich. A wybieramy takie informacje, jakie nam się żywnie podoba, które uważamy za ciekawe i których wiarygodność uważamy za wysoką na podstawie weryfikacji z kilku źródeł, w tym najlepiej dużych, a nie hobbystycznych portalików. Jeśli nie mamy pewności to czasem piszemy, że brak potwierdzenia z innych źródeł. Dzisiaj chociażby powstrzymaliśmy się od publikacji sensacji za kavkazcenter i kilkoma portalami islamskimi o rosyjskim generale, który dowodził strzelaniem na Majdanie, właśnie dlatego, że nie podawał źródła wypowiedzi Naływajczenki, na którą się powoływał i nie podały tego żadne większe portale. To tylko jako przykład. Ale naprawdę nie zamierzamy się przed Panem spowiadać z tego jak pracujemy bo niby dlaczego?

„Kompilacja na podstawie stron i portali bez sięgania do źródeł” – teza nieprawdziwa. Portale i strony są źródłem, tak jak agencje są źródłem. Mogą być tylko źródła wiarygodne, w miarę wiarygodne i całkowicie niewiarygodne. Dla mnie media ukraińskie są źródłem średnio wiarygodnym, rosyjskie – mało wiarygodnym, a noworosyjskie – całkowicie niewiarygodnym, choćby dlatego, że w odróżnieniu od ukraińskich nigdy nie podają żadnych informacji o stratach własnych, co jest przecież absurdem. Zakładam więc, że w każdej innej sprawie choćby minimalnie dla nich niekorzystnej nie podadzą prawdy, natomiast wielokrotnie zostali przyłapani na podawaniu całkowicie fałszywych informacji. W przypadku wielu mediów ukraińskich możemy mówić o naginaniu informacji, przejaskrawianiu informacji lub czasem przemilczaniu informacji. W przypadku rosyjskim – o systemowym ich fałszowaniu i preparowaniu, w tym w zakresie zbrodni wojennych, co jest już kompletnym dnem. I żeby była jasność – nie twierdzę, że po stronie ukraińskiej nie było zbrodni, mogły być. Jednocześnie jednak było tyle fałszywych informacji tego typu w mediach rosyjskich, że trudno poważnie podchodzić do wszystkiego, co podają. Kwestia proporcji.

Możliwość weryfikacji informacji z wojny w Donbasie – znikoma, z organizacjami międzynarodowymi i wielkimi agencjami włącznie. Chyba, że będzie pan codziennie jeździł pod Awdiejewkę i osobiście liczył ile w ciągu doby zginęło żołnierzy i cywilów po obu stronach. Dlatego pozostaje nam jedynie opieranie się na przekonaniu o mniejszej lub większej wiarogodności poszczególnych źródeł. Dla pana najwyraźniej źródła rosyjskie są wiarygodne, dla mnie – nie, z kilkoma nielicznymi wyjątkami. (Przy okazji: w jaki sposób pan weryfikuje ich wiarygodność? Czy też może zakłada ją pan a priori z przyczyn ideologicznych?)

Złośliwości o „Pulitzerze i medalu od SBU” – zaniża pan poziom rozmowy, sprowadzając się do poziomu jednego kolesia, który z uporem maniaka tu pisze, że jesteśmy agentami Izraela i bierzemy pieniądze od Sorosa. Ja panu nie piszę od kogo mógłby pan dostać medal, chociaż przecież mógłbym bo też potrafię być złośliwy.

Panie Marcinie. Dopóki prowadził pan tu dyskusje na portalu zmagając się z fałszowaniem prawdy o Ludobójstwie Wołyńsko-Małopolskim i wyznawcami tezy, że powinniśmy przemilczać, fałszować lub relatywizować historię w imię „przyjaźni z Ukrainą” (dla mnie takie podejście jest debilne i nie do przyjęcia) – naprawdę panu kibicowałem, szczególnie kiedy opierał się pan na faktach i źródłach historycznych.

Natomiast kiedy z uporem godnym lepszej sprawy zaczyna pan automatycznie wpadać w obronę rosyjskiego punktu widzenia traci pan wiarygodność bo zaczyna pan naginać fakty do swoich przekonań ideologicznych, a to już z rzetelnością ma niewiele wspólnego.

