Czesław Miłosz – Poeta z Kresów (II)

Czesław Miłosz
dzieje.pl

Ze Sztejni do Krakowa

W roku 1951, w Paryżu, Miłosz poprosił o azyl polityczny, choć był przekonany, że w konfrontacji z komunizmem świat zachodni musi przegrać. Poza tym emigracja oznaczała dla Miłosza oderwanie od jedynego języka, w którym chciał pisać. W roku 1960 na zaproszenie uniwersytetów California oraz Indiana wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie objął katedrę języków i literatur słowiańskich na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley.

W USA wydał m.in.: „Zniewolony umysł”, „Zdobycie władzy”, „Dolinę Issy”, „Rodzinną Europę”, „Traktat poetycki”, tomy poezji „Król Popiel i inne wiersze”, „Gucio zaczarowany”, „Miasto bez imienia”, zbiory esejów i szkiców „Widzenia nad Zatoką San Francisco”, „Ziemia Ulro” i „Mój wiek” (zapis rozmów Miłosza z Aleksandrem Watem), „Ogród nauk”.

10 grudnia 1980 r. przebywający na emigracji Czesław Miłosz otrzymał literackiego Nobla. W uzasadnieniu jury napisano, że polski poeta dostał nagrodę za

„bezkompromisową wnikliwość w ujawnianiu zagrożenia człowieka w świecie pełnym gwałtownych konfliktów”.

Dopiero po uhonorowaniu poety Nagrodą Nobla jego wiersze zaczęły pojawiać się w kraju, początkowo w tzw. drugim obiegu, później – już w oficjalnym. W 1981 r. poeta odwiedził Polskę i odebrał doktorat honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W roku akademickim 1981/82 wygłosił na Harvardzie cykl odczytów o współczesnej poezji.

Litewski znaczek pocztowy wydany z okazji 100. rocznicy urodzin Miłosza
Fot. Wikipedia – domena publiczna

W roku 1989 poeta przyjechał powtórnie do Polski. Odtąd odwiedzał kraj rodzinny coraz częściej, aż obok Berkeley jego drugim domem stał się Kraków. W Polsce powodzeniem czytelników cieszyły się kolejne jego książki, m.in.: „Metafizyczna pauza”, „Legendy nowoczesności”, „Piesek przydrożny”, „To”, „Druga przestrzeń”, „Traktat teologiczny”, a także wydany w 2002 r. poemat „Orfeusz i Eurydyka”, który Miłosz napisał po śmierci swej żony Carol.

Czesław Miłosz zmarł 14 sierpnia 2004 r. w wieku 93 lat, w Krakowie. Został pochowany 27 sierpnia 2004 r. w Krypcie Zasłużonych na Skałce.

Kinga Adamczyk na podst. PAP; Anna Szóstak, „Dziedzictwo zmityzowanej świadomości człowieka Kresów w literackim dorobku Czesława Miłosza”; Czesław Miłosz, „Dolina Issy”, Kraków 2002; Bożena Chrząstowska, „Poezje Czesława Miłosza”, wyd. III, Warszawa 1998; Andrzej Zawada, „Miłosz”, Wrocław 1996

Podziel się tym z innymi. Udostępnij na:

Powiązane wiadomości:

Czesław Miłosz – Poeta z Kresów (I)