Ponieważ pana główny adwersarz na tym portalu ostatnio jest mniej aktywny to teraz najwyraźniej postanowił pan znaleźć sobie nowego. Rozumiem taką potrzebę, ale – proszę wybaczyć – nie zamierzam występować w tej roli bo szkoda mi czasu. Portal robią 3 osoby i gdybym z każdym chciał wchodzić w polemikę to nic byśmy nie napisali. W tym przypadku zrobiłem wyjątek ze względu na pana wcześniejsze komentarze wołyńskie oraz fakt, że jest pan naszym stałym czytelnikiem. Ale ponieważ wchodzi pan na poziom złośliwości, a nawet obrażania mnie – gdyż tak traktuję słowa o „medalu o SBU” – nie może pan liczyć na dalszą rozmowę. Proszę sobie znaleźć inny obiekt do atakowania.

Pana komentarze merytoryczne będę oczywiście wpuszczał. Złośliwości pod naszym adresem – nie. Pozdrawiam.

Publikacje sprzed dwóch lat były gorące bo i czasy były gorące. Jesteśmy tylko ludźmi i też czasem ulegamy emocjom. Ale były też i to wiele razy i są u nas do dziś liczne teksty pokazujące beznadzieję armii ukraińskiej, nadużycia, korupcję, głupią generalicję, przestępstwa żołnierzy ukraińskich. Z naszego punktu widzenia nie jest istotne „na czyją korzyść” są przedstawiane przez nas informacje i nie na tej zasadzie je dobieramy. Mamy świadomość uprawiania przez obie strony propagandy wojennej. Różni nas jedynie to, że mimo wszystko traktujemy źródła ukraińskie jako nieco bardziej wiarygodne od rosyjskich. Nie znaczy, że traktujemy je bezkrytycznie, tak jak i nie znaczy, że każde źródło rosyjskie w każdej sprawie traktujemy jako kłamstwo. Jeszcze raz dodam: to kwestia proporcji i kwestia zaufania do poszczególnych źródeł, a to już w dużym stopniu kwestia subiektywna, choć przydaje się logiczne myślenie, zdrowy rozsądek i własna wiedza (a tej trochę chyba mam bo cała moja rodzina (polska) jest z Kresów, ja sam przeżyłem na Wschodzie łącznie 11 lat, a zawodowo zajmuję się Wschodem od 25 lat bez przerwy plus 5 lat studiów rusycystycznych, więc coś tam pewnie czasem potrafię sam ocenić co w warunkach tamtejszych może być bardziej prawdziwe, a co mniej). Możliwości weryfikacji w warunkach wojny są znikome i żądanie tego jest absurdalne. Możemy jedynie porównywać doniesienia z poszczególnych źródeł, tyle że często nie da się porównać bo nie ma z czym. Sorry, ale naprawdę jestem w niedoczasie i nie mogę kontynuować tej polemiki, w której zresztą i tak każdy zostanie pewnie przy swoim zdaniu bo nie widziałem jeszcze na żadnym portalu, żeby ktoś kogoś przekonał w komentarzach.

P.S. Co do wiarygodności przekazów rosyjskich: trąbiono o tym na całą Rosję, w tym szef Komitetu Śledczego FR: http://kresy24.pl/79031/a-to-ci-ukrainski-zbrodniarz-faszysta-z-donbasu-39-zabojstw-8-gwaltow-mord-na-12-latce-tyle-ze-wideo/

A ile było takich przekazów? Jak można wierzyć? Jak odróżnić prawdę od kłamstwa jeśli tak kłamią najwyższe czynniki w państwie? Że o „ukrzyżowanym chłopcu” nie wspomnę.

Wiadomość o śmigłowcach podaliśmy za dużą gazetą – GPC. Czy wie Pan na pewno, że tak nie było? A jeśli było? Czy takie zdarzenie jest niemożliwe? Czyżby? Wiadomość jest na tyle bulwersująca, że przemilczanie jej byłoby niedopuszczalne. Wtedy dla odmiany sypnęłyby się zarzuty, że przemilczamy rosyjską agresję.

Już w polemice z Marcinem napisałem, że mamy pełną świadomość uprawiania propagandy wojennej przez obie strony konfliktu. Kwestia proporcji po obu stronach bo są one różne. Co do wiarygodności leśnika: bardzo często (a w zasadzie w zdecydowanej większości przypadków) świadkowie różnych nagłych zdarzeń są ludźmi przypadkowymi. W końcu trudno, żeby w lesie pod Obwodem Kaliningradzkim widział to osobiście minister obrony. Gdyby świadkom całkowicie nie wierzyć to w ogóle mało co dałoby się opublikować.

Co do raportów: mamy je wszystkie streścić dla Pana? Jest nas troje. Dajemy informacje jak się pojawiają nowe newsy. W swoim czasie były też u nas informacje o podejrzeniu popełnienia zbrodni przez stronę ukraińską. Wystarczy poszukać.

Jeśli pojawią się nowe newsy tego typu dot. armii ukraińskiej, to oczywiście podepniemy coś z tych raportów jako background. To oczywiste.

Zatem sytuacja na Ukrainie nadal musi budzić bardzo żywe emocje Redakcji, skoro o państwach, które nie postępują po myśli Kijowa oskarżacie o zdradę itp. Zaiste dziwne to podejście, bo każde suwerenne państwo prowadzi politykę, która najlepiej zabezpieczy interesy jego i jego obywateli, co więcej ma do tego prawo nawet jeśli nam się to nie podoba.
Również źródła ukraińskie uznane, nie wiedzieć czemu za bardziej wiarygodne, bo Ukraina jest też stroną konfliktu, traktowane są przez Was wybiórczo, przez co niekiedy informacje na tym portalu ocierają się o śmieszność. Pomijam już te wszystkie informacje, w których pisano, że separatyści walą z haubic sami do siebie, bo tego typu brednie podawały takie kolosy jak TVP, czy TVN opierając się rzecz jasna na informacjach udzielonych podczas konferencji szefa SBU, ale milczenie na temat ukraińskich elit, przekrętów na najwyższych stanowiskach władzy. Przecież o tym pisuje ukraińska prasa i to bynajmniej nie prorosyjska. Trudno też spotkać na portalu obiektywną ocenę sytuacji z innych regionów Ukrainy m.in. o dążeniach Rusinów i Węgrów na Zakarpaciu, nie wspominając już o całkowicie fałszywym obrazie stosunków tatarsko-ukraińskich na Krymie, zwłaszcza z Medżilisem jakie rzekomo miały panować od 1991 roku. Wojny na Ukrainie nie można zamknąć w prostych sformułowaniach wojna ukraińsko-rosyjska, najazd Putina itd. Rzeczywistość jest o wiele bardziej skomplikowana jak w każdej wojnie toczonej w państwie wielonarodowym i różnorodnym cywilizacyjnie, bo front nie biegnie sobie tylko gdzieś w Donbasie, ale przebiega przez pokoje rodzin mieszanych, puby, w których przez lata spotykano się z sąsiadami itd. Na stronach Redakcji możemy przeczytać o ukraińskiej emigracji i przymusowych uchodźcach z Donbasu, ale na temat uchodźców pochodzenia rosyjskiego, którzy uciekli do Donbasu lub do Rosji cisza, zupełnie tak jakby dzieci mówiące po rosyjsku czuły coś innego niż dzieci mówiące po ukraińsku. Szanuję pracę Redakcji, rozumiem trudności, ale muszę zgodzić się z argumentami fuxa. Duża część wiadomości niestety cechuje stronniczość. Rozumiem, że jako ludzie ulegacie emocjom i macie do tego prawo, ale nie macie do tego prawa jako dziennikarze. Miałem okazję uczestniczyć kiedyś w dwóch spotkaniach z korespondentami wojennymi: panem Ryszardem Bilskim i panem Wojciechem Jagielskim. Obu zadałem takie samo pytanie: opisują wielkie ludzkie tragedie ale nie ma tam żadnych emocji. Obaj odpowiedzieli, że targały nimi niesamowite emocje ale gdyby je ujawnili musieli by następnego dnia złożyć wypowiedzenie z pracy, bo etyka dziennikarska nie pozwala na przemycanie emocji do tekstów mających charakter rzetelnej relacji. Jest prosta metoda odróżnienia prawdy od kłamstwa: sprawdzanie informacji u źródeł tzn., jeśli strona ukraińska mówi o ostrzale ze strony separatystów, bądź masowych zbrodniach powołując się na organizacje międzynarodowe sprawdzić to na stronie internetowej tych organizacji. Nie trzeba siedzieć pod Awdiejewką, by zweryfikować kto strzelał – wystarczy mieć dostęp do Internetu i znać język angielski. Dziękuję za polemikę.

Przy okazji zadałem sobie jeszcze trud, żeby sprawdzić jak pisaliśmy o wojnie w 2014 r. I prawda jest taka, że żadnego hurra optymizmu u nas nie było. Natomiast mamy pełno materiałów o klęskach i rozsypce armii ukraińskiej w tym czasie. Zanim się zacznie krytykować warto sprawdzić, a nie podciągać pod gotowy obraz, który się ma na czyjś temat.
Pisaliśmy też o zarzutach o masowe zbrodnie pod adresem armii ukraińskiej:
http://kresy24.pl/56561/masowe-groby-pod-donieckiem-kto-ich-zamordowal-kto-im-wycial-organy-wideo/
tyle, że potem okazało się po raz kolejny, że w sumie to wcale nie było takie pewne po po stronie rosyjskiej była jakaś dezinformacja:
http://kresy24.pl/56810/nie-bylo-masowych-grobow-pod-donieckiem-lawrow-zle-zrozumial-przekaz-terrorystow/

„Donieckie cyborgi prują na całego – odpierają kolejny atak na lotnisko”
„Cyborgi wracają. Dniepropietrowsk pada na kolana”
„Atak ukraińskich czołgów pod Donieckiem!”
„Przełom w wojnie? Dzisiaj może paść Słowiańsk. Separatyści uciekają z oblężonego miasta” (a co tam, że wycofali się w porządku i co gorsza dla strony ukraińskiej z całym uzbrojeniem)
„Zasłaniają się dziećmi. Czy są jeszcze granice zwyrodnienia?” (oczywiście sztab w żłobku był, ale że wcześniej władze żłobka dostały eksmisję i nie było tam dzieci to po co o tym informować)
„Masakra na granicy z Rosją. 3,5 tysiąca zabitych żołnierzy. Propaganda czy ukrywana prawda?”
„Masakra rosyjskich żołnierzy pod Debalcewem”

Mógłbym przytoczyć więcej tytułów, ale niestety nie mam na to czasu, a siłą rzeczy swego czasu była to główna tematyka na portalu. Pomijam już artykułu o rosnącej wrogości do Putina, o coraz bliższym zamachu stanu w Moskwie, bo to już nie dziennikarstwo a bajkopisarstwo ukazujące kompletny brak zrozumienia Rosji i zachłyśnięcia się Rosjan Putinem.
PS: Oczywiście w żadnym, ale to żadnym artykule nie znalazłem jednego, oczywistego stwierdzenia: Ukraina przegrała wojnę w Donbasie i o ile gigantyczny meteoryt nie uderzy w Rosję nigdy już nie przywróci nad tymi obszarami kontroli, chyba, że w wyniku kolejnego Majdanu do władzy dojdą partie prorosyjskie, co jest zresztą wysoce prawdopodobne.

Czy zatem Redakcja może jaką wartość prawną ma raport, w którym jego autorzy zatajają personalia świadków?

„Haga coraz bliżej” – to tytuł nadany artykułowi przez szanowną Redakcję. Jednoznacznie wskazuje on, że ułożony przez panią Małgorzatę Gosiewską raport to materiał obciążający, który przyczyni się do wszczęcia procesu i skazania winnych zbrodni popełnionych w Donbasie. To nie jest podanie informacji o istnieniu raportu a sugerowanie rzekomo jego wielkiego znaczenia dla osądzenia zbrodni.

„Co nas to obchodzi?” – proszę wybaczyć, ale to arogancja. Jeśli skończył Pan studia dziennikarskie, to powinien Pan znać zasady informacji dziennikarskiej. Informacja to nie publicystyka. Informację podajemy rzetelnie. Stawiając tak silne tezy („Haga coraz bliżej”) należy raport poddać analizie i zwrócić uwagę, że opiera się na relacjach anonimowych świadków, a także że nie jest oparty, ani stworzony we współpracy ani z OBWE ani z Amnesty International.

Rzetelność nakazywałaby również zwrócić uwagę na raporty wyżej wspomnianych organizacji ws. zbrodni strony ukraińskiej. Od morderstw, porwań i gwałtów, po bombardowanie dzielnic mieszkalnych Doniecka. Tu obie strony są winne, jak w każdej wojnie domowej niestety. Wojna znieczula ludzi na krzywdę, obie strony eskalują akty agresji, w tym na ludności cywilnej.

Niestety takie przedstawianie sprawy jest niemożliwe w polskich mediach, czy to na tej stronie czy na gazecie wyborczej.

Z pozdrowieniami
fux

Panie Szachrajewie, „Ruscy” byli na terenie dzisiejszej Ukrainy nawet przed tym, jak nasi polscy przodkowie te tereny U-Kraja zaczeli tak nazywac. Jeszcze niedawno wiekszosc obywateli Ukrainy nie znala jezyka ukrainskiego, do tej pory wielu posluguje sie tylko rosyjakim, nawet ludzie wladzy.

Panskim zdaniem mieszkancy Donbasu powinni opuscic swoje mieszkania, bo sa „Ruskimi” i to sprowokowalo Ukraincow?